#Interview with #Amitabh #Bachchan| By #Mala Kumar| Facebook kathalu-EP...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 12 | Written By #Mannem #Sarada || Podcast By...

#Telugu Audio book | #Facebookkathalu | EP15 ఆధీ ఘర్ వాలి | #Telugu#Has...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 11 | Written By #Mannem #Sarada || Podcast By...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 9 | Written By #Mannem #Sarada || Podcast By ...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 8 | Written By #Mannem #Sarada || Podcast By ...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 5|| Written By #Mannem #Sarada || Podcast By ...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 10 | Written By #Mannem #Sarada || Podcast By...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 7 | Written By #Mannem #Sarada || Podcast By ...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 6|| Written By #Mannem #Sarada || Podcast By ...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 4|| Written By #Mannem #Sarada || Podcast By ...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 3|| Written By #Mannem #Sarada || Podcast By ...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 2| Written By #Mannem #Sarada| Podcast By Mal...

#మహారాజశ్రీ మామ్మగారు part 1| Written By #Mannem #Sarada| Podcast By Ma...

#Temples Of #Telngana| #pachchala somesvarudu | #Panagal| #Nalgonda| By...

#Telugu Audio book| Ee Post Ammaayilaku Maatrame- Abbaayilaku Kaadu Kaak...

Temples Of #Telangana| #Panagal #Nalgonda| #Chayasomesvaraalayam| #ఛాయాస...

ఏమని పొగుడుదునే

Shorts హరిహరులకు ప్రియమైన ఈ కార్తీకమాసమున వెంకటేశునికి ఇష్టమైన అన్నమయ్య గీతాలను, సుందరం, కోమలమైనా ఈ పుష్పాలతో తలుచుకొని నమస్కరించుకుందాం 🙏 https://youtube.com/shorts/Gt5POfvhmuE?feature=share

#Telugu audio book| భాస్కర్ కి ఒక ఉత్తరం| Written BY #Potturivijayalaks...

Amazing Technology Namesvaralayam #నామేశ్వరాలయం| #Pillalamarri| suryape...

#Shorts| My Walking Friends In #MINNEAPOLIS| By Mala Kumar

#Telugu Audio Book! Telugu Story భగినీ హస్తభోజన్| Happy #Diwali #Bhagin...

#Shorts| Colors Of #Minneapolis| Telugu Audio Book| By Malakumar

#SHORTS GREENERY OF #MINNEAPOLIS BY MALAKUMAR

మంచుపూలు కరిగిపోయాయి. ఎండిన చెట్లు, వాటి మీద పక్షులు సందడి చేస్తూ వచ్చేసాయి. చూస్తుండగానే ఆకుపచ్చగా మారిపోయాయి. అమ్మో ఆకుపచ్చలోనే ఎన్నెన్ని వర్ణాలో! సూర్యారావుగారూ వచ్చేసారు. ఇక ఆలశ్యం ఎందుకు చలో వాకింగ్! పదండి మీరూ వీక్షించి ఆనందించండి 47 సెకెన్ల చిన్ని వీడియో Greenery Of Minneapolice లో. మీకు నా షార్ట్ వీడియోలు, కథల వీడియోలు నచ్చుతే నా ప్రభాతకమలం ఛానల్ ను సబ్స్క్రైబ్, షేర్ చేస్తారని ఆశిస్తున్నాను. మీ ప్రొత్సాహమే నాకు బలం. థాంక్ యూ.

#Shorts SNOW IN MINNEAPOLIS - Short video By Malakumar

నేను యు.యస్ వచ్చి సంవత్సరం అవుతోంది. ఈ సంవత్సర కాలం లో ఋతువులు మారినప్పుడల్లా అందంగా రూపులు మార్చుకున్న మా మినియాపోలీస్ అందాలు ఒకటొకటికా ఈ చిన్న వీడియోలో చూపిస్తాను. ఈ రోజు నేను రాగానే పూసిన మంచుపూలు చూపిస్తున్నాను :) ఈ చిన్ని వీడియోలు మీకు నచ్చుతాయని ఆశిస్తున్నాను. మీకు నచ్చితే సబ్స్క్రైబ్ చేసి షేర్ చేయగలరు. థాంక్ యూ.

Telugu Audio Kathalu | Facebook kathalu EP13 | వాలుచూపుల వయ్యారి | Telug...

కాశ్మీరు లోయలో కన్యాకుమారి తో" అని హనీమూన్ చేసుకుందామనుకున్నాను. వెధవ టెరరిస్ట్ ల గోలతో ఆ చాన్స్ పోయింది. పోనీలే ఊటీలో ఝామంటూ తిరుగుదామనుకుంటే చివరకు "సన్నజాజిపందిరి కిందా" అని పాడుకోవలసి వచ్చింది విరక్తి గా అనుకున్నాడు. పాపం హరి! ఆ హరికథ తెలుసుకోవాలని ఉంది కదా! మరింకెందుకు ఆలశ్యం పదండి ప్రభాతకమలం కు.

Telugu Audio Kathalu| Facebook kathalu EP12| మౌనమంత్రం | mounamantram| T...

saampradaayaalu| #బతుకమ్మ | #batukamma | Telugu audeo kathalu | Telugu ...

#oct2specialtelugukatha#| Telugu Audeo Kathalu| Facebook kathalu EP11| ఓ...

Telugu Audeo book| Facebook kathalu| EP10 బంధం నిర్బంధమైనవేళ | Human Li...

#Telugu Audio Book| Telugu Kathalu| Facebook Kathalu| EP :O9 సువ్వీసువ్వ...

#Telugu Audio Book - Telugu Kathalu- Facebook Kathalu EP : O8 Neeyente n...

#Telugu Audio Book| Blog kathalu EP:O2 Ganapatibaabaa ku modam modakam...

నా వినాయకచవితి స్పెషల్- గణపతిబాబాకు మోదం మోదకం ఈ లింక్ లో వినండి. ఇందులోని వినాయకుని మూర్తిలను చేసింది మా అమ్మాయి సంజ్యోత్, మనవరాలు అదితి. మీ ఇష్టం మరి. వీడియో చేసింది, మోదక్ లు చేసింది నేనే :) అందరికీ వినాయక చవితి శుభాకాంక్షలు.

Telugu Audio Book | Facebook Kathalu EP : O7 Palukaradate chilukaa! ...

saampradaayaalu EP:01 మీరజాలగలడా Sahiti blog telugu kathalu Telugu Audio...

మీరజాలగలడా నా ఆనతి! AT SUNDAY, AUGUST 21, 2011 కృష్ణాష్టమి రోజున, నా బ్లాగ్ సాహితిలో రాసుకున్న ఈ పోస్ట్ ప్రతి కృష్ణాష్టమికి, చిరుచీకట్లు అలుముకుంటున్నవేళ, పారిజాతాలు విచ్చుకుంటూ పరిమళాలు పంచుతున్నవేళ, నా బాల్కనీ లో కూర్చొని పారిజాత పరిమళాలను ఆస్వాదిస్తూ, సత్యాకృష్ణులను తలుచుకుంటూ గుర్తుచేసుకుంటూ ఉంటాను.ఈ సారి మీ అందరికీ నా ప్రభాతకమలంలో వినిపిస్తాను సరేనా? విని మీరూ నా పారిజాతపరిమళాన్ని ఆస్వాదిస్తారని ఆశిస్తున్నాను. అందరికీ కృష్ణాష్టమి శుభాకంక్షలు.

saampradaayaalu వరలక్ష్మీ నమోస్థుతే Telugu Audio Books - telugu kathalu...

వీడియో చేయటము నేర్చుకుంటున్నాను. అమ్మవారిని ఈ విధముగనైనా సేవించుకుందామని మా వాళ్ళు అందరూ పూజించిన అమ్మవారి రూపాలను తీసుకొని చేసాను. కొంచము ఎడిటింగ్ సరిగ్గా రాలేదు. నేపధ్యగానం పార్వతి, DR.బిందు.

Face Book Kathalu EP06 - సహచరి Telugu Audio Books - telugu kathalu - pod...

నమస్తే నా ప్రభాతకమలం కు స్వాగతం. ఈ రోజు నేను చెప్పబోయే కథ పేరు "సహచరి." ఇది ఫేస్ బుక్ లోని మనకథలు - మనభావాలు గ్రూప్ లో ఇచ్చిన చిత్రము కు, 400 పదాలల్లో నేను రాసిన చిట్టికథ. కథ విని ఆ చిత్రానికి సరిపొయేట్టుగా రాసానో లేదో చెబుతారుగా? వినండి మరి!

Face Book Kathalu #EP#o5 మా మంచి మాష్టారు Telugu Audio Book telugu kath...

