చావు తప్పితే చాలు

"47 సంవత్సరాల క్రిందట విడుదలైన ఈ నవల ఆ రోజులలో సృష్టించిన సంచలనం అంతా ఇంతా కాదు .1962 నుంచి 1976 వరకు మూడు సార్లు పునర్ముద్రించబడినది .దాదాపు 15000 కాపీల వరకు అమ్ముడుబోయినాయి ఆ రోజులలోనే . ఈ నవల పుస్తకము వెనుకనున్న క్రింది వాక్యాలు నవల పట్ల ఉత్కంఠతని రెట్టింపు చేసాయి ."

చాలా సీరియస్ గా చదువుతున్నాను . ఇంతలో ఠప్ మని కరెంట్ పోయింది ."చావు తప్పితే చాలు " నవల లింక్ ను కార్తీక్ మూడు రోజుల కిందటే ఇచ్చాడు . అప్పటి నుంచి చదువుదామంటే తీరిక దొరకలేదు .తీరిక దొరికి తీయగానే ఇదీ సంగతి ! అంతటా గాఢాంధకారం . లాప్ టాప్ వెలుతురు తప్ప ఇంకేమీ లేదు . స్ట్రీట్ లైట్స్ కూడా పోయినట్లున్నాయి !చదవనా వద్దా అని కొంచం సేపు ఆలోచించి , చీకట్లో చేసే పనిమటుకు ఏముందిలే అనుకొని మళ్ళీ లాప్ టాప్ లో కి కళ్ళు తిప్పాను .
"భారతి భుజాల మీద ఏదో చేతులు వేసింది .మొహాని కి ఏదో రాసుకుంది ? ఏమిటది ?
మెట్ల మీద ప్రసాద్ చూసిన ఆకారం ఏమిటి ?మనిషి కాదని నిశ్చయం గా ఎందుకన్నాడు ?
వైకుంఠరావు చనిపోయి రెండు రోజులైంది .అతని శవం మేడ మీద కుర్చీలో ఎట్లా వుంది ? ఇంట్లో ఎట్లా తిరుగుతోంది ?
"దూరంగా పొండి, తలుపు దగ్గరికి వెళ్ళకండి " అని అరుస్తూ భారతి , ప్రసాద్ ని , శేఖర్ నీ ఎందుకు వెనక్కి లాగింది ?
ఈ పుస్తకం రాత్రిళ్ళు ముట్టుకోవద్దు .వంటరి గా వున్నప్పుడు చదవద్దు . భయం వేసినప్పుడు అప్పటి కి చదవటం ఆపి కొంత సేపటి తరువాత మళ్ళీ మొదలు పెట్టండి..!"

అక్కడి దాకా చదివాక గుండె టక్ టక్ మని కొట్టుకోసాగింది . ముందుకు చదవనా వద్దా అన్న మీమాంసలో పడ్డాను . ఇంతలో చిన్నగా ఏదో వెలుతురు కనిపించింది . . . . .

ఆ తరువాత . . . ఏదో నీడ లాప్ టాప్ మీద కు వచ్చింది . . . . .

ఆ పైన నా భుజానికి ఏదో మెత్తగా తగిలింది . . . . .

అంతే ఒక్క వుదుటున లేచి కళ్ళు మూసుకొని కెవ్ . . . కెవ్ . . . మని అరిచాను * * * * *
చీకట్లో భయపడతావని ఎమర్జెన్సీ లైట్ తీసుకొని వస్తే ఏమిటా అరుపులు అని మావారు , లాప్ టాప్ కిందపడకుండా పట్టుకుంటూ అన్నారు .

మెల్ల గా వీపు మీద కొట్టు కుంటూ " ఉష్ . . . మీరా " అన్నాను .

" మరెవరనుకున్నావు ? కిందికి వస్తావా ఇక్కడే కూర్చుంటావా ?"

"దయ్యమనుకున్నాను " ( స్వగతం ) " వస్తాను చీకట్లో ఇక్కడేమి చేస్తాను ? " ( పైకి ) అని లాప్ టాప్ క్లోజ్ చేసి కింది కెళ్ళిపోయాను .

నిన్న పగలు ఇహ ఆ నవల చదవకుండా వూరుకోలేక మళ్ళీ ఓపెన్ చేసాను .

చాలా టెన్షన్ గా ప్రాణాలు బిగబట్టుకొని చదువుతున్నాను . . .

" ఎక్కడో కరకరమని చప్పుడైనట్లు అనిపించి మగత నిద్ర లోంచి మేల్కొంది , కిటికీ రెక్కలు తెరిచి వున్నాయి.బయట బాగా చీకటి గా వుండటం వల్ల ఏమీ కనిపించటం లేదు .కళ్ళు మూసుకొని దుప్పటి మెడవరకూ కప్పుకుంది .. . . . . . . .
తను కదిలినా ఏ కొంచం శబ్ధం చేసినా ఆ చప్పుడు ఆగిపోతొంది .భారతి అడుగులో అడుగువేసుకుంటూ శబ్ధం వస్తున్నవైపు వెళ్ళింది . పెద్ద బీరువాలో నుంచి వస్తున్నాయి చప్పుళ్ళు.భారతి జాగ్రత్త గా విని తనలో తను నవ్వుకుంది .ఎలుకలైవుంటాయి .బీరువా లో చేరి గొడవ చేస్తున్నాయి .బీరువా తలుపుకు వున్న పిడి పట్టుకొని లాగింది .తలుపు తెరుచుకోలేదు . మళ్ళీ లాగింది .

