కమల

హిమగిరులలోని ఒకానొక తటాకము లో జలకాలాడు తోంది సంజ్ఞాదేవి . అప్పుడే అటుగా వచ్చిన దినకరుడు సంజ్ఞా దేవి మోహన రూపాన్ని చూసి పులకించి పోయాడు . ప్రభాకరుని తీక్షణ దృష్టి ని తట్టుకోలేని సంజ్ఞా దేవి , కోమలమైన తన అరచేతి నుండి , సుందరము , అతి కోమలము , శీతలమైన రెండు మొగ్గలను సృస్టించి , తన కను దోయికి అడ్డుగా వుంచుకుంది . ప్రభాకరుని , తీక్షణ కిరణాలు సోకి , అవి , లేత గులాబీ , శ్వేత వర్ణములలో , మృదువైన రెక్కలు ఒకటొకటిగా , సహస్ర రేకులు గా విచ్చుకున్నాయి . ఆ అందమైన కమలములను చూసి ప్రభాకరుడు పరవశించి పోయాడు . . అలా సంజ్ఞా దేవి చేత సృష్టించపడిన కమలము దేవతలందరికీ ప్రీతిపాత్ర మైంది . గబ గబా అందరూ ,తమ చేతుల లో ధరించటమో , ఆసనముగా చేసుకోవటమో చేసారు . అవును మరి , ఈ మానవుల కోరికలు వినీ , వినీ వాటిని తీర్చి తీర్చి బుర్రలు వేడెక్కి వున్నారాయే . ఆ బుర్రలను చల్లబరుచుకునేందుకు వారికి చల్ల చల్ల గా , ముద్దులు గొలిపే ఈ కమలమే రక్షణ ఐంది పాపం .

చక్కటి లేలేత గులాబీ వర్ణం లో , మృదువైన రేకుల తో వున్న కమలము ను చూసి , లక్ష్మీ దేవి ముచ్చట పడి , అందులో హాయిగా పద్మాసనం తో ఆసీనురాలై , కమల నామమును స్వీకరించి ,

పద్మాసన స్తితే దేవీ పరబ్రహ్మ స్వరూపిణీ ,
పరమేశి జగన్మాతర్మహాలక్ష్మీ నమోస్తుతే .
అని భక్తుల చే స్తుతించ బడి సంతృష్టు రాలైంది .

ఇహ శ్రీదేవీ వల్లభుడైన వెంకటాచలపతి ,
కమలా కుచ చూచుక కుంకుమతో
నియతారుణి తాతుల నీల తనో
కమలాయత లోచన లోక పతే
విజయీభవ వెంకట శైల పతే .

అని సుప్రభాతం పలుకుతే కాని మేలుకొనడు .

బ్రహ్మదేవుడైతే ఏకం గా , విష్ణుమూర్తి నాభి లోనుండి వచ్చిన తామర పువ్వులోనే జన్మించి , సుఖాసీనుడై , సృష్టి బ్రహ్మైనాడు .

అలా దేవతల చేత కొనియాడబడిన కమలము భూలోకము లోని కొలనుల లోనికి చేరింది .ముని కన్య లు , కరకంకణములుగా , మెడలో హారములుగా ధరించి , మురిసిపోయారు .

తామర కొలను లో నుండి వినిపిస్తున్న కిల కిలా రావము లు ఎక్కడి నుండి వస్తున్నయో తెలుసుకోలేక , కొలనంతా కలయచూసాడుట రాకుమారుడు . అవి తామర పువ్వులా , లేక రాకుమారి నేత్రాల తేల్చుకోలేక విస్త్తు పోయి , పద్మాక్షీ , నీరజాక్షీ అని కవితలల్లేశాడుట . తామరపత్రాల మీద కొన గోటి తో ప్రేమలేఖలు రాసేదిట రాకుమారి . చాలా మంది రాకుమారులూ , రాకుమార్తెలూ ఇలా ప్రేమలో పడ్డవారే !


ఇహ కన్నె పిల్లలే మో ,
తామర పువ్వంటీ తమ్ముణ్ణియ్యవే అనీ గొబ్బిగౌరమ్మ ను వేడుకుంటారు . .

ప్రాచీన కవులు తామరతూడులని అమ్మాయి చేతులని , పద్మాక్షి అని , జలజాక్షీ అనీ ఇలా బోలెడు నామధేయాల తో పొగిడేసారు .
కమలము మన జాతీయ పుష్పం కూడానండోయ్ !

ఆధునిక , యండమూడి లాంటి రచయితలు మాత్రం తక్కువ తిన్నారా ? వాళ్ళ హీరో లు , స్మగులర్స్ ను పట్టుకునేందుకు , కొలనుల లో తామర కాడ ను నోటి లో వుంచుకొని , దాని ద్వారా గాలి పీలుస్తూ గంటల కొద్ది నీళ్ళ లో ఎదురుచూస్తూ వుంటారు .
కొత్త పెళ్ళి కొడుకులు , అలకపానుపు మీద తామరాకు రూపము లోని వెండి కంచం కావాలని కోరుకునేవారు . అదిస్తే గాని అలకపానుపు దిగే వారు కాదు ట .
పెళ్ళిళ్ళ లో ఉప్మా వడ్డించాలంటే తామరాకు తప్పనిసరి . అసలు తామరాకులో ఉప్మా రుచే వేరు .

ఒకానొక్కప్పుడు ' కమల ' అనే పేరు అందరికీ నచ్చిన పేరు . నవల లో , సినిమాల లో నాయికలకు కమల అనే పేరుండేది . భావకురాలైన అమ్మ ఆ నాజూకైన పేరు ను , . . ఏళ్ళ క్రితం , ఈ రోజు పుట్టిన తన పాపాయి కి పెట్టుకుందిట . పదిహేడు సంవత్సరాలు ' కమల ' గా వున్న ఆ అమ్మాయి . . . సంవత్సరాల క్రితం , ప్రభాతుని కోరిక పై మరింత నాజుకుగా ' మాల ' గా మారి పోయిందిట !!!

ఇదంతా నిన్న , మొన్న జరిగినట్లుగా వుంది .
కాలమా ఎందుకే నీకింత తొందర ?
ఏమి చేయాలని , ఏమి చూడాలని , ఎవరో తరుముతున్నట్లు అలా కను రెప్పల మాటునుండి పోతున్నావు ? ? ?
స్చప్ ! నా మాట వినిపించుకోని కాలం , అలుపు సొలుపు లేకుండా . . . అలా . . . పరుగెడుతూనే . . . పరుగెడుతూనే . . . వుంది . . .

( ఇందులోని కమలములు కొన్ని నేను ఫొటో తీసినవి , కొన్ని తామరకొలను నుండి తెచ్చినవవి , కొన్ని నెట్ నుండి తీసుకున్నవి . )

మా అమ్మాయి చిన్నప్పుడు , తన పుట్టిన రోజున ఇలా పాడుకునేది .

" హాపీ బర్త్ డే టు మి "