Saturday, March 19, 2011

సూపర్ మూన్ మా ఇంటికి వచ్చిన వేళ



సూపర్ మూన్ . . . సూపర్ మూన్ అంటూ వారం రోజుల నుండి టి. వి లు , పేపర్ లు హోరెత్తిస్తూ వూరిస్తున్నాయి . అదేమిటో చూద్దామని సాయంకాలం 6 . 30 కు మా డాబా పైకి వెళ్ళాను . ఆకాశమంతా లేత నీలి రంగు , ఆరెంజ్ రంగు లో వుంది . చంద్రుడేమో ఎర్రగా మెరిసిపోతూ ఇదో ఇలా దర్శనం ఇచ్చాడు . కాని అదేమిటో ఫొటోలో మటుకు ఆకాశం నల్లగా వచ్చేసింది !



7.30 కు కొబ్బరాకుల చాటు నుంచి ఇలా వచ్చేసాడు !



8.30 కు మా హాల్ లోకి వచ్చేసాడు :) ఫ్లాష్ తో ఓ రకం గా , ఫ్లాష్ లేకుండా ఆకుపచ్చగా బాగున్నాడు కదూ :))



అది రాత్రి 11 గంటల సమయము . చంద్రుడు ఎలా వున్నాడో చూద్దామని బాల్కనీ లోకి వచ్చాను . ఓహ్ ఒక్క నిమిషం ఊపిరి ఆగిపోయిందా అనిపించింది ! కలా నిజమా ????? నన్ను నేను గిల్లుకున్నాను . అబ్బా * * * నక్షత్రాలు కనిపించాయి .కాదు కాదు మా బాల్కనీలోకి చందమామ వచ్చేసాడు . తెల్లగా మెరిసిపోతున్నాడు . నిజం . . . సత్తెం ప్రమాణికంగా , , , సచ్చీ ఇదో ఇలా దిగి . . . వచ్చేసాడు !!!!!!!! ఆకాశం లో అలా , బాల్కనీ నేల మీద ఇలా * * * * *



చంద్రుని మీద అడుగేసి ఓ పెద్ద రోదసీ యాత్రికురాలును అయినట్లుగా ఫీలైపోయాను . కాకపోతే నా పాదము మీద చంద్రుని ఫొటో తీయటము నా వల్ల కాలేదు . స్చప్ ఏం చేస్తాను ? నాతో పాటు చంద్రుని మీద గెంతేందుకు నా మనవలూ దగ్గరలేరు హుం . . .

Friday, March 18, 2011

వీడ్కోలు



వస్తావు వస్తావు అని ఎన్నెన్ని ఎదురు చూపులు చూసాను
అలిగి జారిన కొప్పులో మల్లెలు ముడవనే లేదు
ఆనందము తో హృదయము నిండనే లేదు
కనులారా నిన్ను కాంచనే లేదు
అప్పుడే మరలి వెళ్ళిపోతావా
చూడు చూడు మబ్బు చాటునుండి చందురుడు ఎలా వెక్కిరిస్తున్నాడో
ప్రియతమా నీకిది తగునా
వెళుతూ వెళుతూ వీడ్కోలు మాత్రము చెప్పకు
నీ వీడ్కోలును నేను భరించలేను .
_ _ _ _ _ _ _ _


(నెట్ లో ఏదో బొమ్మ కోసము వెతుకుతుంటే ఈ కొమ్మ నా కంట బడింది . చూడగానే చాలా నచ్చేసింది . ఎంత అంటే ఓ కవిత రాద్దామూ అన్నంతగా :) స్చప్ . . . మనము కవితలు అల్లటము లో చాలా వీకే ! పైగా ఏమి రాసినా రవి వర్మ బొమ్మకు న్యాయం చేయలేక తిట్ట్లు తింటానేమో అనే ఓ భయమూ లేకపోలేదు .( అంటే ఇప్పుడు న్యాయము చేసానని కాదు . ఓ ప్రయత్నం చేసానంతే ) కాని అలా వదిలేయ బుద్దీ కాలేదు :) సూపర్ మూన్ రోజులలో ఏ సూపర్ డూపర్ ఐడియా ఐనా రాకపోతుందా అన్న ఆశ కూడా అడియాశ ఐంది . ఎన్ని కథ లు ఆలోచించినా అవన్నీ ఇంతకు ముందు నేను చదివిన వాటిలాగే అనిపించాయి ! అందుకే మా ఫ్రెండ్స్ ను అడిగాను . మంచి అమ్మాయిలు అడగగానే రాసి ఇచ్చారు . మరి నేనూ ఓ ప్రయత్నం చేద్దామనుకొని ఇది రాసా :))) మరి దీని ని కవిత అంటారో , వచనమంటారో నాకైతె తెలీదు . )