పూర్తిగా చీకటిగా లేదు , కాని స్పష్టంగా కనిపించే వెలుగు లేదు గదిలో .బీరువా తలుపు తెరుచుకుంది .బీరువాలోంచి ఏదో వచ్చి మీద పడ్డది - చిన్నది కాదు - ఎలుక కాదు - పిల్లి కాదు .తన కన్న పొడుగ్గా వుంది . భారతి గుండె ఆగి పోయినంత పనైంది .నోట మాట రాలేదు .అరవటానికి వీల్లే కుండా గొంతు పూడుక పోయింది . . . "

"మాలా. . . "

"అబ్బ ఎందుకంత గావుకేక పెట్టారు . దడుచుకున్నాను . ఊహ్ . . . "

" గావుకేక ఎక్కడ పెట్టాను ? చిన్నగానే పిలిచానుకదా !"

" ఇంతకీ ఎందుకు పిలిచారు ?"

" జగన్ ను జైల్ కు తీసుకెళుతున్నారు . చూస్తావని పిలిచాను ."

మరి జగన్ నూ చూడాలి . భారతి గతేమయ్యిందో చదవాలి ! లాప్ టాప్ తో డ్రాయింగ్ రూం లో సెటిలై , ఓ కంట జగన్ నూ , ఓ కంట భారతినీ చూస్తున్నాను :)

"పద్మ నిద్ర లోనుంచి చటుక్కున లేచి , కళ్ళు పెద్దవి చేసి చీకట్లోకి తీక్షణం గా చూసింది . ఏమీ కనిపించలేదు .తలుపు పక్కన దీపం స్విచ్ వుంది . స్విచ్ నొక్క గానే క్లిక్ మన్న శబ్ధం వినిపించిందిగాని దీపం వెలుగ లేదు .పద్మ కి భయం వేసింది దీపం ఎందుకు వెలగ లేదు !"

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

"టార్చ్ వెలుగులో అతనికి కనిపించిన ఆకారం భయంకరం గా వుంది . ఆ టార్చ్ వెలుగు తప్ప ఇంకే వెలుగూ లేదు .అక్కడ వలయాకారం లో టార్చ్ వెలుగు అతని మీద పడుతోంది .దాదాపు ఏడడుగుల పొడుగు , రెండు చేతులూ పేకెత్తి పెట్టాడు . చేతులకు వేళ్ళు లేవు . మొండి చేతులు .తల వుంది కాని మొహం లేదు .మెడ వరకు నల్లని గుబురు జుట్టు .ఆ జుట్టు లోనుంచి రెండు కళ్ళు . వాటి చుట్టూ వలయాకారం లో మెరుస్తున్న గీతలను బట్టి అవి కళ్ళని తెలుస్తోంది . పెద్ద కడుపు .వెలుగు కాళ్ళ వరకూ పడటం లేనందువలన కాళ్ళు నేల మీద ఆని వున్నదీ లేనిదీ తెలీటం లేదు ."

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

"కెవ్వు మని కేక పెట్టింది భారతి .నల్లగా గడ్డ కట్టిన రక్తం .కళ్ళు కనిపించటం లేదు . ముఖరేకలు కనిపించటం లేదు . ఊపిరి పీల్చటం లేదు . చలనం లేదు .కళ్ళు తెరుచుకొని వున్నాయి కాని వాటిల్లో చూపులేదు . అది శవం . శవం కొయ్యబారిపోయింది . కొయ్యబారిన శవం ఆలింగనం లో తను ఇరుక్కుంది . ఆ శవం ఎవరిది ? . . . . .

* * * * * * * * * * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * *

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

టి.వి లో టెన్ష పెరిగి పోతోంది .ఇక్కడ నవలలో అంతకన్నా భయంకరం గా టెన్షన్ పెరుగుతోంది . ఎక్కడ గుండె ఆగిపోతుందో అన్నంత టెన్షన్ . . .

ఇంత సస్పెన్స్ లో , ఇంత టెన్షన్ క్రియేట్ చేస్తూ వ్రాయటం ఒక్క కొమ్మూరి సాంబశివరావు కే చెల్లిందేమో ! నేను చదివిన మూడు నవలలూ ఒక దానిని మించి ఒకటి వున్నాయి . . .

మొత్తానికి జగన్ జైల్ దగ్గరకు వచ్చేసాడు .. . కార్ లో నుంచి దిగాడు . . . చిన్న గేట్ లో నుంచి లోపలి కి వెళ్ళాడు . . . గేట్ మూసుకుంది . . . . .

అమ్మ విజయమ్మ , కూతురు , కోడలు ను తీసుకొని దీక్ష మొదలు పెట్టింది . . . తరువాత ఏమి జరిగింది ????? టి. వి చూడుడు . . . .

నవల చదవటం మూ ఐపోయింది . ఈ ముక్కలు ముక్కల కథేమిటి ? అసలు కథేమిటి ? తెలుసుకోవాలని ఆసక్తి వున్నవారు ఇక్కడ చదువుడు .