Thursday, September 16, 2010

ప్రయాణము లో స రి గ మ లు

నల్లని , సొరంగము లో నుండి రైలు వేగం గా పోతోంది . అదేమిటి ఇంత చీకటిగా వున్నా నాకు భయము వేయటము లేదు అనుకుంటూ కిటికీ లో నుండి తొంగి చూసాను . దూరం గా పసుపు రంగులో దీపం కనిపిస్తోంది . ఓహో అటు చివర లైట్ కనిపిస్తోంది , అంటే సొరంగము కు ఆచివర కనిపిస్తోందన్నమాట . అందుకే భయం వేయటము లేదన్నమాట అనుకున్నాను . రైలు వేగం గా దూసుకుపోతోంది . నేను ఆ దీపాన్ని చూస్తూ వున్నాను .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * *

మాలా నేను రావటానికి ఇంకో వారము కావచ్చు . ఈ రోజో రేపో ఎప్పుడు దొరికుతే అప్పుడు టికెట్ కొనుక్కొని వచ్చేయి . కాని , ఇప్పుడే చెపుతున్నాను నిన్ను సైట్సీయింగ్ కు తీసు కెళ్ళేందుకు నాకు టైం వుండదు . నీ అంతట నువ్వే వెళ్ళాలి , లేదా రూంలో వుండాలి నీ ఇష్టం అని మా వారు ఔరంగాబాద్ నుండి కాల్ చేశారు . ఆయన వెళ్ళి అప్పటికే రెండు రోజులైంది . ఇంకోవారం ఇక్కడ వుండి నేను చేసేదేముంది . అనుకొని , ఏ ట్రేన్ లో , ఏ సి నో నాన్ ఏసి నో ఏది దోరుకుతే ఆ టికెట్ తెమ్మని డ్రైవర్ మహేష్ ను పంపాను . మేడం తత్కాల్ లో , ఈ రోజు దేవగిరి ఎక్స్ ప్రెస్ లో వున్నాయి . ఏ .సి లో లేవు అన్నాడు పరవాలేదు తీసుకురా అని టైం చూస్తే పదైంది . అమ్మో ఇంకో రెండు గంటలలో బయలు దేరాలి అనుకొని , ముందుగా లాప్ టాప్ ఎందులో సద్దాలా అని అలోచించాను . అవును మరి అది వుంటే ఎంత టైం ఐనా గడిచిపోతుంది .పైగా టాటా ఇండికాం వుండనే వుంది .( కాకపోతే అక్కడికి వెళ్ళాక అది పనిచేయనప్పుడు , తెలిసింది దానికి రోమింగ్ చార్జెస్ వుంటాయని అవి మేము కట్టలేదని ) దాన్ని విడిగా బాగ్ లో తీసుకెళుతే అందరికీ తెలిసి పోతుంది . పోనీ సూట్ కేస్ లో పెడుదామా , కూలీ ఎత్తేస్తే !!! ఎటూ అలోచన తెగలేదు . ఇహ లాభం లేదనుకొని సంజు కు కాల్ చేసి , ఇలా వెళుతున్నాను అని చెప్పి , నా సమస్య చెప్పాను . సూట్కేస్ లో బట్టల మద్య పెట్టమ్మా , విడిగా వద్దు అంది . సరే ఓ ప్రాబ్లం సాల్వూ . . . పది నవలలు , లాప్ టాప్ తో నా పాకింగ్ ఐయింది .

దేవగిరి ఎక్స్ ప్రెస్ ఎక్కాక చూస్తే ఎవ్వరూ లేరు . కంపార్ట్మెంట్ అంతా ఖాళీ . . . రజనీగంధా సినిమా లో విద్యా సిన్ హా ట్రేన్ లో కళ్ళు తెరవగానే ట్రేన్ అంతా ఖాళిగా ప్లాట్ ఫాం అంతా ఖాళీగా , ఎక్కడా మనుష్యులే లేకుండా నిర్మానుష్యం గా కనిపిస్తుంది . ఎప్పుడో చూసిన ఆ సినిమా లో ఆ సీన్ గుర్తొచ్చింది . ఇదేమిటి మహేష్ ఎవ్వరూ లేరు . ఇదే ట్రేనా ? సరిగ్గా చూసావా అని , మహేష్ ను అడిగాను . ఇదే మేడం మనము అరగంట ముందోచ్చాము అన్నాడు . హుం ముందొస్తే ఇలా వుంటుందన్న మాట . అమ్మయ్య మొత్తానికి ఆ అరగంటా గడిచింది . కంపార్ట్ మెంట్ నిండింది . రైలు బయలుదేరింది . అదృష్టవశాతు , సైడ్ విండో సీట్ దొరికింది . బోలెడు కాల్క్షెపం . . . .

