కదంబమాలిక -3

బ్లాగులో రాసేది ఒకే పోస్టు . ఒకే అంశం. లేదా ఒకే కథ.. కాని పది మంది కలిసి ఒకే కథను రాస్తే. అదే ఒక్కో పుష్పం కలిసి తయారు చేసే అందమైన కదంబమాలిక. అలాగే ఈ బ్లాగర్లు ప్రతి వారం ఒక్కొరుగా ఈ కథను అందిపుచ్చుకుని కొనసాగిస్తారు . కొత్తగా చేయాలనే కోరికతో ప్రమదావనం సభ్యులు కొందరు చేసే ఈ ప్రయోగాన్ని మీరు సహృదయంతో పరిశీలించి, సరిదిద్ది, ప్రోత్సహిస్తారని కోరుతున్నాను..


ఈ కదంబమాలిక లోని మొదటి భాగం సురుచి లో జ్ఞానప్రసూన గారు , రెండో భాగం మమత రెడ్డి గారు ప్రభాతకమలం లో వ్రాయగా , మూడో భాగం నేను వ్రాస్తున్నాను . ఇలా అందరమూ కలిసి గొలుసుకట్టు కథ రాద్దామని శ్రీలలిత ప్రతిపాదించగానే , అందరమూ ఉత్సాహంగా సరే నని అమోదించేసాము . నాలాగా కథలు వ్రాయటము రానివారికి జ్యోతి , శ్రీలలిత సహాయమందిస్తామన్నారు . అంతే ' ధైర్యే సాహసే లక్ష్మీ ' అని , వారి అండ , దండ చూసుకొని దూకేసాను . జ్యోతి గారు , శ్రీలలిత గారు , మీ ప్రోత్సాహానికి ధన్యవాదాలండి . నేను ఇంత వరకూ కథలు వ్రాయలేదు . ఇదే మొదటి సారి . మరి ఎలా వ్రాసానో ఏమో ? కొంచం టెన్షన్ గానే వుంది . ఏమైనా తప్పులుంటే నవ్వకండెం ! ఇహ కథ చదవండి . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ఊ ఊ ఇక పని సంగతి చూడు పిల్లలకు స్కూల్ కు ఆలశ్యం అవుతోంది అంటూ లోపలికి వెళ్ళింది నారాయణమ్మ .

అమ్మా నేను పోతున్నా , మళ్ళొచ్చి చేస్తా అని జానకి వెళ్ళి పోయింది .
ఇంతలో 'రోజా ' అని గట్టిగా పిలిచాడు భాస్కర్ . వస్తున్నానండీ అంటూ వెళ్ళింది సరోజుని . చూడు , నా షర్ట్ హాండ్ కు బటన్ వూడి పోయింది . అసలు నువ్వు నా సంగతి పట్టించుకోవటమే మానేసావు . నా సాక్స్ , హాంకీ ఏవీ ? నా సెల్ చార్జింగ్ కు పెట్టనే లేదు . ఒక్కో పని పదిసార్లు చెప్పాల్సి వస్తోంది . అసలు రోజంతా ఏచేస్తున్నావు ? అని గట్టి గట్టిగా అరవటము మొదలు పెట్టాడు భాస్కర్ . భర్త అరుపులకు కళ్ళలోనించి దుమికే నీటిని అదిమేసి , మౌనముగా బటన్ కుట్టి ఇచ్చి , హంకీ , సాక్స్ తీసి ఇచ్చింది . అమ్మా నాకు అత్త జడవేయలేదు అని ఏడుస్తూ వచ్చింది కీర్తి . భోజనాల గదిలోనుంచి అమ్మా అని అరుస్తున్నాడు శ్రీకర్ . కీర్తి కి జడవేస్తూ అటెల్లింది సరోజిని . సరోజిని ని చూడగానే నారాయణమ్మ ఎటెళ్ళావు ? నేను జరుగుతున్నాకాని నాపని జరగటము లేదన్నట్లున్నావమ్మాయ్ . ఈ అనిత ఏదీ ? పొద్దుటి నుంచి కనిపించలేదు . ఈ మద్య పిల్ల కూడా మాటా పలుకూ లేకుండా వుంటోంది అన్నది . సరోజిని అనిత ను పిలుద్దామని అనుకునేలోగానే , చిన్నగా అనిత భోజనాల గది లోకి వచ్చింది . పిల్ల ల తో సమానము గా అల్లరి చేస్తూ ఉషారుగా వుండే అనిత , ఈ మద్య ఇలా డల్ గా ఎందుకు వుంటోందా అని దిగులు పడుతున్నారు , నారాయణమ్మ , సరోజిని . అనిత , నారాయణమ్మ భర్త శ్రీరాం గారి అన్నయ్య గారి అమ్మాయి . అనిత కు ఐ .