నమస్తే నా ప్రభాతకమలం కు స్వాగతం. కరోనా వచ్చినప్పటి నుంచి ప్రపంచమంతా ఇంటి నుంచే పని చేస్తోంది కదా. సాఫ్ట్ వేర్ వాళ్ళకు ఎలాగూ వర్క్ ఫ్రం హోం అలవాటే కానీ ఒక్క పనివాళ్ళు తప్ప మిగితా అందరూ వర్క్ ఫ్రం హోమే. పాపం దానితో ఇంటి ఇల్లాలికీ, ఆమెతోపాటు ఇంటిల్లిపాదికీ పనే పని. బళ్ళు తెరిచాకా ఆన్ లైన్ క్లాస్ లొకటి. వాటితో ఇంట్లోని పెద్దవాళ్ళందరూ పిల్లలతో పాటు మళ్ళీ బళ్ళో చేరాల్సి వచ్చింది. ఎన్ని తిప్పలో కదా! వీటి మీద బోలెడు కథలూ, జోకులూ వస్తున్నాయి పనిలోపని మీరూ ఆన్ లైన్ క్లాస్ ల మీద ఓ కథ రాసేయండి అన్నారు ఫేస్ బుక్ లోని, పొన్నాడవారి పున్నాగవనం గ్రూప్ కథల నిర్వాహకురాలు భారతిగారు. నాకు తెలుసు ఇలాంటి అవసరం ఎప్పుడో వస్తుందని. అందుకే మామేనకోడలు హరిణి వాళ్ళ అబ్బాయి శ్రేయాన్స్ ఆన్ లైన్ క్లాస్ టీచర్ గురించి, ఆ క్లాసుల గురించి మా ఫామిలీ గ్రూప్ లో చెప్పిన విషయము నక్షత్రం వేసి దాచుకున్నాను. గ్రూప్ లో టాస్క్ రాగానే దాని మీద సమాచార సేకరణ మా హరిణి దగ్గర చేసి ఇదో ఈ కథా రాసేసాను. నేను అడిగిన ప్రశ్నలన్నింటినీ ఓపికగా సమాధానాలిచ్చిన హరిణికి థాంకూలూ, వారి పేర్లు, వారి ఫొటో నా కవర్ పేజ్ కోసమూ, కథ కోసమూ వాడుకునేందుకు పర్మిషన్ ఇచ్చిన బుజ్జిగాళ్ళు శ్రేయాన్స్, ఆయాన్స్ లకు బోలెడు హగ్స్, ఆశీర్వాదాలు. అయ్యో అన్నట్లు కథపేరు చెప్పలేదు కదూ. కథ పేరు "మా మంచి మాష్టారు." ఇక కథ, ఆ కథకు భారతిగారి సమీక్ష వినండి మరి. మా మంచి మాష్టారు

Face Book Kathalu EP:04 నొప్పింపక తానొవ్వక Telugu Audio Book podcast ...

నమస్తే నా ప్రభాతకమలం కు స్వాగతం. ఇప్పుడు నేను ఫేస్ బుక్ కథలు చెపుతున్నాను కదా. ఈ రోజు నేను చెప్పబోయే కథ "నొప్పింపక తానొవ్వక" ఫేస్ బుక్ కథల గ్రూప్ లో రాసింది. ఈ కథ కొంత వరకూ ఎడ్మిన్స్ ఇచ్చారు. ఆ కథకు కొనసాగింపు మనం రాయాలన్నమాట. అదీ 400 పదాలల్లో. ఈ టాస్క్ పేరు కథ మాది- ముగింపు మీది. సరే వారిచ్చిన కథకు సరిపోయేట్టుగా రాయాలంటే కాస్త ఆలోచించాలిగా. పైగా నాకు నేను పెట్టుకున్న నియమం ప్రకారము నేను విషాదము కానీ, నెగిటివ్ మెసేజ్ వచ్చేట్లుగా కానీ, కాంట్రవర్సియల్ గా కానీ రాయకూడదు. ఈ కథలో ఒకే ఒక్క పాయింట్ చుట్టూ నా ఆలోచనలు తిరిగాయి. అదేమిటంటే భర్త చనిపోతే, శారద పిల్లలను చక్కగా పెంచి, ప్రయోజకులని చేస్తుంది. వాళ్ళు బాగానే సెటిల్ అవుతారు. కానీ తను రిటైర్ అయ్యాక గోల్డేజ్ హోం లో ఉంటుంది. ఇక ఇంకో వాక్యము జానకి తో మాట్లాడేటప్పుడు, "అదేంటీ!? నువ్వు ఓల్డేజ్ హోంలో ఉన్నావా!?" పట్టలేని ఆశ్చర్యంతో శారదవైపు చూస్తూ అంది జానకి. "అవును!? ఏం!? అయినా...! అక్కడ చాలా సౌకర్యంగా ఉంటుంది. నువ్వూ ఒంటరిగానే ఉంటున్నావని అడిగాను!?" చప్పబడిన ఉత్సాహం జానకికి దొరకనివ్వకూడదనే ప్రయత్నం చేస్తూ, చిన్నగా తన చేతులు వెనక్కు తీసుకుంది శారద." శారద ఓల్డేజ్ హోం లో ఎందుకుంది? చేయి ఎందుకు వెనకకి తీసుకుంది? ఈ రెండూ పాయిట్స్ ను హైలైట్ చేస్తూ నెగిటివ్ ఆలోచన రాకుండా పాజిటివ్ గా చూపించాలి. చాలా ఆలోచించాను. ఒకానొక సారి శారద గురించి ఎందుకు, జానకి గురించి రాయొచ్చుగా అని కూడా అనుకున్నాను. కానీ మనసొప్పలేదు. ఇక అమెరికాలో ఉన్నట్లుగా ఎందుకు రాయాలి? ఇండియాలో ఉన్నట్లుగానే రాయవచ్చుగా అంటే, ఇండియాలో ఉండేవాళ్ళు ఉంటున్నారు కానీ అమెరికాలో పిల్లలు ఉన్న పేరెంట్స్, అమెరికా వెళితే పిల్లలతోనే సద్దుకొని ఉండాల్సివస్తోంది ఇప్పటి వరకు. అలా కాకుండా అమెరికాలోనే సిటిజన్ సెంటర్ లో ఉన్నట్లు రాస్తే ఎలా ఉంటుంది అనే ఆలోచనే ఈ కథకు రూపం. అదో చాలెంజ్ గా తీసుకొని రాసాను. మరి మీరూ విని ఎలా రాసానో చెపుతారుగా. ఇక కథ వినండి. నా కథ, నా ఛానల్ మీకు నచ్చుతే సబ్స్క్రైబ్ చేయటమూ, షేర్ చేయటమూ మర్చిపోకండీ. సబ్స్క్రైబ్ చేసి ఉంటే ధన్యవాదాలు :) నొప్పింపక తానొవ్వక

Face book kathalu EP: 03 High School Sweet Heart podcast by Mala Kumar

ఇప్పటి వరకూ నా ప్రభాతకమలం లో "ఏమండి కథలు," "కమలీ(నీ)యం" నా చిన్ననాటి కథలు, వివిధ అంశాల మీద నేను రాసిన "నీ జతగా నేనుండాలి లొని కథామాల" కథలు విన్నారు. లాస్ట్ ఎపిసోడ్ నుంచి నా ఫేస్ బుక్ కథలు వినిపిస్తున్నాను. అవేమిటంటే... నేను సంవత్సరం క్రితము ఫేస్ బుక్ లోని వివిధ కథల గ్రూప్ లల్లో చేరాను. ఆ గ్రూప్ లల్లో వివిధ అంశాల మీద కథ రాయమంటారు. అంటే ఒక చిత్రమో, ఒక పదమో, ఒక వాక్యమో, లేదా కొద్ది కథనో ఇచ్చి, దానికి సరిపోను కథ రాయమంటారు. అదీ వారు చెప్పినన్ని పదాలల్లోనే మొత్తం కథను, భావము, కంటిన్యుటీ చెడకుండా రాయాలి. వర్ణలూ, ఉపోద్ఘాతాలూ, వివరణలూ వగైరా వగైరా లేకుండా మినీ కథలల్లోనే మొత్తం చెప్పేయాలన్నమాట. సో ఇదేదో బాగానే ఉందని నేనూ రాస్తున్నాను. అలా రాసినవే నా ఈ ఫేస్ బుక్ కథలు. ఈరోజు నేను వినిపించబోయే కథ 'వివాహబంధం' గురించి "పొన్నాడవారి పున్నాగవనం" గ్రూప్ లో, శ్రీమతి. వెలగపూడి భారతిగారు నిర్వహిస్తున్న "చిన్నారి పొన్నారి చిట్టి మందారాలూ - చిన్న కథలూ" లో నేను రాసిన "హై స్కూల్ స్వీట్ హార్ట్స్" కథ, ఇంకా దానిమీద భారతి గారు చేసిన సమీక్ష. మరి కథ విని మీ అభిప్రాయం కూడా చెపుతారు కదూ ఈ వీడియోకు ఇంకో విశేషము కూడా ఉంది. అదేమిటంటే దీని మీకు తెలుసుగా రచన, వాయిస్ నావేనని, ఇంకా కవర్ పేజ్, ఆడియో ఎడిటింగ్, వీడియో మిక్సింగ్, యూట్యూబ్ లో అప్ లోడ్ చేసి, పోడ్ కాస్ట్ చేయటమూ అన్నీ నేనే చేసాను. దాదాపు నెలరోజులుగా ఇవన్నీ చేయటము నేర్చుకుంటున్నాను. నా వీడియో ఫ్రెండ్ Ramya Vuddanti మీరు నేర్చుకుంటారు, మీరు చేయగలరు అని నన్ను ప్రోత్సహించి, స్కైప్ లో బేసిక్ నేర్పించి, యూట్యూబ్ లోని ట్యుటోరియల్ వీడియోల లింక్స్ ఇచ్చింది. రమ్య స్కైప్ క్లాస్, నోట్స్, యూట్యూబ్ లోని ట్యుటోరియల్ క్లాస్ ల వీడియోలూ చూస్తూ ప్రాక్టీస్ చేసి, పోయినసారి వీడియో రమ్య సహాయముతో, ఈ సారి వీడియో పూర్తిగా స్వయంకృషితో పోడ్ కాస్ట్ చేసాను. ఇంకా ఆడియో ఎడిటింగ్ పూర్తిగా రాలేదు. మా పిల్లలు పరవాలేదు బాగుంది అని భరోసా ఇచ్చారు. ఇక ఇప్పుడు మీరు విని ఎలా చేసానో చెప్పండీ :) చిన్నారి టీచరమ్మ రమ్యకు ధన్యవాదాలు. https://www.youtube.com/watch?v=btkrKItYTv0

Facebook Kathalu Podcast by Mala Kumar | E0 2 Mount Rushmora lo Radhamad...