అసలు ఇది , నిజామాబాద్ , కామారెడ్డీ ఏరియానేనా ?? ఎండి పోయి బీటలు వారి దిగులుగా వుండే నేల , ఎంత ఆకుపచ్చ గా మెరిసి పోతోంది ! కిటికీ లో నుండి పక్కకు చూస్తే పచ్చ గా పొలాలు , పైకి చూస్తే కమ్ముకు వస్తున్న మేఘాలు .








సన్నగా తుంపరలు మొదలయ్యాయి . వానకు తడుస్తున్న ఈ స్టేషన్ ను చూస్తుంటే . . .






చూస్తుండగానే ట్రేన్ కదిలింది . అయ్యో గార్డ్ ఫొటో సరిగ్గా తీసుకోనివచ్చుకదా ? హుం






అమ్మే వాళ్ళ కేక తో కిటికీ లోనుండి తల లోపలికి తిప్పి చూసాను . అక్కడ అమ్ముతున్న అమ్మాయిని చూస్తే ఎంత నవ్వు వచ్చిందో !ఆపుకోలేక పక్కున నవ్వేశాను . ఇంతకీ ఆ అమ్మాయి అమ్మేవి ఏమిటో తెలుసా ??? సొరకాయలు ! నిజం !! సత్తేపమాణికంగా చెపుతున్నాను , అవి సొరకాయలే ! నా నవ్వు చూసి నేను కొంటాననుకున్నట్లుంది నవ్వుతూ నావైపు చూసింది . వద్దన్నట్లు తల వూపాను . అంతే కోపం గా చూసుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది . అయ్యో ఫొటో తీసుకుందామనుకున్నాను . అంత ఉరిమి చూస్తే ఎలాతీయను ? నన్ను రెండు కొట్టి , నా కెమెరా లాగేసుకునేటట్లుంటే !







పచ్చటి వరి పొలాలు , అక్కడ అక్కడ ఎగురుతున్న పక్షులు , పొలాలలో పని చేసుకుంటున్న పని వాళ్ళు , అక్కడక్కడ కనిపిస్తున్న మంచెల తో వాతావరణం చాలా చాలా ఆహ్లాదం గా మనోహరంగా వుంది .







అరెరే ఇది గోదావరి కదు . అవునవును కోనసీమ గోదావరి కాదు , బాసర గోదావరి . వానల మూలముగా నేమో రంగు కొద్దిగా నల్లగా వుంది . అక్కడక్కడ నీరు చిన్న చిన్న సుడి తిరుగుతూ ఎంత ఉదృతంగా వుందో ! సరస్వతమ్మ దగ్గర నుండి సీతమ్మ దగ్గరకు వడి వడిగా పోతునట్లుంది .









చూస్తుండగానే బయట రంగులు మారిపోయాయి . పచ్చని చేల పావడ కట్టిన ప్రకృతి చిన్నగా మాయమైపోతోంది . ఆకాశం నీలము నుండి , ఆరెంజ్ గా , వైలెట్ గ ఆపైన చిక్కని నలుపుగా అబ్బ ఎన్ని ఎన్నెన్ని వర్ణాలో . . . . .




సరిగమ లు పాడుతున్నాయి .

