E14 - బుజ్జి తల్లి|

పిలుపేరా మాధవా!!!

E12 - వెంటాడే దొంగగారు | ...

11 - వీడు వెరుపెరగడు సూడవ...

Ep 10 - ఎంతెంత దూరం

E09- మై హూం యమధర్మరాజ్ !!!...

E08 - పౌరుషిణి 2

E06 - నన్ను వదిలి నీవు పోలేవులే!

E07 - పౌరిషిణి |

E05 - మబ్బుల పల్లకి

E04 - ఆపరేషన్ సక్సస్ పేషంట్ డైడ్!!!

E03 - కందిపప్పు కావాలా బాబూ!!!

E02 - గాజర్ హల్వా

E01 - ప్రభాత కమలం

నా ఏమండి కథలన్నీ ప్రభాతకమలం అన్న ఛానల్ ఓపెన్ చేసి పెడుతున్నానన్నాను కదా ఇది మొదటిది. మీరు విని మీకు నచ్చితే sabscribe చేసి లైక్ కొట్టండి.

కందిపప్పు కావాలా బాబూ !!!

3.కందిపప్పు కావాలా బాబూ!

నమస్తే నా ప్రభాతకమలం కు స్వాగతం.

కొత్తకుండలో నీరు చల్లన, కొత్తకాపురం తియ్యన! కానీ ఈ వంటిల్లు ఉంది చూసారూ మహా  చిలిపిది.కొత్తపెళ్ళికూతురిని తికమక , మకతిక పెట్టేసి చెడుగుడు ఆడిస్తుంది.అందులోనూ చదువు నుంచి డైరెక్ట్ గా వచ్చిన అమ్మాయంటే దానికి మహా అలుసు.అలా అది నన్ను ఏడిపించిన  ఓ విషయం మొన్న గాజర్ హల్వా లో చెప్పాగా!ఈ రోజు ఇంకోటి,నా ఏమండీ కథలల్లోని మూడో కథ "కందిపప్పు కావాలా బాబూ!" లో చెపుతాను .సరేనా!

తీరికగా నవల చదువుకుంటున్న నాతో మా అమ్మాయి "ఇండియన్ స్టోర్స్ కు వెళుదాము రామ్మా "అని పిలిచింది.నవల పక్కన పెట్టి తన తో బయలుదేరాను.స్టోర్ లో ఏమేమి ఉన్నాయా అని చూస్తున్న నాకు ,పక్క రాక్ దగ్గర నుంచి "ఇందులో కందిపప్పూ ఏదిరా ? మనం ఏమి తీసుకోవాలి?" అని ఓ అబ్బాయి మాట వినిపించింది.తెలుగు మాట వినిపించగానే ఎవరో తెలుగువాళ్ళు ఉన్నారే అనుకుంటూ తొంగి చూసాను.ఇద్దరు కాలేజ్ స్టూడెంట్స్ లా ఉన్నారు.ఒక అబ్బాయి చేతిలో కందిపప్పు,సెనగపప్పు,పెసరపప్పు ఉన్న పొట్లాలు పట్టుకొని రెండో అబ్బాయిని అడుగుతున్నాడు.

"ఏమో రా మా అమ్మ వచ్చే ముందు చూపించి చెప్పింది కాని ఇప్పుడు గుర్తు పట్టలేకపోతున్నాను."అన్నాడు రెండో అబ్బాయి.