మౌంట్ రష్మోరా లో రాధామాధవులు నమస్తే నా ప్రభాతకమలం కు స్వాగతం లాంగ్ వీకెండ్ అమ్మాయి, పిల్లలతో కలిసి మౌంట్ రష్మోరా వెళ్ళినప్పుడు, ఆ కొండలూ, ఆ అడివీ, ఆ ప్రకృతి చూసినప్పుడు నా మనసులో రాధామాధవులు మెదిలారు. వారి ప్రేమ అమరం. ఎన్ని యుగాలు గడిచినా మరువలేనిది, మధురమైనది. రాధామాధవులు ఎక్కడుంటే అదే బృందావనం. నా ఆభావననే ఈ కథగా రూపుదిద్దుకుంది. ఆ కథే మౌంట్ రష్మోరాలో రాధామాధవులు. ఇక కథ చెపుతాను వినండి మరి. విని మీ అభిప్రాయం తెలుపుతారు కదూ :) మీకు నచ్చితే సబ్స్క్రైబ్ చేసి, షేర్ కూడా చేస్తారని ఆశిస్తున్నాను.

Facebook Kathalu Podcast by Mala Kumar | E01 - ఇదేం గారడీ

Kathaa maala Podcast by Mala Kumar | E13 - రాజా కీ ఆయేగీ బరాత్

Anaganaga Oka Katha By Mala Kumar | EP 21 కథా రచయిత్రి శ్రీమతి పెయ్యేటి...

బియ్యం లో రాళ్ళు నమస్తే నా ప్రభాతకమలం కు స్వాగతం. ప్రముఖ రచయిత్రి , కార్టూనిస్ట్ , గాయని శ్రీమతి పెయ్యేటి శ్రీదేవి గారు( 69 సం.లు) ఫిబ్రవరి 25 వతేదీ ,2021న గుండెపోటు తో హఠాన్మరణానికి గురికావటం వారి కుటుంబ సభ్యులను మాత్రమే కాదు మిత్రులను , బంధువులను ,సాహితీ మిత్రులను అందరినీ కూడా విచారసాగరంలో ముంచివేసినది. వారికి నివాళిగా ఈ రోజు నేను పెయ్యేటి శ్రీదేవి గారిని చేసిన ఇంటర్వ్యూను వినిపిస్తున్నాను. ఇది 16/06/2017 న విహంగ అంతర్జాల పత్రికలో ప్రచురించబడింది.

Nee Jathaga Nenundaali | Kathaa maala Podcast by Mala Kumar | E12 - ఆత్మ...

స్నేహితురాలికి లేఖ

ప్రియమైన స్నేహితురాలికి, మీ మేసేజెస్ అన్నీ చదివానండి. వాట్స్ అప్ లో కాకుండా మీకు ఉత్తరంతో జవాబిద్దామనిపించి మీ ఒక్కో మెసేజ్ కు అదేలెండి ప్రశ్నకూ జావాబులివిగో. నేను బాగానే ఉన్నానండి. మొన్న 7 న మా మనవడు, మా అమ్మాయి కొడుకు విక్కీ గ్రాడ్యుయేషన్ కోసం వాడి యూనివర్సిటీ ఐయోవాకు, మా అమ్మాయి, అల్లుడు, మనవరాలు తో వెళ్ళాను. బాగా జరిగింది. ఇక్కడకు వచ్చి ఆరునెలలయ్యింది ఇంక ఇండియాకు ఎప్పుడోస్తానంటారా? మా పిల్లలు అక్కడ అసలే రోజులు బాగాలేవు వెళ్ళి ఒక్క దానివి ఏమి చేస్తావు? తొందరేమిటి అంటున్నారు. పైగా ఇక్కడే ఉండే ఏర్పాట్లు చేస్తున్నారు. వాకింగ్ చేసేందుకు కూడా వీలు లేక బోర్ అంతే తప్ప ఇంకేమీ ఇబ్బంది లేదు. అడ్జెస్ట్ అయిపోతున్నాను ఇక్కడ చిన్నగా. అక్కడ మా ఇంట్లో మా డ్రైవర్ మహేష్ ఫామిలీ ఉన్నారు. రత్న, భారతి అందరినీ మానిపించేసాను. ఎంచక్కా నాడబ్బులన్నీ దాచుకుంటున్నాను. ఎంత హాపీసో కదా :) మా పిల్లలు నాకు పిసినారి అని పేరు పెట్టారు. పెడితే పెట్టారుగాక :) నాకేంటట. నాకు మా పిల్లలిద్దరూ వాళ్ళ ఇళ్ళల్లో పెద్ద కిటికీ ఉన్న గది ఇచ్చారు. అందుకే హాపీగా చలి తగ్గలేదు బయటకు పోలేను కానీ నా గది కిటికీ లో నుంచి బయట ప్రకృతి ని చూస్తూ చాలా ఆనందిస్తున్నాను. నేను వచ్చినప్పుడు తెల్లని మంచు పూలుపూలుగా రాలుతూ కనువిందు చేసింది. అబ్బ ఎంత తెల్లని తెలుపో! ఎటుచూసినా తెలుపే. ఆ తెల్లని చెట్ల మీదనే రంగురంగుల పిట్టలు వాలేవి. ఆరెంజ్, బ్లూ, బ్రౌన్ అబ్బ ఎన్ని రంగుల పిట్టలో. ఇలా వచ్చి అలా వెళ్ళిపోయేవి. వీటికి చలి లేదా అనుకునేదానిని. అందులో రెండు ఆరెంజ్ కలర్ పిట్టలు నా కిటికీ పక్కనే ఉన్న కొమ్మ మీద వాలి, నాతో ముచ్చట్లు పెట్టేవి. ఒక్కోసారి అవి రెండూ కీచులాడుకొని ఒకటి ఎగిరిపోయేది. రెండోది నా వైపు దీనంగా చూసేది. "అలిగి వెళ్ళిపోయాడా? దిగులు పడకు. నీలాంటి బంగారుతల్లిని విడిచి ఎక్కడికీపోడూ వచ్చేస్తాడులే" అని నేను ఓదారుస్తుండగానే ఆయనగారు రివ్వున వచ్చేసేవారు. ఈవిడగారు నావైపు చూసి ముసిముసిగా నవ్వుకుంటూ ఏమండితో కలిసి తుర్రుమనేది. వాటి సరాగాలు చూస్తుండగానే….. చూస్తుండగానే తెలుపు కరిగిపోయి చెట్లు, ఇంటి ముందు రోడ్ అన్నీ బయట పడ్డాయి. కాకపోతే చెట్లన్నీ ఎండిమోడు బారిపోయి ఉన్నాయి. రంగుల పిట్టలు మాయమయి, బ్రౌన్ పిట్టలూ, పెద్దపెద్ద సైజు ఉడతలూ, పిల్లులూ, అడపాదడపా కుందేళ్ళు ఎక్కడి నుంచో బయట పడ్డాయి. పిల్లలు, పెద్దలూ పెద్దపెద్ద కోట్లు వేసుకొని, కుక్కలను పట్టుకొని కొద్దికొద్దిగా బయటకు రావటం మొదలయింది. అంతకు ముందు కుక్కలను వాకింగ్ కు తెచ్చినా వెంటనే లోపలికి వెళ్ళిపోయేవారు. నేనూ సరదాగా వెళుదామని బయట వరండా లోకి వచ్చాను కానీ అమ్మో ఎంత చలో! రయ్ మని లోపలికి పారిపోయాను. సూర్యారావుగారు హలో అని కిటికీలో నుంచి పలకరిస్తుంటే, పవన్ గారు నువ్వు బయటకు వచ్చావో ఊదేస్తా ఖబడ్దార్ అని బెదిరిస్తున్నారు. సూర్యారావుగారు కాస్తాగమ్మాయ్ అన్నింటికీ తొందరేనీకి అని అభయమివ్వగా, ఎండిన చెట్లు, లాన్ పచ్చపడ్డాయి. కిటికీ లో నుంచి ఇదివరకు లేక్ గడ్డకట్టి తెల్లని మునిలా, మౌనంగా నిశ్చలంగా ఉండేది. కనిపించేది కాని ఇప్పుడు పచ్చనాకుల మధ్య ఎండ పడి తళతళా మెరుస్తూ భలే ఉంది. ఘనీభవించి ఐసయిన నీరు కరిగి పారుతున్నాయి. అవి ఎటూపోలేవు కానీ, గాలికి అలలు అలలుగా ఊగుతున్నాయి నా ఆలోచనలలాగే తెగవు ముడి పడవు అన్నట్టుగా! లేక్ మధ్య లో టెంట్ వేసుకొని, బోట్స్ పెట్టుకున్న వాళ్ళు తీసేసారు. రెండు తెల్లని బాతులూ, తెల్లని కొంగలూ వచ్చాయి. హాయిగా జలకాలాడుకుంటూ ఉన్నాయి. వాటిని పలకరిస్తూ వాకింగ్ చేస్తున్నాను. వాటి వయ్యారాలు ఫొటో తీసూనే ఉన్నానా ఒకటి తుర్ మంది. హిస్టరీ రిపీట్స్! పిట్టల కథే బాతులదీనూ :) ఇక నా పని గురించి అంటారా, ఈ మధ్య శరత్ నవల ఆధారంగా వచ్చిన సినిమాల గురించి చెబుతున్నాను కదా నా ప్రభాతకమలం లో, నా దగ్గర ఉన్న శరత్ నవలలు అయిపోయాయి రాయటము. ఇంకా నాలుగు సినిమాలున్నాయి రాయాల్సినవి. ఆ బుక్స్ ఆన్ లైన్ లో కానీ షాప్ లల్లో కాని దొరకటం లేదు. ఔట్ ఆఫ్ స్టాక్. అందుకని కోడూరి కౌసల్యాదేవివి రెండు పంపాడు మా మేనల్లుడు. ఇప్పుడు అవి చదివి రాయాలనుకుంటున్నాను. పుస్తకాలు ఎవరూ చదవటం లేదంటారు కానీ నేను వెతుకుతున్న పుస్తకాలన్నీ ఔట్ ఆఫ్ స్టాక్! ఇంకా నీ జతగా నేనుండాలి కథామాల లోని కథలు కూడా అయిపోవచ్చాయి. అవయ్యాక ఫేస్ బుక్ లో నేను రాసినవి చదువుదామనుకుంటున్నాను. మీ తరువాతి అనుమానం నా సమయం ఎట్లాగడుపుతున్నాననేగా. పిల్లలు, ప్రకృతి, ప్రభాతకమలం, పుస్తకాలు, ఫేస్ బుక్ ఇన్ని ఉండగా టైం పాస్ కేమిలోటు. ఇప్పటికి ఇంతే సంగతులండి. మీ ఏమండీగారికి నా నమస్కారాలు చెప్పండి. మీ జవాబు కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటాను. మీ మాల.