చీకట్లో చూసేందుకేమిలేక , కంపార్ట్మెంట్ లోకి తల తిప్పాను . ఫొటోలు తీసుకుంటూ , కూనిరాగాలు తీసుకుంటూ వున్న నన్ను జనాభా ఏమనుకుంటున్నారో అన్న ద్యాస అప్పుడొచ్చింది . అందరూ భోజనం చేస్తున్నారు . టైం చూస్తే తొమ్మిదైంది . పక్క సీట్లో భోజనం చేస్తున్నావిడ అడిగింది , మీరు భోజనం తెచ్చుకోలేదా అని . అవును కదూ పూరి చేసుకుందామని పిండి తడుపుకొని కూడా మర్చి పోయాను . హడావిడి లో చేసుకోలేదు , తెచ్చుకోలేదు . నేనివ్వనా అందావిడ . వెంటనే మా కోడలు వచ్చే ముందు , ఎవరేమిచ్చినా తినకండాంటీ అని చెప్పింది గుర్తొచ్చింది . వద్దండి . ఆకలిలేదు థాంక్యూ అన్నాను . ఎక్కడికెళ్ళాలి అని అడిగింది . ఔరంగాబాద్ అన్నాను . " ఎవరున్నారు ? " ప్రశ్న . " మా వారండి " నా జవాబు . అప్పటి నుండి కూర్చున్నారు . పడుకోండి . వీళ్ళూ ఔరంగాబాదే వెళుతున్నారు . ఔరంగాబాద్ వచ్చినప్పుడు లేపుతారు అని వాళ్ళను చూపించింది . భార్యా , భర్తా , ఓ చిన్న బాబూ వున్నారు . భోజనం చేస్తున్నారు . నేను చిన్నగా నవ్వాను కాని నిద్దర పోలేదు . ఇంకో రెండు గంటలలో వస్తుంది . ఇప్పుడు నిద్దరపోతే లేవటము కష్టం . అందరి భోజనాలయ్యాయి . ఒక్కొక్కళ్ళే నిద్రకొరుగుతున్నారు . నేనూ , ఎదురు సీటు భర్త అలాగే దిక్కులు చూస్తూ కూర్చున్నాము .

ప్రయాణం ఐపోవచ్చింది . అరే ఆ నల్లని సొరంగం . . . పచ్చని దీపం ఏవీ ? ఐతే అదంతా కలా ??? నిజం జరుగుతున్నట్లే అనిపించిందే ????

ఇంతలో మావారి ఫోన్ వచ్చింది జాల్నా దాటగానే ఫోన్ చేయి అని . జాల్నా ఎన్నింటికొస్తుంది అడిగాడు ఆ అబ్బాయి . నాకు తెలెదండి అన్నాను . జాల్నా నుండి అరగంటలో వెళ్ళిపోతాము అన్నాడు ఓహో అన్నాను . ఎదురు చూస్తున్న జాల్నా రానే వచ్చింది . మావారికి ఫోన్ చేసి జాల్నా వచ్చింది అన్నాను . ఐతే ఇంకో గంటపడుతుంది నువ్విక్కడికి రావటానికి అన్నారు . కాదండి అరగంటలో వస్తాముట అంటుండగానే కటైంది . ఎదురబ్బాయి ఇంకో అరగంటలో వెళుతాము అన్నాడు . నేనేమీ మాట్లాడలేదు . కాసేపయ్యాక వాళ్ళావిడని లేపి , నాతో ఎంతసేపటికెళుతాము అని అడిగాడు . బాబోయ్ నన్ను మించిన టెన్షన్ మాస్టర్ లా వున్నాడు . పదండి పదండి అని మా సామాన్లు తీయమని ఊదరపెట్టేశాడు . ఇంతలో పై బర్త్ మీద నుండి దిగినాయన , నా తో ఇంకో గంటకు కాని రాదు తొందరపడకండి నేను మీ సామాను అందిస్తాను అన్నాడు . అసలే ఆయన నా కెమేరాను అప్పుడప్పుడు చూడటము గమనించాను . పైగా సూట్ కేస్ లో లాప్ టాప్ కూడా వుందని తెలుసుకున్నాడా ఖర్మ అనుకొని ఆయన వైపు అసలు చూడలేదు . మేము తలుపు దగ్గర నిలబడ్డ ఓ ఘంటకు ఔరంగా బాద్ వచ్చింది . హమ్మయ్య నుకుంటూ దిగి చూస్తే దూరం నుండి మావారు గబ గబా వస్తూ కనిపించారు .