ఆ సంభాషణ వినగానే నా మనసు నా పెళ్ళైన కొత్తరోజుల్లోకి, పూనాకి వెళ్ళిపోయింది, అచ్చట్లు ముచ్చట్లు , చిటిపొటి అలుకలతో మా కొత్తకాపురం మొదలై అప్పటికి రెండు నెలలైంది.పూనాకు వచ్చే ముందు ,వెళ్ళగానే సరుకులు ఏమి కొనుక్కుంటారు అని అమ్మ,అత్తయ్యగారు వంటకు కావాల్సిన పప్పులూ, బియ్యం తో సహా అన్నీ మూడు నెలలకు సరిపోను కట్టి ఇచ్చారు.ఇద్దరూ విడివిడిగానూ, కలిసీ ఏవి ఏవో ,ఎట్లా వాడాలో చెప్పారు.సరే ఇహ కొత్తకాపురమూ, కొత్త మొగుడూ,కొత్తవంటా లో మూడునెలల సరుకులూ రెండు నెలలకే ఐపోయాయి.సరుకులన్నీ ఐపోతున్నప్పుడే ఏమండీ తో సామాన్లు తెచ్చుకోవాలీ అని చెపుతునే ఉన్నాను కాని ఏమండీకి ,పరీక్షల మూలం గా టైం దొరకటం లేదు.పోనీ నేను కాలేజ్ నుంచి వచ్చేటప్పుడు తెచ్చుకుందామా అనుకుంటే , వచ్చీరాని హిందీ.దేనిని ఏమంటారో తెలీదు.పైగా హైదరాబాద్ లో ఉన్నప్పుడోసారి బజార్ కు వెళ్ళినప్పుడు అరటిపండ్లు బాగుంటే కొందామని ఎంతకిస్తావు బాబూ అని అడిగాను.

"సవా రూపియాకో డజన్" అన్నాడు.ఏది కొన్నా బేరం ఆడాలి కదా.వాళ్ళు చెప్పిన రేట్ కు కొంటామేమిటి అనుకొని "దేడ్ రూపియాకు దేదో." అన్నాను. అతను నా వైపు ఎగాదిగా చూసి ఇచ్చేసాడు.భలే బేరమాడాను అని సంతోషపడిపోతూ ఇంటికి వచ్చి అత్తయ్యగారితో చెప్పాను.ఆవిడ "ఓసి పిచ్చిపిల్లా సవ్వారూపియా అంటే, రూపాయి పావలా.దేడ్ రూపియా అంటే రూపాయిన్నర.వాడు రూపాయి పావలాకి ఇస్తానంటే నువ్వు రూపాయన్నరకు తెచ్చావు."అన్నారు.సో అలా ఉండే నా హిందీ తో ఏమి కొంటాను?

ఇక ఆరోజు కాలేజ్ కు వెళ్ళే ముందు "ఏమండీ ఇంట్లో పెసలు తప్ప అన్నీ ఐపోయాయి.ఏమీ లేవు.ఈ రోజు సామాన్లు తెచ్చుకోకపోతే కష్టం "అన్నాను.

"పెసలు ఉన్నాయిగా,నీకు పెసరట్టు చేయటం బాగానే వచ్చిందిగా. ఈ రోజు కు పెసలు నానబోసి రాత్రి కి పెసరట్టు చేసేయి. ఈ రోజు ఎగ్జాం ఐపోయాక ,సాయంకాలం వెళ్ళి తెచ్చుకుందాము."అన్నారు ఏమండి.

కాలేజ్ నుంచి వచ్చాక సాయంకాలము షాప్ నుంచి వచ్చాక రుబ్బేందుకు ఓపిక ఉంటుందో ఉండదో అని పొద్దున నానబోసిన పెసలు రుబ్బి, తయారై ఏమండీ కోసం ఎదురుచూస్తున్నాను. ఏమండీ హడావిడి వచ్చి, "పదపద , ఎగ్జాంస్ ఐపోయాయని అందరమూ సినిమా ప్రోగ్రాం వేసుకున్నాము."అని హడావిడి చేసారు.

"సినిమాకా ? సామాన్లు తెచ్చుకోవాలి కదా."అన్నాను.

"పరవాలేదు లే రాత్రికి, రేపు బ్రేక్ ఫాస్ట్ కూ పెసరట్టు, మాగాయి తినేద్దాము.అంతగా ఐతే లంచ్ కూడా మెస్ లో తినవచ్చు. లంచ్ ఐనాక అటునుంచి అటే వెళ్ళి సామాన్లు తెచ్చుకుందాం.పద"అన్నారు.