Anaganaga Oka Katha By Mala Kumar | E20 వంశీ వెండితెర నవల/ సినిమా శుభోద...

Nee Jathaga Nenundaali | Kathaa maala Podcast by Mala Kumar | E11 - విధి...

నమస్తే నా ప్రభాతకమలం కు స్వాగతం. ఓ చల్లని సాయంకాలం నేనూ, మా ఏమండీ వాకింగ్ చేస్తుండగా, "ఏమండీ నేను కథ రాసి చాలా రోజులైంది. ఏదైనా రాద్దామంటే ఏ టాపిక్ తోచటం లేదు. మీరేదైనా టాపిక్ చెప్పండి" అని అడిగాను. కాసేపు ఆలోచించి, "నేను ఆర్మీలో చేరిన కొత్తల్లో జరిగిన మా ఫ్రెండ్స్ లో జరిగిన ఒక సంఘటన చెపుతాను. కాని అది మరి పాఠకులకు నచ్చుతుందో లేదో నువ్వు ఆలోచించుకో" అని ఈ కథ చెప్పారు. నేను కాసేపు ఆలోచించి, సబ్జెక్ట్ వెరైటీగా ఉంది. కల్పితం కాదు. జరిగిన కథనే రాసి చూద్దాం అనుకొని "రాస్తాను" అన్నాను. అయితే టైటిల్ దగ్గర నుంచి, అందులోని ముఖ్య పాత్రలకు అన్నీ ఒక అక్షరం సూచించి దానితోనే పేర్లు రావాలి అని కండీషన్ పెట్టారు. ఇక ఏక దీక్షగా మరి ఆర్మీ ప్రేమ కథ కదా అని కాస్త ప్రేమ కూడా జోడించి రాసి, ఏమండీకి చూపిస్తే నచ్చింది కాని పంచ్ రాలేదు అన్నారు. అలా అలా ఏమండీకి నచ్చే పంచ్ వచ్చే వరకూ రాసేసరికి కాస్త పెద్దదయింది. ఇది 16-12-2016 గోతెలుగు.కాం అంతర్జాలపత్రిక లో ప్రచురించబడింది. ఏమండి సూచించిన అక్షరమేదో కొంచం చదవగానే అర్ధమైపోతుందిలెండి. ఇక కథలోకి పదండి. 11. విధివిన్యాసాలు చదువుతున్న పుస్తకం లో నుంచి తలెత్తి వేళ్ళు విరుచుకుంటూ ఉంటే ఎదురుగా లలిత విచారంగా కూర్చొని కనిపించింది వసుధకు. వసుధ లలిత చేతిని తట్టి ఏమిటీ సంగతి అనట్లు సైగ చేసింది. లలిత ఉలిక్కి పడి బయటకు వెళుదాం అన్నట్లు లేచింది. వసుధ తన పుస్తకాన్ని రాక్ లో పెట్టి లలిత ను అనుసరించింది. లెక్చర్ జాబ్ నుంచి రిటైర్ అయ్యాక, ఇంట్లో పనంతా ముగిసాక మధ్యాహ్నం లైబ్రరీ లో గడపటం అలవాటు చేసుకుంది వసుధ. లలిత తో అక్కడే లైబ్రరీ లో స్నేహం కలిసింది. ఇద్దరికీ పుస్తకాలు చదవటం ఇష్టం. దానితో లైబ్రరీ లో చదవటం అయ్యాక, ఇంకో పుస్తకం ఇంటికోసం తీసుకొని, లైబ్రరీ ఆవరణలోని పున్నాగచెట్టు కింద కూర్చొని, కాసేపు పుస్తకాల గురించి చర్చించుకోవటం ఇద్దరికీ అలవాటు. చాలా అరుదుగా సొంత విషయాలు మాట్లాడుకుంటారు. ఇది గత కొద్ది కాలంగా సాగుతోంది. ఇద్దరూ పున్నాగ చెట్టుకింద, బెంచ్ మీద కూర్చున్నారు. అప్పుడప్పుడు చెట్టు మీద నుంచి పున్నాగపూలు రాలుతున్నాయి. వాటి సువాసన సన్నగా గాలిలో తేలి వస్తూ, చుట్టూ ఉన్న చెట్ల నుంచి గాలి వీస్తూ, పరిసరాలు చాలా ఆహ్లాదంగా ఉన్నాయి. కాసేపు ఇద్దరూ నిశబ్ధంగా కూర్చున్నారు. చివరకు, "నన్ను కూడా గమనించ కుండా అలా మూడీ గా కూర్చున్నావు ఏమిటి సంగతి?" అని అడిగింది వసుధ. "నీకు తెలుసుగా వసూ, నాకు ఒక్కడే కొడుకని, వాడీ మధ్య సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ గా పెద్ద కంపెనీలో మంచి సాలరీ తో చేరాడని, వాడి కి పెళ్ళి సంబంధాలు చూస్తున్నామని” అని ఆగింది లలిత. "ఊ తెలుసు ఏదైనా మంచి సంబంధం వచ్చిందా?" అడిగింది వసుధ. "సంబంధాలకేమి బోల్డు వస్తున్నాయి. వాడే నా నెత్తిన నిప్పులు పోసాడు” కోపంగా జవాబిచ్చింది లలిత. "ఏమిటీ ఎవరినైనా ప్రేమించాడా? ఈ మధ్య ఇది మామూలైపోయింది కదా దానికి విచారమెందుకు?” అంది వసుధ. "మామూలు ప్రేమైతే విచారమెందుకు?" చికాకుగా అంది లలిత. "మరి కులాంతరమా? ఖండాంతరమా? ఖండాంతరం కూడా ఈ మధ్య ఎక్కువగానే జరుగుతున్నాయిగా” అంది వసుధ. "అదైనా బాగానే వుండు. ఎలాగో అడ్జెస్ట్ అయ్యేవాళ్ళం. ఇద్దరు పిల్లలున్న విధవను పెళ్ళి చేసుకుంటాడుట. వీడికేమైనా కాలొంకరా? కన్నొంకరా? అందగాడు, పెద్ద ఉద్యోగస్థుడు, ఒక్కగానొక్క కొడుకు. ఆమెనే పెళ్ళి చేసుకుంటాడుట. లేకపోతే అసలు పెళ్ళే చేసుకోడుట. ఇదేమి పోయేకాలమో! ఆ పిల్ల ఎవరో బాగానే బుట్టలో వేసుకుంది” కసిగా కన్నీళ్ళతో అంది లలిత. లలిత వైపు సాలోచనగా చూసి ”ఏమిటట, ఆ అమ్మాయిని ఉద్దరిస్తాడటనా?" అడిగింది వసుధ. "కాదుట, ప్రేమట. అదేమి ప్రేమో మరి” కోపంగా అంది లలిత. "ఓ" నిశబ్ధంగా ఆలోచనలో పడింది వసుధ. ఇద్దరూ కాసేపు మౌనంగా కూర్చున్నారు. "నేను చెప్పేది నమ్మలేకపోతున్నావా వసూ మాట్లాడటం లేదు” అడిగింది లలిత. దానికి జవాబివ్వకుండా, నేనొకటి చెపుతాను వింటావా లలితా అడిగింది వసుధ. "ఊ చెప్పు” అనాసక్తిగా అంది లలిత. · * * * * * * * * మరి వసుధ ఏమి చెపుతుందో విందాం పదండి నా ప్రభాతకమలం కు.

Nee Jathaga Nenundaali | Kathaa maala Podcast by Mala Kumar | E10 - గుం...

మాలిక అంతర్జాల మాసపత్రిక ఎడిటర్ జ్యోతి వలబోజుగారు 'స్నేహం' టాపిక్ మీద కథ వ్రాయమని మా రచయిత్రుల గ్రూప్ 'ప్రమదాక్షరీ లో టాస్క్ ఇస్తే ఈ కథ వ్రాశాను. ఇది డిసెంబర్ - 2016- మాలిక అంతర్జాల మాసపత్రిక లో పబ్లిష్ అయ్యింది. దీనిని ప్రముఖ రచయిత్రి మంథా భానుమతి గారు విశ్లేషించారు.