మంజు , శ్రీ థాంక్ యు .

మా జయ కూడా ఈ రోజు రాసేసింది ! థాంక్ యు జయా .

తృష్ణ గారు థాంక్స్ అండి .

శ్రీలలితగారు కూడా రాసేసారు . థాంక్స్ అండి .

లక్కరాజు గారి కవిత ఇక్కడ . లక్కరాజు గారు థాంక్స్ అండి .

జ్ఞానప్రసూన గారు సురుచి లో రాశారు .

దేవి ప్రభాతకమలం లో మూడు విధాలు గా తన భావనను వ్యక్తీకరించింది .

జ్ఞానప్రసూనగారు , దేవి థాంక్ యు .

Tuesday, March 15, 2011

చెప్పు తెగుద్ది !!!!!



అప్పటికే డాక్టర్ అపాయింట్మెంట్ ఇచ్చిన టైం ఆపోవస్తోంది . ఎంత తొందరగా బయిలు దేరుదామనుకున్నా చివరి నిమిషము లో ఏదో వక పని . ఆలశ్యం అవనే అవుతుంది . పైగా ఈ ట్రాఫిక్ ఒకటి ! ఆలశ్యం ఐందంటే డాక్టర్ తరువాత వాళ్ళను పిలుస్తాడు . అందరి చెకప్ లూ అయ్యేవరకూ వుండి , ఆ తరువాతా డాక్టర్ గారికి టైం వుంటే చూస్తాడు . లేదంటే ఊసురో మంటూ మళ్ళీ రేపు రావలసిందే . ఆలస్యం చేసిన మా పనమ్మాయి శైలజ నూ , ట్రాఫిక్ నూ తిట్టుకుంటూ గబ గబా నడుస్తున్నాను . నావెనుకనే శైలజ స్పీడ్ గా వచ్చేస్తోంది . ఇంతలో ఎవరో మా స్పీడ్ కు బ్రేకేశారు . గబుక్కున ఆగిపోయాను . నాతో పాటే ఆగబోయిన శైలజ కిందపడబోయి , నన్ను పట్టుకొని ఆగిపోయింది . ఆ ఊపులో నా చెప్పులో కాలేసింది . అంతే " పుటుక్ " * * * * *
నా చెప్పు తెగిపొయి నేను కిందబడబోయి ఎలాగో బాలెన్స్ నిలుపుకున్నాను ! పక్క నుంచి ఎవరో " కిసుక్ " * * * * *
వాళ్ళ వైపు కొంచం సీరియస్ గా , కొంచం నవ్వు మొహం తో ( అవును మరీ కాస్త నవ్వు మొహం పెట్టక పోతే ఎలా ?) చూసి , నా గొలుసు తీసి చూసుకున్నాను , పిన్నీస్ ఏమైనా వుందా అని . లేదు . శైలజ గొలుసు తీసి చూశాము . ఊమ్హూ లేదుగాక లేదు ." చమక్ " * * * మంటూ గుర్తొచ్చింది , ఆ మద్య నేను సుల్తాన్ బజార్ లో బేరమాడి కొన్న పిన్నీసులు నా పర్స్ లోనే వుండాలి అని . వెంటనే పర్స్ తీసి చూసాను . వున్నాయి . అమ్మయ్య గండం గడిచింది అనుకుంటూ పిన్నీస్ తీసా . ఇటివ్వండమ్మా నేను పెట్టిస్తాను అంది శైలజ . చి చీ నువ్వు నా చెప్పు ముట్టుకోవటమేమిటి వద్దులే అని నేనే పిన్నిస్ ను చెప్పుగారికి అలంకరించి ఉస్స్ అనుకుంటూ , ముందు ముందూ ఇంకా బోలెడు ఉస్స్ బుస్స్ లున్నాయని తెలీక పాపం ముందుకెళ్ళాను .

