రధచోదకుడు

రధచోదకుడు

మాలాకుమార్

మా వారికి , రాజమండ్రి లో వర్క్ వచ్చింది . ఎన్నాళ్ళో వేచిన ఉదయం అనుకుంటూ కోనసీమ అందాలు చూడబోతున్నానుకదా , అని మహదానందంగా , మావారి తో పాటు , నేను , చుటికి బయిలుదేరాము . మన వీలు ప్రకారము ప్రయాణము చేయవచ్చని , మావారు , కార్ లో వెళుతే మనకు కావలసిన చోట ఆపుకోవచ్చని నేను , చాలావరకు కార్లోనే వెళుతుంటాము. వర్క్ మొదలుపెట్టే హడావిడి లో మావారు , కొత్త డ్రైవర్ నరసింహ డ్రైవింగును , మద్య మధ్య లో స్లొరా నరసింహ , అంటున్నారే కాని ఎక్కువగా పట్టించుకోలేదు . రాజమండ్రి చేరగానే , సీతారామయ్యగారి మనవరాలు లోని ఇంటి లాంటి ఇల్లును ఊహించుకున్న నాకు , మా ఇల్లు చూసి నిరాశకలిగింది , కాని పోనీలే గోదావరి అందాలకు దగ్గరగా వున్నాను కదా అని సంతోషించాను .

మావారు పొద్దున్నే వర్క్ దగ్గరికి వెళ్ళిపోయారు . మద్యాహ్నము నరసింహ వచ్చి సార్ అక్కడికే కారియర్ తెమ్మన్నాడమ్మా అన్నాడు. మరి నువ్వు తిన్నావా అంటే లేదమ్మా అన్నాడు . సరే నువ్వు తినేసి సార్ కు తీసుకుపో అని వాడికి వడ్డించాను . తింటూ తింటూ బొట బొటా కన్నీళ్ళు కార్చటము మొదలెట్టాడు . నాకు గాభరా వేసి , ఏమైంది నరసింహ అంటే , “నువ్విట్లా అన్నం పెడుతుంటే మా అమ్మ యాదికొస్తోందమ్మా” అని ఏడవటము మొదలు పెట్టాడు .

“ ఓరినీ దుంపతెగ , మీ అమ్మ యాదికొస్తే అన్నం ముందు ఆ ఏడుపేమిటిరా నాయనా , ముందా ఏడుపు ఆపు” అన్నాను .

“ఇప్పుడేనమ్మా నేను మా అమ్మని వదిలిరావుడు . హైదరాబాద్ లో అని కొలువులో చేరిన , సారేమో ఇంతదూరం తెచ్చిండు “. అని కాసేపు భాధ పడి వెళ్ళాడు .

మా డ్రైవర్ నరసింహ 22 / 23 సంవత్సరాలవాడు . వాళ్ళ అమ్మా వాళ్ళూ కొత్తపేట లో వుంటారు . కొత్తగా పనిలో చేరాడు . చిన్నవాడు కాబట్టి నాతో చనువుగా మాట్లాడుతుండేవాడు . పైగా నన్ను చూస్తే వాడికి అమ్మ యాదికొస్తోంది . అంతవరకు బాగానే వుంది , కాని ప్రతిపూటా అన్నం ముందు ఏడుపే ! వాడి ఏడుపు చూసి నాకు గుండె దడ ! తిరిగెళ్ళేటప్పుడు , కొత్తపేటలో వాడి కి తెలిసిన సేటు దగ్గర కొంచం ధర తగ్గించి చీర ఇప్పిస్తానన్నాడు . దారిలో ఆలంపూర్ లో మహిమగల తల్లి వుంది చూపిస్తా నన్నాడు . వాళ్ళ వూరి కబురులన్నీ చెప్పేవాడు . ఇదేమిటో , ఎంతో ఊహించుకొని రాజమండ్రి వచ్చి , మావారేమో పనిలో, నేనేమో కొత్తపేట ముచ్చట్లలో బిజీ అయ్యాము , అనితెగ గింజుకున్నాను !