ఏ .యస్ చదవాలి అన్న కోరిక . చదువంటే అమితమైన ప్రేమ . అది గుర్తించే , శ్రీరాం గారు వాళ్ళ అన్న గారి ని ఒప్పించి , వూరి నుండి తీసుకొచ్చి , తన దగ్గరే వుంచుకొని ,కాలేజ్ లో , ఇంటర్ లో చేర్చారు . అనిత చాలా చురుకైనది . బాబాయి ఇంట్లో ని పిల్ల లా కలిసిపోయి , పిన్ని కి చేదోడు గా వదిన తో స్నేహము గా , పిల్లలకు ప్రియమైన అత్త గా కలిసిపోయింది . అందుకే ఈ మద్య అనిత డల్ గా వుంటే తల్లడిల్లుతున్నారు నారయణమ్మా , సరోజిని .

పిల్లలను బుజ్జగించి , తినిపించేసరికి స్కూల్ ఆటో రానే వచ్చింది . గబ గబా పిల్లలను తీసుకెళ్ళి ఆటో ఎక్కించి , రోజులా ఆటో డ్రైవర్ కు జాగ్రత్తలు చెప్పింది సరోజిని . పిల్లలు టాటా చెప్పి వెళ్ళిపోయారు . భాస్కర్ , అనిత కూడా వెళ్ళాక చూస్తే , కూరల బండి దగ్గర మామగారు కనిపించారు . ఆయన కూరల బేరం ఇప్పటో తెమిలేటట్లు లేదనుకొని , ఆయన చేతిలో వున్న సరుకుల సంచీ తీసుకొని లోపలికి నడిచింది సరోజిని .
" మీ మామగారు , వచ్చారేమిటి ? " అడిగింది నారాయణమ్మ .
" అవునత్తయ్యా , బయట రాజమ్మ దగ్గర కూరలు బేరమాడుతున్నారు " అంది సరోజిని .
" ఊమ్హ్ , ఇహ ఇప్పట్లో కూరలొచ్చినట్లే , నేను వండి నట్లే " నిట్టూర్చింది నారాయణమ్మ . అంతలోనే లోపలి కొచ్చి కూరలు భార్య కిచ్చి , ' టిఫిన్ పెట్టేదేమన్నా వుందా లేదా ? నీ పూజలైనాయా ' అడిగారు శ్రీరాం గారు .
టిఫిన్లూ , ఆ తరువాత భోజనాలూ , ఆ తరువాత పిల్లలకు టిఫిన్లూ , రాత్రి భోజనాలూ . . . అబ్బ ఎంతసేపటికీ తిండి గోలే ! విసుగొచ్చేస్తోంది . కాసేపు ఏదైనా పుస్తకం చదువుకుందామన్నా వీలు చిక్కటము లేదు . మళ్ళొస్తా అని వెళ్ళిన జానకి వచ్చేజాడలేదు . సందున నాలుగు బకెట్ల బట్టలు పిలుస్తున్నాయి . ఇల్లంతా ఖంగాళిగా వుంది . మొగుడుగారినోసారి తీసుకొచ్చి , చూపించి , ఓ మొట్టికాయ వేస్తే ఎలావుంటుంది ? . మొగుడిని మొట్టటమే ! తన ఊహకు , తనే నవ్వుకుంది సరోజిని . ఏమైనా చేయక తప్పదుగా అనుకుంటూ పనంతా పూర్తిచేసి , భోజనం కానిచ్చి టి. వి ఆన్ చేసుకొని జాజిపూలు కట్టేందుకు కూర్చుంది సరోజిని . చిన్నగా అటూ ఇటూ చూస్తూ లోపలికొచ్చిన లక్ష్మమ్మను చూసి జ్వరం తగ్గిందా అని అడిగింది . తగ్గిందమ్మా అంది లక్ష్మమ్మ .