థాంక్ యు

మా మనవడు విక్కీ చెప్పిన కథ తో పాత జ్ణాపకాలు వచ్చి, ఆ తరువాత, మా వారు, మా అబ్బాయి నా బ్లాక్ మనీ ని తీసేసుకోవటము వలన కలిగిన ఉక్రోషము తోనూ ఈ డబ్బులోయ్ డబ్బులు వ్రాశాను . అప్పుడే పేపర్ లో చిన్న మొత్తం పధకాల గురించి , రూపాయి గుర్తు కోసము జరిగిన పోటీ గురించి చదివి ఆ ఆర్టికల్ ను పొడిగించాను . అప్పుడే సృజన చదివి చాలా బాగుంది , మన బుక్స్ అండ్ గర్ల్ ఫ్రెండ్ బ్లాగ్ లో దీని గురించి రెవ్యూ రాయనా అంది . దీనిమీద రెవ్యూ ఏముంటుందా అనుకున్నా , పరిచయం చేస్తానన్నప్పుడు ఎందుకు కాదనాలిలే అనుకొని , చాలా హాపీగా వాకే అనేశాను . అలా నా కాసులపేరు ఇక్కడికి చేరుకోవటము చాలా సంతోషముగా వుంది . ఆ సంతోషాన్ని కలిగించిన , సృజన , గీతాచార్య , జ్యోతి , చైతన్య కల్యాణి గార్లు బోలెడు బాంకులలో ఎకౌంట్స్ తెరవాలని కోరుకుంటూ , చాలా చాలా ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటున్నాను .

డబ్బులోయ్ డబ్బులు . . . . . 4

నా చిన్నప్పుడు డబ్బులు దాచుకోవటానికి మట్టి ముంతలు దొరికేవి . మా అమ్మ అది కొనిచ్చి, అందులో చిల్లర పైసలు దాచుకోవటానికి అప్పుడప్పుడు ఇచ్చేది. ఇహ ఆ కుండకు రక రకాల రంగులు పూసి, డిజైన్స్ వేసి ముస్తాబు చేసేదానిని. ఆ కుండ నిండాక చిన్నప్పుడతే బుక్స్ కొనుక్కునేదానిని. ఆ కుండలకు వేసే పేంటింగ్స్ లకు, నింపే డబ్బులకు, నాకు , మా అత్తయ్య కూతురు పార్వతికి ఎప్పుడూ కాంపిటీషన్ వుండేది. అదేమిటో పాపం మా పార్వతి కుండ నిండగానే, వాళ్ళింట్లో దొంగలు పడి తన కుండ పగులకొట్టి, డబ్బులెత్తుకెళ్ళేవారు. తన కెప్పుడూ మట్టి పెంకులే మిగిలేవి. ఐనా అధైర్య పడకుండా మళ్ళీ నింపడము మొదలు పెట్టేది. మళ్ళీ హిస్టరీ రిపీట్స్! నేను నా అలవాటు ప్రకారము మా పిల్లలిద్దరికీ చెరొక ముంత కొనిచ్చాను. మా అమ్మాయి సంజు కు దానిని అలంకరించి చూసుకోవటమే సరిపోయేది. మా అబ్బాయి బిపు మటుకు దానిని నింపటానికి ఇంట్లో చిల్లర పైసలు లేకుండా చేసేవాడు. మా మామగారు కిడ్డీ బాంక్ కొనిచ్చినా పిల్లలు దీనిని చూసుకునే మురిసి పోయేవారు. నాకు కూడా ఇంట్లోకి ఏఅవసరం వచ్చినా కిడ్డీ బాంకైతే తాళం తీసి వాడుకుంటాము ముంతలైతే అంత తొందరగా పగులకొట్టము కదా అనిపించి ఎక్కువగా ముంతలలోనే డబ్బులు వేసేదానిని. ప్రతి నెల మొదటితారీకున ఇద్దరి ముంతలు తీసి , ‘బాంక్ ఆఫ్ బరోడా’ లోని వాళ్ళ ఎకౌంట్ లో వేసేసేదానిని. అందులో కనీసం 100 రూపాయలు వేయాలి అంటే ఎక్కడెక్కడి చిల్లర వాడి ముంతలో చేరి పోయేది. మేము వేరే వూళ్ళలో వున్నప్పుడు, హైదరాబాద్ వచ్చేటప్పుడు, మూడు రోజుల ప్రయాణము లో ఖర్చు పెట్టుకోవటము కోసము ఏమండి పిల్లలిద్దరికి చెరి పది రూపాయలు ఇచ్చేవారు. మేము హైదరాబాద్ చేరుకున్నాక కూలీకి ఇవ్వటానికి మావాడి దగ్గరే ఆ పది రుపాయలు అప్పుచేసేవారు ఏమండి. ఖర్చు దగ్గర కూడా మహా పినాసీ. అందుకే ఏమండి ముద్దుగా ‘డబ్బులుగా’ అని, ‘రామనాథ్ గోయింకా’ అని పిలుచుకుంటారు. ఇప్పుడైతే డబ్బులన్నీ బాంక్ లోనే వుంటాయి. ఎప్పుడైనా అడుగుతే, గిడుగుతే పర్స్ లో లేవు మాతే ఏ. టి .యం కెళ్ళి తేవాలి. ఇప్పుడైతే నువ్విచ్చేయ్ తరువాత ఇస్తాను అంటాడు. ఎప్పుడూ ఆ ప్లాస్టిక్ మనీ తప్ప ,నొట్ మనీ వుండ నే వుండదు. అత్యవసరమైతే ఎలారా? అంటె నువ్వున్నావుగా అంటాడు. మా కోడలు మొహమాట పడి ఆంటీ నా క్రెడిట్ కార్డ్ వాడుకోండి అంటుంది. కూరలమ్మాయి, పూలవాడు క్రెడిట్ కార్డ్ తీసుకోరుకదమ్మా. నా షాపింగులు అవేకదా అంటాను నేను. వరేయ్ బేటా మీ ఆవిడకి పూలు కొనియ్యటనికి నువ్వేమీ శోభన్ బాబు కాలం వాడివి కాదు కాని కనీసము మొక్కజొన్న పొత్తులు కొనివ్వటానికైనా దగ్గర కాసిని డబ్బులుంచుకోరా అంటే చిద్విలాసం గా నవ్వేస్తాడు. ఈ కాలం లో అందరూ క్రెడిట్ కార్డ్ లూ, ఏ. టి .యం లూ అంటారు. అక్కడ దొంగల చేతికి చిక్కని మాట నిజమే కాని అత్యవసరమైతే మన చేతికి చిక్కేదెలా? ఈ మద్య బందుల తో ఏ.టి .యం లు కూడా బందే వుంటున్నాయి. ఇళ్ళళ్ళో ఐతే చిల్లర పైసలు ఎక్కడపడితే అక్కడే పడేస్తారు. ఓసారి మా మామగారు ఒక ప్లాట్ అమ్మినప్పుడు కొనుక్కున్నతను ఒక సంచీ నిండా చిల్లర పైసలు తెచ్చి పేమెంట్ చేసాడుట. ఇంట్లో పిల్లలంతా కూర్చొని ఆ చిల్లర లెక్కబెట్టారుట. మా మామగారు అలాగే బాంక్ లో డిపాజిట్ చేసేసారుట! అప్పుడు నేను ఇక్కడ లేను. సెలవలో వచ్చినప్పుడు మా ఆడపడుచులు చెపుతుంటే అయ్యో నేను మిస్సయ్యానే అనుకున్నాను. “ఏటా పొదుపు దినోత్సవం రోజు "ఉత్తమ పొదుపు ఏజెంట్లు" అవార్డులను ప్రభుత్వం అందజేస్తుంది. ఇలాంటి అవార్డులను వరుసగా ఆరేళ్ళపాటు అందుకుంది,మహబూబ్ నగర్ జిల్లాలోని, వనపర్తి లోని బాలస్వామి కుటుంబము. రోజూ మదుపరుల నుంచి సేకరించిన డబ్బును పోస్టాఫీస్ లో జమచేస్తే వీరికి కమీషన్ వస్తుంది. అదే ఈ కుటుంబానికి ఆధారం . ఫామిలీ మొత్తానికి ఫుల్ టైం జాబ్. ఏటా వీరి ద్వారా చిన్న మొత్తాల పొదుపు సంస్థకు వెళ్ళే సొమ్ము కోటిరూపాయల పైనే. వీరి సంపాదన నెలకు లక్షా ఇరవై వేలు పైనే! అదీను వనపర్తి లాంటి ఓ మోస్తరు టౌన్ లో. కుటుంబము లోని తల్లి ఇంద్రావతమ్మ, తండ్రి బాలస్వామి, ఇద్దరు కొడుకులు చంద్రశేఖర్, శ్రీకాంత్ ఇదే పని చేస్తారు. కుటుంబ పెద్ద బాలస్వామి ఇలా చెపుతున్నారు ‘ ఈ రోజులలో అందరూ విడిపోయి బతకటానికే ఇష్టపడతారు. కానీ మా ఇంట్లో అందరం కలిసి జీవిస్తున్నాము. కష్టపడి సంపాదిస్తున్నాము. కొడుకులు, కోడళ్ళు, కూతుళ్ళ తో చాలా హాపీ గా వుంటున్నాము. చిన్న మొత్తాల పొదుపు పధకం మన సొమ్ముకు ఎంత భద్రతను ఇస్తుందో, ఉమ్మడి కుటుంబం కూడా అంతే సామాజిక భద్రతను ఇస్తుంది. అందుకు మేమే ఉదాహరణ. ప్రేమపూర్వక సంబందాలుంటే మన ఇంటికి సిరి సంపదలు వాటంతట అవే నడిచి వస్తాయి.’ “ ఇది నేను ఆంధ్రజ్యొతి దిన పత్రిక లో చదివాను. వార్త రాసి పెట్టుకున్నాను కాని డేట్ రాసుకోవటం మర్చిపోయాను. నేను డబ్బుల గురించి, పొదుపు గురించి రాస్తున్నప్పుడే ఈ వార్త రావటము నాకు చాలా త్రిల్ కలిగించింది. ఇంకో వార్త కూడా పేపర్ లో వచ్చింది. అదేమిటో రేపు చెపుతాను. కొన్ని సంఘటనలు ఎంత యాదృశ్చికమో అని హాశ్చర్యపోయాననుకోండి! ఏతా, వాతా చెప్పొచ్చేదేమిటంటే, చిల్లర మా లక్ష్మిని చిన్న చూపు చూడకండి. చిల్లర ఎన్ని వండర్ లైనా చేస్తుంది." పిల్లలకు చిన్నపటినుండే పొదుపు అలవాటు చేయాలి. డబ్బులు కూడ బెట్టుకొని, కొనుక్కోవటములోని ఆనందాన్ని అనుభవించనీయాలి . . . ధనమే కదా అన్నింటికీ మూలము. ఆ ధనము విలువ తెలియజేయాలి. “ఇల్లన్న చోట, పిల్లలున్న చోట 10,000 రూపాయలు, ఓ మనిషి భోజనం ఎప్పుడూ సిద్దముగా వుంచుకోవాలి." మా అత్తగారి టైం లో పది రూపాయలైతే నా టైం వచ్చేసరికి 10,000 అయ్యాయి. తప్పదు మరి! వచ్చేవారము మరి కాసిని కాసుల కబురులతో కలుసుకుందాము . ఏమిటీ ఇంకా వుందా అంటే వుండదేమిటి? మనీ నా మజాకా ? వచ్చే వారము దాకా టా టా.