నన్ను చూడగానే ఒక్కదానివే రావటానికి భయపడ్డావా ? అని అడిగారు .
" లేదు " .
" నేను స్టేషన్ కు రానేమో ఎట్లాగా అని భయపడ్డావా ? "
" ఉం హూ భయపడలేదు "
" నిజం ??????"
" నిజం ."

15 comments:

నీహారిక said...

బాగుందండీ మీ ప్రయాణం

శేఖర్ పెద్దగోపు said...

ఔరంగాబాద్ ఫోటోలు ఏవండీ?

సి.ఉమాదేవి said...

ప్రయాణపు అనుభూతిని సరిగమల సరాగమాలగా పేర్చిన మీ అక్షరాల కూర్పు, , తాంబూలంలో సుగంధ వక్కపలుకులా మీ హాస్యపలుకుల చేర్పు,ఆపైన ప్రయాణంలో పాటలపందిరి వేసిన నేర్పు అమోఘం మాలాకుమార్ గారూ.నిజ్జంగా మీతో సహప్రయాణం చేసినట్లే ఉంది.

రాధిక(నాని ) said...

చాలా బాగున్నాయండి మీ విడియోలు ,వర్ణనలు .

Overwhelmed said...

mitho travel cheyyalani baaga anipinchindandi.. abbaa.. ala chudakandi.. mi laptop, camera kotteyyataniki kaadule.

కొత్త పాళీ said...

you shd start writing suspense thrillers.
ఇప్పుడు చేస్తున్నది అదేగా, అంటారా?

cbrao said...

మీకు కధలు వ్రాసే సమయమొచ్చెనా!

తెలుగింటమ్మాయి said...

మీకు సొరకాయలు ఇష్టమని ఆ అమ్మాయి కి ఎలా తెలిసందబ్బా? చటుక్కున అవట్టుకొచ్చి మీ పెట్టె లోకి ఎక్కేసినాది :)

అశోక్ పాపాయి said...

నేను దూరతీరంలో వుండి మీ టాపా చదివి మీరు తీసిన ఫోటోలు చూస్తే మా ఊరు గుర్తుకస్తూంది..మీ టాపాతో నేను సంతోషం అయ్యను చాల చాల కృతజ్ఞతలు మాల గారు.

అశోక్ పాపాయి said...

నేను దూరతీరంలో వుండి మీ టాపా చదివి మీరు తీసిన ఫోటోలు చూస్తే మా ఊరు గుర్తుకస్తూంది..మీ టాపాతో నేను సంతోషం అయ్యను చాల చాల కృతజ్ఞతలు మాల గారు.

శివరంజని said...

బాగుందండి మీ ప్రయాణం .. సొరకాయ నిన్ను వదలా బొమ్మాళి అంటుందాండి మిమ్మల్ని

మాలా కుమార్ said...

నీహారిక గారు ,

రాధిక గారు ,

థాంకస్ అండి .


& శేఖర్ గారు ,

కొన్ని ఫొటోలు ఇక్కడ వున్నాయండి . ఇంక్కొన్ని ఇంకోస్ పోస్ట్ లో .

http://prayanamlopadanisalu.blogspot.com/2010/09/blog-post.html

మాలా కుమార్ said...

ఉమాదేవి గారు ,

నా పోస్ట్ కన్నా మా వాఖ్య బాగుందండి . థాంక్ యు .

& ,జాబిల్లి గారు ,

రావాల్సిందండి . జాబిల్లిని రావద్దంటానా ?

మాలా కుమార్ said...

కొత్తపాళి గారు ,

సస్పెన్స్ త్రిల్లర్స్ రాస్తున్నాననంటారా ? :))

& రావు గారు ,

ఇక కథలు రాయొచ్చంటారన్నమాట . థాంక్ యు .

మాలా కుమార్ said...

తెలుగింటి అమ్మాయి గారండి ,

ఏమో నండి , ఆ గుంట కు ఎలా తెలిసిపోనాదో :))

& అశోక్ ,

నిజామాబాద్ స్టేషన్ చూడగానే మీరే ఉర్తొచ్చారండి . మీ వూరి ఫొటోలు మీకు నచ్చినందుకు థాంక్ యు .

& శివరంజని ,
అంతేనండి , ఆ సొరకాయ ను నేనొదిలినా అది నన్ను వదలక ట్రేన్ లొకి కూడా వచ్చింది .