' లక్ష్మమ్మా నిజం చెప్పు , నీకు నిజం గా జ్వరం వచ్చిందా ? జానకి ని ఇక్కడ పని కి పంపి , నువ్వు వేరే చోట చూసుకున్నావు కదూ "
" నీదగ్గర దాచలేనమ్మ , ఏం చేయమంటావు చెప్పు ? అందరమూ సంపాదించినా సరిపోవటము లేదు . నీకు తెలీనిదేముందమ్మా ? "
" లక్ష్మమ్మా , జానకికి చదువుకోవాలని వుంది దాని ని స్కూల్ కు పంపు . నువ్వూ , మీ ఆయన సంపాదించేదానిలో సద్దుకోండి . ఐనా నీకు తెలుసా ఇంత చిన్నపిల్ల ని పనిలోకి పంపుతే , పంపినందుకు నిన్ను , పనిలోకి తీసుకున్నందుకు మమ్మలిని జైల్లో పెడతారు "
చిన్నగా గొణుకుంటూ చీపిరి తెచ్చి ఇల్లు ఊడుస్తోందల్లా , సరోజి ని చూస్తున్న చిన్న బాబు ప్రకటన చూసి , అమ్మా ఆ బాబు నిజం బాబేనా అని అడిగింది . ముద్దుగా వున్న చిన్నబాబు పడుతూ లేస్తూ నడుస్తున్నాడు .ఏదో డైపర్ ప్రకటన అది . ఆ బాబును చూస్తూ అవును అంది సరోజిని .
" అమ్మా ఆ బాబు కు పైసలిస్తరా ?" అడిగింది లక్ష్మమ్మ .
" ఇస్తారు " .
" మరి ఆ బుడ్డోడు సంపాదిస్తేగాని , తల్లి తండ్రులకు ఎళ్ళదా ? ఆ తల్లి తండ్రులను జైల్లో పెట్టరా ? సినిమాలలో , ప్రకటనలలో ఎక్కడచూసినా బొడ్డూడని పిల్లగాళ్ళను తీస్తారు . వాళ్ళకు చదువు అక్కరలేదా ? శ్రీదేవి , అలీ చిన్నప్పటి నుంచే సినిమాలలో పని చేస్తున్నరంట . స్కూల్ కు కూడా వెళ్ళలేదట . . అట్లాంటి పిల్లలు మా కృష్ణ నగర్ లో ఎంతమందో వున్నారు . ఈ రూల్స్ అన్నీ మాలాంటి రెక్కడితే కాని డొక్కాడని వాళ్ళకే కాని , పెద్దోళ్ళకు కాదు " .
ఏకధాటిగా మాట్లాడుతున్న లక్ష్మమ్మకు జవాబు ఏమి చెప్పాలో సరోజిని కి తోచలేదు .