సినిమా అయ్యాక అందరూ అక్కడే ఉన్న ఉడిపి హోటల్ లో కి నడిచారు.నేను  అంత కష్టపడి రుబ్బిన పెసర పిండి పాడైపోతుంది అని గొణుగుతుంటే,ఏమండి మేము ఇంటికి వెళుతాము చెప్పి అని వచ్చేసాము. ప్రెషప్ ఐ అట్లు వేయటం మొదలు పెట్టాను.వేడివేడిగా అట్లు తిందామనుకుంటే  వేసిన అట్టు వేసినట్లే పెనం కు అతుక్కుపోతోంది.దాని దుంపతెగ ఎంతకీ ఊడిరాదే! అట్లకాడ తో గీకీ గీకీ ఆ ముద్దను సింక్ లో పడేయటమూ, ఇంకోటి వేసి మళ్ళీ గీకటం.ఏమండీ కూడా ప్రయత్నం చేసారు.అబ్బే ఏమాత్రం లొంగలేదా పెసరట్టు.అదే పిండి, అదే పెనం, అదే స్టవ్.ఎప్పుడూ చేసేవే.మరి ఇప్పుడేమొచ్చింది వాటికి.రేపొద్దున బ్రేక్ ఫాస్ట్ కు కాదుకదా ఇప్పుడు డిన్నర్ కు కూడా లేకుండా పిండి మొత్తం ఐపోయి చేయి నొప్పి మాత్రం మిగిలింది.ఇద్దరమూ మొహామొహాలు చూసుకుంటూ కూర్చున్నాము.మొహాలు చూసుకుంటూ కూర్చుంటే కడుపు నిండదుగా!అప్పటికి రాత్రి పదకొండైంది.బయట కనీసం పండ్లేమైనా దొరుకుతాయేమో చూసొస్తానని ఏమండీ స్కూటరేసుకెళ్ళి చుట్టుపక్కలంతా వెతికారు.ఎక్కడా ఏమీ దొరకలేదు.ఇక చేసేదేమీ లేక రాత్రి కోసం తోడుబెట్టిన పెరుగు ఇద్దరమూ చెరో కప్పూ తిని, మరునాటి కాఫీ కోసం ఉంచిన పాలతో చేరో కప్ కాఫీ తాగి పడుకున్నాము. పెరుగూ. కాఫీ సూపర్ కాంబినేషన్ కదా!

మరునాడు బ్రేక్ ఫాస్ట్ , లంచ్ మెస్ లో కానిచ్చేసాము.లంచ్ తరువాత మెస్ నుంచే కిరాణా దుకాణం వెళ్ళాము.దుకాణం లో ని పని పిల్లవాడు "ఏమి కావాలి?"అని అడిగాడు.అవునూ ఏమేమి కావాలని చెప్పాలి? మళ్ళీ ఇద్దరి కీ అనుమానం.బియ్యం ను చావల్ అని, పిండిని ఆటా అని, పప్పును దాల్ అని అంటారని మాత్రమే తెలుసు.కానీ ఏవేవి ఎంతెంత కావాలని అడగాలి ? కాస్త ఆలోచించి,"చావల్ అధా కిలో, దాల్ ఆధా కిలో"అని చెపుతుండగా ఆవాలని రాయీ అంటారనీ, జీలకర్రను జీరా అంటారనీ గుర్తొచ్చి,"రాఈ ఏక్ కిలో, జీరా ఏక్ కిలో, ఆటా ఏక్ కిలో"అని చెప్పాను.అతను "దాల్ కౌన్ సా దాల్?"అని అడిగాడు.అవునూ కంది పప్పు ను ఏమంటారు? అని ఇద్దరమూ ఆలోచించాము కాని తెలీలేదు.ఇంతలో దుకాణం పిల్లవాడు మిగితా సామాన్లు పొట్ల కట్టి తెచ్చాడు.ఇదేమిటి బియ్యం ఇంత తక్కువగా, ఆవాలూ జీలకర్ర ఇంత ఎక్కువగా ఉన్నాయి అని గడబిడ పడ్డాను.ఏమి దాల్ కావాలో చెప్పండి అన్నట్లు నిలబడ్డాడు.ఏమండీ "సాంబార్ చేసుకుంటామే ఆ దాల్"అన్నారు.అతను అది నాకు తెలీదు అన్నాడు అతను..ఇంతలో అక్కడే బల్ల ముందు కుర్చీలో కూర్చొని కునికిపాట్లు పడుతున్న దుకాణం ఓనర్ మా ఇబ్బంది చూసి లేచి వచ్చి "నయా సాదీ హువా క్యా? మదరాసీ హై క్యా?"అని అడిగాడు.ఏమండి అవును అన్నారు.