ఎదురుగా మెట్లు లేకుండా జారుడు బండ లాంటి స్లోప్ నవ్వుతూ ఆహ్వానించింది . అయ్యో రామా అనుకుంటూ చిన్నగా ఎక్కాను . పక్కన లిఫ్ట్ వుందమ్మా అంది అక్కడ వున్న ఆయా . తెలుసు తల్లీ తెలుసు , పక్కన లిఫ్ట్ వుందనీ తెలుసు , అది క్లోజ్డ్ లిఫ్ట్ అనీ తెలుసూ అని స్వగతం అనుకుంటూ ఆయా మాట విననట్లుగా పైకి నడిచా . మూడు అంతస్తులు ఎలా ఎక్కాలో అనుకుంటూ వుండగానే మళ్ళీ " పుటుక్ . . . " మళ్ళీ శైలజ ' అమ్మా ఇటివ్వండి . . . . ." మళ్ళీ నేను " చీ చీ . . . . . " సరే మొదటి అంతస్తు ఎక్కాము . మళ్ళీ హిస్టరీ రెపీట్సూ . . . . . శ్రీరామ చంద్రా నారాయణా ఎన్ని కష్టాలు పెట్టావురా తండ్రీ . . . . . అడుగడుగునా హిస్టరీ రిపీట్సే !!!!!!

అమ్మయ్య ఎలాగైతే నేమి శ్రీరామచంద్రుడు డాక్టర్ దగ్గరకు చేర్చాడు . డాక్టర్ ఏమి చెప్పాడో నేనేమి విన్నానో ఆ శ్రీరాముడికే తెలియాలి , అవును మరి చిత్తం శ్రీరాముడి మీద భక్తి చెప్పులమీదాయే !

మళ్ళీ తిరుగు ప్రయాణం జారుడు బండ మీద . సేం ఓల్డ్ స్టోరీ ! ఈ సారి విసుగొచ్చి శైలజా ఎక్కడైనా డస్ట్ బిన్ వుందేమో చూడు ఈ వెధవ చెప్పులని పారేస్తాను అన్నాను .
" అమ్మా . గేట్ దగ్గర రోడ్ మీద తారు ఇప్పుడే పోసారు . ఎండకు కరిగి వుంటే , మీరు రోడ్ దాటి కార్ లోకి ఎలా వస్తారు ? "
ఓహ్ నిజమేకదూ ! ఆ తారు లో పాదం కూరుకు పోయినా , ఈ జారుడు బండ మీదనుంచి నేను జారినా ఈదరం బోయి బాదరం చుట్టుకుంటుంది ! అసలే నీరసం గా వున్నాను . ఆపైన ఇదొకటి . నేను జారబోవటము , శైలజ పట్టుకోవటము , పట్టుకుంటూ సారీ అమ్మా నామూలంగానే మీరు ఇబ్బంది పడుతున్నారు అంటమూ ఏమి చెప్పాలి నా కష్టాలు పగవాళ్ళంటూ ఎవరైనా వుంటే వాళ్ళకు కూడా వద్దు . ఎలాగో కిందకి దిగాను . లాంజ్ లో కూర్చున్న వాళ్ళ జాలి చూపులను తప్పించుకుంటూ శైలజను పట్టుకొని కుంటు కుంటూ నడుస్తూ వుంటే అటుగా వచ్చిన వార్డ్ బాయ్ శైలజ తో

" అలా మేడం వెనుకే నడుస్తావేమిటి ? నీ కాలు పడిందంటే మేడం చెప్పు తెగుద్ది " * * * * *