" ఏమిటి లక్ష్మమ్మా ఇప్పుడొచ్చి ముచ్చట పెట్టావు ?" అంటూ గదిలో నుండి బయటకు వచ్చిన నారాయణమ్మ ను చూసి ఏమిలేదమ్మా అంటూ చిన్నగా లోపలికి జారుకుంది లక్ష్మమ్మ . " అమ్మాయ్ మేము గుడి కివెళ్ళి వస్తాము " అని చెపుతూ , సరోజిని మొహము చూసి , " ఏమిటమ్మాయ్ అట్లా మొహం వాడి పోయింది . పొద్దున భాస్కర్ అరిచాడని బాధ పడుతున్నావా ? అట్లాంటి చిన్న చిన్న గొడవలు మామూలేకదా ? ఐనా భార్యాభర్తల గొడవ తామరాకు మీది నీటి బొట్టులా వుండాలి . ఆ గొడవను మనసు బయటే వుంచేయాలి . మనసులోకి రానీయకూడదు ." అని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది . అత్తగారిని చూస్తే ఎప్పుడూ ఆశ్చర్యమే సరోజినికి . మామగారు ఎంత అరిచినా నవ్వుతూనే వుంటారు . ఒక్క మాటా మాట్లాడరు . ఏమీ కానట్లే , సాయంకాలము కాగానే , శుభ్రం గా తయారై , ముడి చుట్టూ పూలు తురుముకొని , మామగారితో కలిసి గుడికి వెళుతారు . ఇద్దరూ కూర్చొని సరదాగా కబుర్లు చెప్పుకుంటూ వుంటారు . ఇంతలోనే దెబ్బలాట , అంతలోనే ముచ్చట్లు . అసలు ఏమీ చదువుకోని అత్తగారు , అన్ని విషయాలనూ కను సైగ తోనే సరిదిద్దుతారు . ఆమెలా ఎందుకు వుండలేక పోతున్నాను అనుకుంటూ , అత్తగారు , మామగారు వెళ్ళాక తలుపేసుకొని లోపలికి వస్తున్న సరోజిని కి ఫోన్ రింగ్ వినిపించింది . ఫోన్ తీయగానే " హాయ్ వదినా ఎలావున్నావు ?" అని అడిగింది ఆడపడుచు సుమ .
సంతోషం గా " హాయ్ సుమా నువ్వెలా వున్నావురా ? ఇప్పుడే అత్తయ్యగారు , మామయ్య గారు గుడికి వెళ్ళారు కొంచం ముందు చేసి వుంటే వాళ్ళ తో మాట్లాడేదానివి . ఐనా ఈ సమయం లో చేసావేమిటి ? కొత్తకాపురం ఎలా వుంది ? "
" చాలా మనాది గా వుందొదినా . మీరంతా ఒకటే గుర్తొస్తున్నారు . రోహిత్ బాగానే వున్నాడు . ఫ్రెండ్లీగానే వుంటాడు కాని , మిమ్మలిని వదిలి వుండలేక పోతున్నాను .అమ్మ ప్రసాదాలు గుర్తొస్తున్నాయి . నాన్న కు తెలీకుండా ఇద్దరమూ సినిమా కు ఎట్లా వెళ్ళే వాళ్ళము కదా ? ఆ విషయాలన్నీ రోహిత్ కు చెపుతూ వుంటాను . మా వదిన నా బెస్ట్ ఫ్రెండ్ అంటే ఎంత ఆశ్చర్యపోయాడో తెలుసా ? "
" అవును సుమా నాకూ నువ్వు చాలా గుర్తొస్తున్నావు . పిల్లలు కూడా అత్తా అత్తా అని నిన్నే కలవరిస్తూ వుంటారు . కొంచం లో కొంచం నయం , అనిత రావటము తో మా అందరికీ కాస్త మనాది తగ్గింది ."
" వదినా అనిత ఎలా చదువుతోంది .దాన్నితీసుకొచ్చి నాన్న మంచి పని చేసారు . అది కోరుకున్నట్లే కలెక్టర్ అవుతుంది చూడు . దానికా పట్టుదల వుంది ."
" ఏమో సుమా , ఈ మద్య అనిత అదోలా వుంటోంది . ఏమడిగినా జవాబు చెప్పదు . . . . . ఒక్క నిమిషం బయట ఎవరో తలుపు కొడుతున్నారు చూసి వస్తాను ."
" మంచిదొదినా నేను మళ్ళీ చేస్తానులే వుంటా బై ."
"ఎవరదీ వస్తున్నా .. . . అంత గట్టిగా కొడ్తారేమిటి బాబు కాస్త ఆగలేరు ?? ?"

(సశేషం )
వచ్చేవారం దుర్గ గారి బ్లాగ్ లో కలుసుకుందాము .బెస్ట్ ఆఫ్ లక్ దుర్గ.