అప్పుడు ఆయన "ఇక్కడికి దగ్గరలో ఒక మదరాసీ వాళ్ళున్నారు.ఆ అమ్మ ఎప్పుడూ మా దగ్గరే సామానులు కొంటుంది.వెళ్ళి వాళ్ళ ను అడగండి.మీకు ఏమేమి కావాలో చెపుతారు."అని వాళ్ళ ఇంటి అడ్రస్ చెప్పాడు.

వాళ్ళ ఇల్లు తొందరగానే కనుక్కున్నాము.బెల్ కొట్టగానే ఒకాయన వచ్చి తలుపు తీసి, మమ్మలిని చూసి ఆశ్చర్యపోయి ఏమిటి అని అడిగారు.ఏమండి మమ్మలిని పరిచయము చేసుకొని, మాకు వచ్చిన ఇబ్బంది చెప్పి,దుకాణాదారు వాళ్ళ అడ్రెస్ ఇచ్చాడని చెప్పారు.ఆయన మమ్మలిని లోపలికి ఆహ్వానించి , మమ్మలిని కూర్చోమని "ప్రమీలా"అని పిలిచారు.లోపలి నుంచి ఒకావిడ వచ్చారు.ఇద్దరూ నడి వయసు దంపతులలా ఉన్నారు.ఆవిడను చూపిస్తూ," నా భార్య ప్రమీల.నా పేరు రామారావు"అని మాకు పరిచయం చేసి "వీళ్ళు కొత్తగా పెళ్ళైన వాళ్ళుట.సరుకులు కొనుక్కోవటానికి దుకాణం కు వస్తే ఏమి కొనుక్కోవాలో తెలీలేదుట.శేట్ జీ మనింటికి పంపాడుట."అని ఆవిడకు చెప్పారు.

ఆవిడ మమ్మలిని మరీ ఏమీ తెలీని పిచ్చిమొహాలనుకుంటుందేమో నని,ఏమండీ ఏదో చెప్పబోయే లోపలే "అన్ని సరుకులూ కాదండీ.బియ్యం అర్ధకిలో, పిండి కిలో ,ఆవాలూ జీలకర్రా కిలో కిలో చెప్పానండి.కానీ పప్పులను ఏమంటారో తెలీలేదు."అని గబగబా చెప్పేసాను.

రామారావుగారు "బియ్యం అర్ధకిలో, పిండి కిలో చెప్పావా? పిండి ఎక్కువెందుకు చెప్పావు ? ఆవాలు కిలో చెప్పావా?ఆవకాయ పెడతావా?" తమాషాగా అన్నారు.

ఏదో ఊపులో చెప్పానే కాని అసలుకే కొత్తవాళ్ళతో మాట్లాడాలంటే నే నాకు భయం.పైగా ఆయన అలా నవ్వుతూ అంటే ఇంకా భయం వేసింది."ఏమండీ పొద్దునా సాయంకాలమూ ఫులకాలే తింటారండీ.అందుకని ఆటా కిలో చెప్పానండి.నాకు ఆవకాయ పెట్టటం రాదండి."అన్నాను బిక్క మొహం వేసుకొని భయం భయం గా.

"మీరూరుకోండి."అని ప్రమీలగారు ఆయనను మందలించి,"నువూ రామ్మా .సరుకులు చూపిస్తాను"అని నా భుజం చుట్టూ ఆప్యాయంగా చేయి వేసి వంటింట్లోకి తీసుకెళ్ళారు.ఏమండి రామారావుగారిని అడిగి పెన్, పేపర్ తీసుకొని మా వెనుకే వచ్చి, "ఊరికే వినటం కాదు ఈ పేపర్ లో వాటి పేర్లు హిందీలో ఏమంటారో రాసుకో"అని నాకు ఇచ్చారు.