డబ్బులోయ్ డబ్బులు ??? 3

 

 

 

1971/ 1974 మూడు సంవత్సరాలు మా ఏమండి షిలిగురి (బంగ్లాదేశ్ యుద్దం సమయం లో, యుద్దం అయిపోయి పీస్ ఆయ్యాక క్వాటర్స్ కట్టి ఇచ్చారు. అప్పడు నేనూ వెళ్ళి ఒక సంవత్సరం ఉన్నాను) ఉన్నారు. నేను మా అత్తవారింట్లో హైదరాబాద్ లో ఉండి, రెడ్డి ఉమెన్స్ కాలేజ్ లో బి.యే చదువుతున్నాను. కాలేజ్ పక్క సందులోనే మా ఇల్లు. అప్పుడు మాకు కాలేజ్ గేట్ మూసేసేవారు. ఎందుకంటే కాలేజ్ చుట్టూ  బోలెడు సినిమా థియేటర్ లున్నాయి. అందులో పాత తెలుగు సినిమాలు మార్నింగ్ షో లు 10.30/ 11 గంటలకు వేసేవారు. పిల్ల పోరగాళ్ళు సినిమాలకు  పోయి చెడిపోతారని గేట్ మూసేవారు. మార్నింగ్ షో టైం అయిపోయాక 11.30 తరువాత గేట్ తెరిచేవారు. అయితే మా అమ్మాయి పసిపిల్ల నేను ఫీడ్ చేయాలని బయటకు వెళ్ళేందుకు పర్మిషన్ తీసుకున్నాను. అప్పుడే మా రెండో ఆడపడుచు పది పరీక్షలయిపోయి కాలేజ్ లో చేరేందుకు అడ్మిషన్స్ కోసం ఎదురుచూస్తూ ఇంట్లో ఉంది. నేను మా అమ్మాయి పేరు చెప్పుకొని బయటకు వచ్చి, ఫీడ్ చేసి మా ఆడపడుచును తీసుకొని సినిమాకెళ్ళేదానిని. అప్పటికి మా ఫ్రెండ్స్ గేట్ తీయగానే వచ్చేవారు. కొంచం సినిమా అయిపోతే ఏమవుతుందిట :) మా మామగారికి సినిమాలకు వెళ్ళటమంటే ఎలర్జీ మస్త్ కోపం వచ్చేది. ఎవరైనా వెళుతున్నారని వాసన వచ్చినా ఇంటి గేట్ తాళం వేసేవారు. అప్పుడు ఏమండి నా ఖర్చుల కోసం నెలకు 50 రూపాయలు పంపేవారు. ఆ రూపాయలు ఎలా సద్వినియోగం చేసానో సరదాగా మీకు చెబుదామని పోస్ట్ చేస్తున్నాను :) ఈ బాక్ గ్రౌండ్ తో చదవండి :)

 

 

నీకేమమ్మా? మీ ఆయన నెలకు 50 రూపాయలు పంపిస్తారు. హాయిగా నెలకో చీర 15 రూపాయలదీ కొనుక్కుంటావు , 20 రూపాయలైనా కొనగలవు. వారాని కో సినిమా చూడగలవు. మమ్మలినీ సినిమా కు తీసుకెళ్ళొచ్చుకదా, సుదర్షన్ వాడు  ఆడవాళ్ళకు 50 పైసలకే టికెట్ పెట్టాడట. ముందుగా వెళుతే టికెట్ దొరుకుంతుంది అని స్వర్ణ నస పెడుతుంటే, సరే లే నేను ఇంటికెళ్ళి, అత్తయ్యగారికి చెప్పి, విజయను తీసుకొని వస్తాను, నువ్వు ముందు పదా అన్నాను. సినిమా ప్రోగ్రాం వాసన గట్టి జుబేదా, లలితా వాలి పోయారు. చేసేదేముంది. వాళ్ళనూ రమ్మన్నాను. ఇంతలో రెష్మీ,  సుష్మ చేరి పోయారు.  పైగా వాళ్ళెళ్ళేటప్పుడు నన్ను జమురూధ్ తీసుకెళుతానని బేరం పెట్టారు. వరండా లోనే మామయ్యగారు ప్రత్యక్షం! “అప్పుడే వచ్చేసావు కాలేజ్ లేదా? “ అనగానే లేదండి సంజును చూసి వెళుదామని వచ్చాను అని చెప్పి చిన్నగా లోపలికి జారుకొని, అత్తయాగారికి సినిమా ప్రోగ్రాం గురించి రహస్యం గా (అనుకున్నాను) చెప్పి విజయను రమ్మని బయటపడ్డాను. తిరిగి ఇద్దరమూ విడి విడి గానే ఇంటికి వచ్చాము. అమ్మయ్య నాలుగు రూపాయల్ తో ఫ్రెండ్స్ కి సినీమా పార్టీ ఇచ్చి, వాళ్ళ బారినుండి తప్పించుకున్నాను . మామయ్యగారి కంట పడకుండా కూడా తప్పించుకున్నాను . ఎంత తెలివో కదా !!!!

 

" అమ్మాయ్  నీ దగ్గర 10 రూపాయలున్నాయా?"  అని మామయ్యగారు అడుగగానే వున్నాయండి అంటూ తీసుకెళ్ళాను . అవి తీసుకొని నాతో రా అని,  ఇంటికి దగ్గర లో వున్న ,  కోపరేటివ్ బాంక్ కు తీసుకెళ్ళి , ఎకౌంట్ ఒపెన్ చేయించి ,  ప్రతినెలా,  అందులో  పది రూపాయలు డిపాజిట్ చేసి తనకు చూపించమని ఆర్డర్ పాస్ చేసారు. అది సినిమా మహత్యం . హూఊఊఊఊఉం .  వచ్చే 50 రూపాయల లో 10,  మా అత్తగారికి పాకెట్ మనీ ఏమండి బదులు నేనివ్వాలి. అది మా వారి హుకు . 10  ఇండియన్ బాంక్ లో,  పది కోపరేటివ్ బాంక్లో కట్టాలి.  అది మామగారి ఆర్డర్. 10 నా బ్లాక్ మనీ కింద అత్తగారి కివ్వాలి. అది అత్తగారి ఆజ్ణ. ఇక మిగిలినవి పది రూపాయలు . దానిలోనే నా చదువు, సినిమాలు ,  బట్టలు, మా అమ్మాయి ఖర్చు అంతా వెళ్ళాలి . మర్చేపోయాను,  పైన కనిపిస్తుందే ఓ పెట్టి ,  అది మా అత్తగారు నేను నా వైట్ మనీ దాచుకోవటానికి ఇచ్చారు. ఆ బొట్టుపెట్టె, మా అత్తగారికి, ఆవిడ మూడో అన్నయ్య పెళ్ళి లో ఇచ్చారట. ఆ పది రూపాయలు అందులో పెట్టుకునే దానిని . ప్రతి నెలా  మావారు 50 రూపాయల చెక్ పంపగానే,  విజయను తోడు తీసుకొని ఆబిడ్స్ లోవున్న గ్రిండ్లే బాంక్ కు వెళ్ళి తెచ్చుకోవటమూ,  సాయంకాలము లోపల ఎక్కడివక్కడ పంచేసి ,  మిగిలిన పదిరూపాయలకు బడ్జెట్ వేసుకోవటము,  ఆ పది రూపాయలు ఖర్చైపోతే నెల ఎలా గడుపుకోవాలి అని ఖర్చు పెట్టటానికి అసలు ప్రాణమే వొప్పేదికాదు . పైగా అరటిపండ్లు , చారాణా ( 25 పైసలు ) కో డజన్ అంటే నై , నై బారాణా ( డెబ్బై ఐదు పైసలు ) కో దేవో అని చాలా బేరమాడి,  బండి వాడిని మొహమాట పెట్టి , బారాణా కు పండ్లు కొన్న ఘనచరిత్ర తో,  ఏమైనా కొనాలన్నా సరిగ్గా కొంటున్నా నా లేదా అనే అనుమానమొకటి. తెగ పిసినారినై పోయాను. దాని లో కూడా ఐదు రూపాయిలు ఆ పెట్టెలో,  ఇంకో ఐదు రూపాయలు నా బట్టల పెట్టెలో నా సొంత బ్లాక్ మనీ దాపరికం.