అలా అలా పదిహేను రోజులు గడిచాయి . ఈ లోపల ధవళేశ్వరం , కడియం , పట్టిసీమ వెళ్ళొచ్చాము . రోజూ సాయంకాలం గోదావరి వొడ్డున షికారుకెళ్ళే వాళ్ళము.అక్క్డ మల్లెపూల, కంకాంబరం దండలు పెద్దపెద్దవి చాలా చౌకగా దొరికేవి.కొనుక్కొచ్చి దేవుడికి, నాకు కాగా గుమ్మాలకు కూడా కట్టేదానిని. ఒక సాయంకాలము , రాజమండ్రి కి వెళ్ళివస్తుండగా , ఏమండి నాకు కొంచం హైదరాబాద్ వెళ్ళే పని వుంది , ఒకరోజు పనే , నువ్విక్కడ వుంటావా ? హైదరాబాద్ వస్తావా ? హైదరాబాద్ నుండి రాగానే చుట్టుపక్కల చూసొద్దాం అన్నారు . నేనిక్కడే వుంటే , ఆయన తిరిగి వస్తారు , నేనూ వెళితే మళ్ళీ వచ్చే అవకాశము తక్కువే అని నాలో నేను స్వగతం అనుకొని , “నేనిక్కడే వుంటాను లెండి , ఒక్కరోజే గా పరవాలేదు నరసింహ తోడుంటాడు లెండి . మీరింకెవరన్నా డ్రైవర్ ని తీసుకొని వెళ్ళండి” అన్నాను . నామాట పూర్తికూడా కాకముందే , నరసింహ ," ఏందమ్మా ? ఈడకొచ్చినప్పటి సంది చూస్తున్నా , ఏదేదో చూడాలంటావు , వంటిమీద సోయిలేదు . ఇంటి ద్యాస లేదు , చిన్నోడు (మా మనవడు) గుబులు పడతాడని లేదు , ఇంకెన్నాళ్ళుంటవు ? " అని దులిపేసాడు . అంతే నేనుకాని , ఏమండీ కాని కిక్కురుమంటే ఒట్టు !

పెళ్ళికెళుతూ పిల్లిని చంకన పెట్టుకొని వచ్చినట్లు వీడిని తీసుకొచ్చినందుకు తిట్టుకుంటూ , నరసింహ గొడవ భరించలేక నేను కూడా హైదరాబాద్ ప్రయాణమైనాను ." నరసింహ స్లోరా " , " నరసింహ స్లోరా " ఏమండీ అంటున్నా బేఫికర్గా మమ్మలిని గాలిలో తేలియాడించాడు. పైగా ఏంది సారూ గా ఎడ్లబండిలా తోలమంటావా ? అని దబాయింపు ! అట్లాగే ఆలంపూర్ లొ మహిమగల తల్లి ని చూపించాడు .కొత్తపేట లో సేట్ దుకాణానికి తీసుకెళ్ళాడు . అయినా అదేమిటో  ఏమండీ వాడి స్పీడ్ భరించలేక,వాడిని దిగమని , వెనుక కూర్చోమని , ఆయన డ్రైవింగ్ తీసుకున్నారు . వెనుక సీట్లో ఒక్కడే కాలుమీద కాలేసుకొని , వెనుకవైపు రెండు చేతులూ బార్లాజాపుకొని దర్జాగా కూర్చొని “ ఏంది సారూ నువ్వేమన్నా చిన్నగా తోలుతున్నావా వెనుక కూర్చుంటే గట్లనే అనిపిస్తాది .” అని నస మొదలు పెట్టాడు .

”వరేయ్ ఇట్లా మాట్లాడవంటే నిన్ను దింపేస్తా , ఏ లారీ లోనో రా” అని ఏమండీ,

“ఏందీ నేను లారీలో రావాలా ? “

అని వాడూ , ఇదెక్కడి గొడవరా దేవుడా అని భయపడుతూ నేను , ముడుచుకొని కూర్చొని మా చుటికీ  ఎలాగో హైదరాబాద్ చేరాము !

ఆ తరువాత ఏమండీ నరసింహను పనిలోనుంచి తీసేసారు . ఒకరోజు నేను బడీచావిడి లో కూరలు కొంటుండగా “అమ్మా , అమ్మా” అని వినిపించింది . ఎవరా అని చూస్తే నరసింహ రోడ్ కడ్డంగా హడావిడిగా పరిగెత్తుకొస్తూ కనిపించాడు . ఒకరికొకరం కుశలం అడుగుకున్నాక , " అమ్మా , నేనేమి చేసినా ? సారు నన్ను ఎందుకు పనిలోనుండి తీసేసిండు ? నువ్వు సానా మంచిదానివి , సారుకు కోపం సానా ఎక్కువ . నువ్వు ఇన్నేళ్ళ సంది , సారుతో కాపురం ఎట్ల చేస్తున్నవో ? " అని జాలిగా నన్ను చూస్తూ వెళ్ళిపోయాడు ! ! ! ! !

అదేమిటో నాకు దొరికే పనివాళ్ళు (పనివాళ్ళు అనకూడదుట, హెల్పర్స్ అనాలిట మా మనవరాలు చెప్పింది) అందరూ ఇదో ఇలాంటివాళ్ళే దొరుకుతారు.