"కంది పప్పు ను తూర్ దాల్ అంటారు.మీకు నెలకు ఒక కిలో సరిపోతుంది.ఇది శెనగపప్పు.దీన్ని చన్నా దాల్ అంటారు.పోపులోకే కదా పావుకిలో చాలు."అని ఒక్కొక్క పప్పునూ చూపిస్తూ చెపుతున్న ఆవిడతో,"శెనగ పప్పు అంటే భక్షాలు చేస్తారు కదా.అదేగా ఐతే ఒక కిలో తీసుకుంటాను."అన్నాను.

"నీకు భక్షాలు చేయటం వచ్చా?"ప్రమీలగారు ఆశ్చర్యంగా అడిగారు.

"ఓ వచ్చండి.మా అత్తగారు చేస్తుంటే చూసాను."అన్నాను.

ఆవిడ ఇంకేమీ అనకుండా సరుకులన్నిటి పేర్లూ హిందీ లో చెప్పి, సుమారు మా కిద్దరికీ నెలకు ఎంత అవసరముంటాయో చెప్పారు.అన్నీ వివరంగా బుద్దిగా రాసుకున్నాను.ఆ తరువాత కాసేపు  కబుర్లు చెప్పుకుంటూ కూర్చొని, ప్రమీలగారు పెట్టిన మైసూర్ పాక్,జంతికలూ తిని , చాయ్ తాగి ఆవిడకు థాంక్స్ చెప్పి లేచాము.అప్పుడప్పుడూ రమ్మని మమ్మలిని వాళ్ళు,వాళ్ళను కూడా మా ఇంటికి రమ్మని మేమూ ఆహ్వానించుకున్నాము.ఆ విధం గా నా వంటింటి మీద విజయం సాధించాను అనుకోని సంబరపడ్డాను.

మరునాడు ఆదివారం కావటం తో తీరికగా బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసి, పప్పు ,పాలకూర కలిపి కుక్కర్ లో వేసి, స్టవ్ మీద పెట్టి, డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర కూర్చొని ఏదో రాసుకుంటున్న ఏమండీ పక్కన కూర్చొని దొండకాయలు కట్ చేస్తున్నాను.ఇంతలో "ఢాం" అని పది తుపాకులు ఒక్కసారే పేల్చినంత పెద్ద సౌండ్ వచ్చింది.ఇద్దరమూ ఉలిక్కి పడ్డాము.ఆ చప్పుడు ఎక్కడి నుంచి వచ్చిదో అర్ధం కాలేదు.ఇంతలో బయట నుంచి "కుమార్. . .  కుమార్ "అని గట్టిగట్టిగా పిలుస్తూ ఎవరో తలుపులు దబదబ బాదుతున్నారు.ఏమండీ గబగబా వెళ్ళి తలుపు తీసారు.పక్కింటి కాప్టెన్.బల్బీర్ ,ఆయన భార్య ఇంకా కిందింటి వాళ్ళు చాలా మంది అక్కడ ఉన్నారు.ఏమైందో మాకు అర్ధం కాలేదు.బల్బీర్ "ఏమైంది?అంత పెద్ద చప్పుడు వచ్చింది.మీరిద్దరూ బాగానే ఉన్నారుగా?"అని కంగారుగా అడిగాడు.

"మాకేమయ్యింది.చప్పుడు మా ఇంట్లో నుంచి వచ్చిందా?" అన్నారు ఏమండి.

అందరూ ఇల్లంతా హడావిడిగా వెతుకుతున్నారు.ఇంతలో ఎవరో వంటింట్లో నుంచి "ఇక్కడ కుక్కర్ పేలింది."అని అరిచారు.అందరూ అటెళ్ళారు.

కుక్కర్ మూత ఊడి కిందపడిపోయి ఉంది.పప్పు పైన సీలింగ్ కూ, కిందా అంతా చల్లినట్లుగా పడి ఉంది.గాస్ స్టవ్ నొక్కుకుపోయింది.

"కుక్కర్ పేలి పైకి ఎగిరి ,కిందకు స్టవ్ మీద పడి , కింద నేల మీద కు పడినట్లుంది."అన్నారు ఎవరో.