 

సందడిలో సటాకు అన్నట్లు,  మా మరిదిగారు  వదినా మీరు అన్నయ్య చెక్ కోసం ఎదురుచూడటమెందుకు?  అది జాయింట్ ఎకౌంట్ కదా అన్నారు.  హన్నా ఇన్ని రోజులు నాకు తెలియదే ఈ సంగతి. ఎంత కుట్ర అనుకొని ఏమండి సెలవలో వచ్చినప్పుడు,  అడుగుతే అంత దూరం ఎందుకులే,  చిక్కడపల్లి లో సిండికేట్ బాంక్ లో తీసుకో అని అక్కడ వున్న ఆయన అకౌంట్ మా జాయింట్ ఎకౌంట్ చేసేసారు. అప్పుడే ఐపోలేదు. ఓ నాలుగు సంవత్సరాల తరువాత . . . మేము సైనిక్ పురి లోఉన్నప్పుడు ఓరోజు మామయ్యగారు ఒకాయనను వెంటపెట్టుకొనివచ్చి ,  స్టేట్ బాంక్ లో కొత్తగా కిడ్డీ బాంక్ అని మొదలుపెట్టారు. ఇదిగో పిల్లలిద్దరి కోసం రెండు తీసుకొచ్చాను. రోజూ చిల్లర డబ్బులు ఇందులో వేయి. మొదటి తారీకున ఈయన వచ్చి ,  వీటి తాళాలు తీసి ఆ డబ్బులు తీసుకెళ్ళి పిల్లల ఎకౌంట్ లో జమ చేస్తాడు అని చెప్పారు. అదైందా ...  ఓ పది సంవత్సరాల తరువాత నా పార్లర్ కోసం లోన్ ఇస్తారని,  బాంక్ ఆఫ్ బరోడా లో కరెంట్ ఎక్కౌంట్ ఓపెన్ చేయించారు ఏమండి అదినూ మా మామగారి సలహా తో. ఆగండాగండి... వెళ్ళిపోకండి. పూర్తి కహానీ వినండి. ఓసారి పార్లర్ కి ఒకాయనను వెంట పెట్టుకొని మా మామగారు రాగానే నాకు ప్రమాద ఘంటికలు వినిపించనే వినిపించాయి . ఇదిగో అమ్మాయ్ ఇతనూ రోజూ నువ్వు పార్లర్ మూసే సమయానికి వస్తాడు. ఎంతో కొంత జమచేయి అంటూ నారాయణగూడా విజయా బాంక్ లో ఎకౌంట్ ఓపెన్ చేయించారు,  కొన్ని రోజులయ్యాక కాస్త ధైర్యం తెచ్చుకొని “మామయ్య గారు  నాదగ్గర ఏమైనా లక్షలు మూలుగుతున్నాయా? ఇన్ని బాంక్ ల లో ఎకౌంట్ లు ఎందుకండీ?” అంటే , “లక్షలే కాదమ్మాయ్ పైసలు కూడా దాచాల్సిందే” అనేసారు. అంతటి తో ఐపోలేదు. మా అబ్బాయి సలహా తో,  మా కోడలు మా ఇద్దరి పేరు మీద , ఆంధ్రా బాంక్ లో జాయింట్ ఎకౌంట్ ఓపెన్ చేసింది . ఇప్పటికి ఎన్ని బాంకుల పేరులు చెప్పాను?  గుర్తు పెట్టుకున్నారా లేదా ???

 

ఓ ఐదారు సంవత్సరాల కిందట అనుకుంటాను,  ఒక రోజు అన్ని బాంక్ లకు వెళ్ళి ఎకౌంట్స్ అన్ని క్లోజ్ చేసాను . పాపం అందరూ ఎందుకు మేడం క్లోజ్ చేస్తున్నారు. కావాలంటే మా శ్రీనగర్ బ్రాంచ్ కి ట్రాన్స్ఫర్ చేస్తాము అని తెగ బతిమిలాడారు! ఈ ప్రక్రియ లో కాచిగూడా ఇండియన్ బాంక్ కనపడనే లేదు. అది ఎప్పుడో ఎక్కడికో షిఫ్ట్ చేసేసారట! అందుకే మా అత్తగారిలాగా నాకూ బాంకుల మీద నమ్మకం లేదు. అందుకే నా వైట్ మనీ మా అత్తగారిచ్చిన పెట్టిలోనూ బ్లాక్ మనీ . . . . . . లోనూ దాచుకుంటాను. అంతెందుకు  ఈ మద్య తెలంగాణా గొడవలలో ఏ .టి .యం లు కూడా పనిచేయనప్పుడు, ఏమండి, మా అబ్బాయి నా అలమారాకి కన్నం వేసారు . నా అలమారాలో హీన పక్ష్యం లక్ష రూపాయలైన వుంటాయని మా బిపు ప్రగాఢ నమ్మకం. నేనే అవాక్కయ్యేట్టుగా అక్షరాలా లక్ష రూపాయలు నా అలమారాలో బయట పడ్డాయి! అప్పుడు అచ్చం మా మామగారిలా మాఏమండి "నీ దాపరికం తగలెయ్యా! ఇంట్లో ఎవరైనా ఇన్ని డబ్బులు ఉంచుకుంటారా? అసలే చిన్నపిల్లల్లిదరితో ఒక్కదానివే ఉంటావు" అని కోపం చేసి నా డబ్బులన్నీ తీసేసుకున్నారు అయ్యాకొడుకులు  నా డబ్బులన్ని తీసేసుకున్నారు అని నేను గొడవపెడుతుంటే అందుకే మనీ ఎప్పుడూ ఇంట్లో వుంచకూడదు ఆంటీ, ఎందులోనైనా ఇన్వెస్ట్ చేయాలి అని మాకోడలు సలహా ఇచ్చింది. ఆ తరువాత వడ్డీ పదివేల తో సహా బాంక్ లో డిపాజిట్ చేసి, ”జాయింట్ ఎకౌంట్ లో ఉంటే నేను తీసుకుంటానని నీ అనుమానం కదా అందుకే నీకు విడిగా నీ డబ్బులతో నీ పర్సనల్ ఎకౌంట్ ఓపెన్ చేసాను తల్లీ దాచుకో" అని పాస్ బుక్, చెక్ బుక్ చేతికిచ్చారు ఏమండి. కాకపోతే నేనెపుడూ నా పర్సనల్ ఎకౌంట్ లో నుంచి తీసి వాడను మా జాయింట్ ఎకౌంట్ వే వాడుతాను. అంతే గా మరి!

"ఇల్లన్నాక,  పిల్లలున్న చోట ఓ పది రూపాయలూ, ఒక మనిషి అన్నము వుండాలి " అన్నది మా అత్తగారు చెప్పిన మాట. ఎంతైనా అత్తగారి మాట పట్టుచీరల మూట కదా!!!

 

కొస మెరుపు:  నా డిగ్రీ పూర్తికాగానే, స్టేట్ బాంక్ లో పని చేసే మాఏమండి ఫ్రెండ్ కాప్టెన్. నగేష్ ,  “నారాయణగూడా లో స్టేట్ బాంక్ బ్రాంచ్ ఓపెన్ చేస్తున్నాము. మాలా కు ఉద్యోగం ఇస్తాము.  పంపుతారా?” అని మా మామగారిని అడిగారు. కాని  పిల్లలు చిన్నవాళ్ళని , మావారికి పీస్ స్టేషన్ కు ట్రాన్స్ఫర్ అవుతే వెళ్ళాలి కదా అనీనూ నేను వుద్యోగం లో చేరలేదు . అలా బాంక్ వుద్యోగం కూడా వచ్చిందన్నమాట! చేయక పోయినా  అప్పుడప్పుడు  మాఏమండిని సాధించటానికి మాత్రము పనికి వస్తోంది!!!

సరే మరి . వచ్చే వారం కలుసుకుందాము. ఏమిటీ ఇంకా వుందా అంటే వుండదేమిటి మనీ నా మజాకా? వచ్చేవారం,  ఇదే రోజు డబ్బుల గురించి మరి కాసిని కబుర్లు. అందాకా సెలవు.