"ముందు గాస్ బంద్ చేయండి."అన్నారు ఎవరో.ఏమండి గబగబా లోపలికెళ్ళి గాస్ బంద్ చేసారు.అసలు కుక్కర్ ఎలా పేలింది అనుకోసాగారు అందరు.

బల్బీర్ వాళ్ళింటికి లంచ్ కు వచ్చిన కాప్టెన్ స్వామినాధన్ వాళ్ళ అమ్మగారు ,"కుక్కర్ లో నీళ్ళు తక్కువయ్యాయేమో, ప్రెషర్ ఎక్కువై పేలిపోయింది.సేఫ్టీ వాల్వ్ దగ్గర కడిగి నప్పుడు కొబ్బరి పిచో, మట్టో అడ్డంపడి మూసుకుపోయి ఉంటుంది.అందుకని సేఫ్టీ వాల్వ్ తెరుచుకోలేదు. ఇంకా నయం అమ్మాయి బయట ఉండబట్టి సరిపోయింది.వంటింట్లోనే ఉంటే ఏమయ్యేదో."అన్నది.

బిత్తరపోయి జరుగుతున్నదంతా అయోమయం గా చూస్తున్న నా దగ్గరకు వచ్చి ఏమండీ నా భుజం చుట్టూ చేయి వేసి దగ్గరకు తీసుకున్నారు.నన్ను కూర్చోబెట్టారు.అప్పటికి కాస్త తేరుకున్న నా దగ్గరకు ఆ పెద్దావిడ వచ్చి నా తల నిమురుతూ "భయం లేదులే.అదృష్టవంతురాలివి పెద్ద ప్రమాదం తప్పింది.కుక్కర్ లో ఏమి వేసావు ?" అని అడిగారు.

"పాలకూరా,పప్పు వేసాను పిన్నిగారు."అన్నాను.

అందరూ కాసేపు జరిగిన దాని గురించి మాట్లాడుకొని ,మాకు జాగ్రత్తలు చెప్పి వెళ్ళారు.ఆ పిన్నిగారు ఏదో అనుమానం వచ్చినదానిలా "ఏ పప్పు వేసావు ? ఎంత నీళ్ళుపోసావు?"అని అడిగారు.ఆవిడను లోపలికి తీసుకెళ్ళి నేను వేసిన పప్పు చూపించాను."మీరు శెనగపప్పుతో వండుకుంటారా?" కాస్త అనుమానంగా అడిగారు."కాదండీ ఇది కంది పప్పే కదా?"అడిగాను నేను.

"కాదు శెనగపప్పు.దీనికి ఎక్కువ నీళ్ళుపోయాలి.నువ్వు తక్కువ నీళ్ళుపోసావు.పైగా సేఫ్టీ వాల్వ్ మూసుకుపోయింది.అందుకే పేలింది."అని చెప్పి కందిపప్పుకూ, శెనగపప్పుకూ తేడా చూపించి , లేబుల్ మీద వాటి పేరు రాసి డబ్బా మీద అతికించుకో అని సలహా చెప్పి ఆవిడా వెళ్ళిపోయారు.

అప్పటికి స్టోర్ లో సామాన్లు కొనటం ఐపోయి , బిల్ కూడా పే చేసిన మా అమ్మాయి, "అమ్మా రా" అని పిలవటముతో కొత్తకాపురమూ, నా వంటిల్లు నుంచి బయట పడ్డాను.

ఇంకా "ఇంతకీ ఇందులో కందిపప్పు ఏదిరా?" అని తర్జనభర్జనలు పడుతున్న ఆ అబ్బాయిల దగ్గరకు వెళ్ళి "కందిపప్పు కావాలా బాబూ?" అని అడిగాను.

వాళ్ళిద్దరూ నా వైపు చూసి అవునాంటీ అన్నారు ఒక్కసారే.వాళ్ళకు కందిపప్పు చూపించి "దీని మీద తూర్ దాల్ అని రాసి ఉంటుంది.గుర్తుపెట్టుకోండి."అని చెప్పి మా అమ్మాయితో బయటకు నడిచాను.

https://www.youtube.com/watch?v=Rkn7iNNO3t0&t=130s