 

(సశేషం)

 

 

డబ్బులోయ్ డబ్బులు # # # # # 2

డబ్బులోయ్ డబ్బులు- ##2

మా మామగారికి నా షాప్పింగ్ మీద బొత్తిగా నమ్మకం లేదు. దానికి తగ్గట్టుగా నే , కూరగాయల రాజమ్మ దగ్గరి నుండి , బియ్యం కిరాణా దుకాణదారు వరకు నాకొక ధర, మామయ్యగారికొక ధర చెప్పేవారు. కూరగాయల రాజమ్మ, నాకు రూపాయన్నర కిలో చెబితే, రూపాయకి బేరమాడే కొనేదానిని. మామయ్యగారికేమో అదే కూర రూపాయి ముప్పావలాకి చెప్పి, అర్ధ రూపాయకి ఇచ్చేది. అదేమిటి రాజమ్మా అంటే పెద్దయ్య ఎట్లాగూ బేరమాడుతాడని రూపాయి ముప్పావలా చెప్పాను అనేది. మరి అర్ధరూపాయకే ఇచ్చావుకదా అంటే ఏదో కల్లబొల్లి మాటలు చెప్పి చెప్పకుండా తప్పించుకునేది. బియ్యం వాడూ అంతే! నాకు రెండురూపాయలకు కిలో ఇస్తే, మా మామగారికి రూపాయన్న రకే ఇచ్చేవాడు. అదేమిటో నామటుకు నేను చాలానే బేరమాడే దానిని . హూం!

 

ఓసారి ఏమైందంటే, మాఏమండి ఓ పనివాడి ని తీసుకొచ్చారు. ఏమండి ఎవరిని పనికి పెట్టుకున్నా, వాళ్ళకి డిప్ప కట్టింగ్ చేయించేస్తారు. అలా కట్టింగ్ చేయించుకోని వాడికి ఉద్యోగం ఇచ్చే మాటే లేదు. సరే  ఈ సారి ఆయనకు తప్పనిసరిగా వూరెళ్ళాల్సిన పని వచ్చి, పనివాడు శంకర్ కి కట్టింగ్ చేయించమని, నాకు రూపాయిచ్చి,  పైగా చెప్పారు, నాన్నకు తెలీకుండా తీసుకెళ్ళు. నాన్నకు తెలిస్తే  నారాయణగూడా బ్రిడ్జ్ మీద చారాణా కే చేయించుకొస్తానంటాడు అని చిలక్కు చెప్పినట్టు మరీ చెప్పెళ్ళారు. తప్పేదేముంది అలాగే వైయంసి దగ్గర, ఏమండి చెప్పిన నైస్ హేర్ కట్టింగ్ సెలూన్ కే తీసుకెళ్ళాన . అతనూ  పాపం నాకు చాలా మర్యాదలు చేసి, మేజర్ గారి కాండిడేట్ కదమ్మా. నాకు తెలుసు ఎలా కట్టింగ్ చేయాలో అని నైస్ గా డిప్ప కట్టింగ్ చేసేసాడు. హమ్మయ్య ఏమండి చెప్పిన పని చేసాను అని నిట్టూర్చినంతసేపు పట్టలేదు. నా నిట్టూర్పు మధ్యలో ఆగిపోవటానికి . "పనివాడికి సెలూన్ లో కట్టింగా? రూపాయి పెట్టా? పైగా నువ్వు తీసుకెళ్ళావా? నేనింట్లోనే వున్నాగా? నాకు చెప్పొచ్చుగా? నారాయణగూడ బ్రిడ్జ్ మీద పావలా కే చేయించుకొచ్చేవాడిని . నీకు, నీ మొగుడికి బొత్తిగా డబ్బులంటే లక్షం లేకుండా పోతోంది" అని ఇంకా హాట్ బూట్ గా మా మామగారు క్లాస్ పీకేసారు. అదే సమయములో, మా మామగారికి తెలిసిన ఒకాయన వచ్చి, కాచిగూడా లో ఇండియన్ బాంక్  బ్రాంచ్ పెట్టారని, దానికి వాళ్ళ అబ్బాయిని మేనేజర్ గా వేసారనీనూ, మీ కెవరైనా తెలిసిన వాళ్ళుంటే, అక్కడ ఖాతాలు ఓపెన్ చేయించండి అని ప్రాధేయ పడ్డాడు. ఇంకెవరో ఎందుకు మా పెద్దకోడలి తోనే చేయిస్తానని, నాతో అక్కడ ఎకౌంట్ ఓపెన్ చేయించి, ఇక పైన ఇలాంటి పనికి మాలిన దండగ ఖర్చులు చేయొద్దని,  ఏమైనా ప్రతినెల ఆ ఎకౌంట్లో పది రూపాయలు వేసి, ఆయనకు చూపించాలని స్ట్రిక్ట్ వార్నింగ్ ఇచ్చారు.

 

మా మామగారికి నమ్మకస్తులు  మా తోడికోడలు , మా అబ్బాయి. తోడికోడలు కుడిచేయైతే, మా అబ్బాయి  ఎడంచేయి. రామయ్య ఎడమ కాలు . (మరి ఇంకో చేయి వుండదుగా. అందుకని కాలన్న మాట.) ఆయన బజారుకు వెళ్ళలేక పోతే, ఈముగ్గురిలో ఎవరితోనైనా తెప్పిస్తారన్నమాట.  వీళ్ళూ బేరమాడటములో మా మామగారి వారసత్వం పుణికి పుచ్చుకున్నారు. ఇక తాతా మనవడు ఏదైనా కొనటానికి వెళ్ళారంటే, చిక్కడపల్లి , సుల్తాన్ బజార్, కోటీ అన్నీ తిరిగి, అదీనూ నడుచుకుంటూ ఓ రూపాయి తక్కువకే తెచ్చుకుంటారు. ఓసారి  మంచం నవారు కొనటానికి హోల్ మొత్తం హైదరాబాద్  ఆబిడ్స్ తప్ప  తిరిగారు . ఆబిడ్స్ లో అంతా మోసగాళ్ళన్నమాట. అందుకని అటెళ్ళరు.

అలా పొదుపు చేసిన డబ్బులు ఏ బాంక్ లో ఎన్ని నెలలకు యఫ్ . డి వేస్తే ఎంత వడ్డీ వస్తుంది అన్నది ఆయనకు కరతామలకం. కోపరేటివ్ బాంక్ , బాంక్ ఆఫ్ బరోడా కు ప్రతిరోజూ వెళ్ళొస్తూ వుండేవారు. నా దగర 100 రూపాయలు జమ అయ్యాయంటే వాటిని ఏదో ఒక విధం గా యఫ్. డీ చేసేసేవారు. ఆ పేపర్లన్ని ఆయన పేపర్ల తో పాటు ఒక రేకు పెట్టెలో వుంచి, దానిని మంచం కింద వుంచేవారు. తెల్లవారుఝామున లేవగానే బర్ర్ర్ర్ర్ర్ మంటూ ఆ పెట్టిని మంచం కిందనుండి లాగి, ఓ గంట సేపు ఆ పేపర్లు అన్నీ తిరగేసేవారు. ఇక డబ్బులేమో ఆ పైన కనిపిస్తుందే ఆ కోట్ లో దాచేవారు. అందులో అన్నీ ముఖ్యమైనవి వుంచేవారన్నమాట. అలా దాపుడు కే కాని  ఆ కోట్ ఆయన ఎప్పుడూ వేసుకోగా నేనైతే చూడలేదు. అది ఆయన పర్సనల్ బాంక్ అన్నమాట. మా అత్తగారు డబ్బులు అడగగానే ఎందుకు ఎంత అని సవాలక్ష ప్రశ్నలు వేసి, నువ్వు జమిందారిణివే. నీకూ , నీ పెద్ద కొడుకుకు (పెద్ద కొడుకంటే ఇంకెవరు మా ఏమండీనే!) డబ్బు విలువ తెలీదు అనేసి, ఆ కోట్ లోనుండి తీసి ఓ పదిసారులు లెక్కపెట్టి మరీ ఇచ్చేవారు. పాపం అంటమే కాని ఎప్పుడూ ఇచ్చేందుకు లోటు చేయలేదు.

మా అబ్బాయి అక్షరాలా తాత పోలికే! అరిచి ఘీ పెట్టినా వాడి దగ్గరనుంచి ఓ పైసా రాలదు. ఏమండి వాడిని "చిన్న కిషన్ రావ్" అని , "డబ్బులుగా" అని ముద్దు ముద్దుగా పిలుచుకుంటారు.

 

అలా , అలమారాలో డబ్బులు దాచటము, మా అత్తగారి దగ్గర నేర్చుకుంటే, కొద్దో గొప్పో ఎలా సేవ్ చేయాలి, ఆ డబ్బును బాంక్ లో ఎలా దాచాలి అన్నది మా మామగారి దగ్గర నేర్చుకున్నాను. మా అత్తగారు చెప్పినప్పుడు  నా కళ్ళు అలా చుక్కల్లా మెరిసాయి. అందుకని ఆవిడ గురించి రాసినప్పుడు చుక్కలు పెట్టాను. మా మామగారు చెప్పినప్పుడు ఒక ప్లస్ కాదు రెండు ప్లస్ లు కనిపించాయి అందుకని రెండు ప్లస్లు పెట్టాను. ఇక నేనెంతవరకు నేర్చుకున్నాను, ఎంతవరకు దాచుకున్నాను, ఎలా బేరాలాడాలి (ఐనా  మా మామగారికి  నాకు బేరాలాడటము రాదనే ప్రగాఢ విశ్వాసము వుండేది. కొన్ని సారులు నిజమే నేమో నని నాకూ అనిపిస్తుంది సుమీ) అని చెప్పేదానికి ఏమి గుర్తులు,  ఎక్కడా అని దీర్ఘం వద్దు టైటిల్ దగ్గర ఆలోచించుకొని, ( ఓవేళ మీరేమైనా సూచిస్తే ) ఆ గుర్తుల తో, నా దాపరికపు అనుభావాల తో, వచ్చే వారం, ఇదే రోజు, ఇదే సమయానికి, ఇదే బ్లాగ్ లోకి వస్తాను. అంతవరకు సెలవా మరి.

(సశేషం)