ఏమండీ తో సినిమాకి!

అదేమిటో సినిమా కు వెళ్ళిన కాసేపటికే మా ఏమండీ కి తెగ నిద్ర వచ్చేస్తుంది.హాయిగా సీట్ వెనకకు ఆనుకొని నిద్రపోతారు.జ్యోతి సినిమా కు వెళ్ళినప్పుడు , అందులో జయసుధ కాసేపు ఫ్లాష్ బాక్ లో కాసేపు ఫూచర్ లో ఉంటుండుండేది.ఏమండీ కి మధ్య మధ్య మెలుకువ వచ్చినప్పుడు అదేమిటీ ఇందాక జయసుధ మురళీమోహన్ తో డ్యూఎట్ పాడుతోంది కదా ఇప్పుడు గుమ్మడిని ఏమండీ అని పిలుస్తోంది ఏమిటీ అని కన్ ఫ్యూజ్ ఐపోయి ఊరుకోవటమే కాక ప్రశ్నలు కూడా.చుట్టుపక్కల వాళ్ళేమిటో నవ్వటం.ఇహ ఇట్లా కాదనుకొని సినిమా వచ్చి పాతబడ్డాక హాల్ లో కొంతమంది మాత్రమే ఉన్నారు అని ఖచ్చితం గా తెలిసాక,అదీ ఏ.సీ హాలైతే వెళ్ళటం మొదలు పెట్టాము.ఏమండీ కూడా డిస్ట్ర్బెన్స్ లేకుండా హాయిగా నిద్దరోయేవారు.ఏమి చేయాలి నీకు సినిమాహాల్ లో గేట్ దగ్గర టికెట్లు చింపే ఉద్యోగం ఇస్తారేమో చేరు అని నా సినిమా పిచ్చి భరించలేక ఏమండీ కోపం చేసేరోజులవి మరి.అప్పట్లో సినిమాలు, నవలలే నా లోకం.ఆర్కేవాడు కూడా ఉద్యోగం ఇస్తాడేమోకనుక్కోమనేవారు.అలా అలా ఆరు పుస్తకాలు, ఆరు సినిమాలు గా రోజులు దొర్లిపోతూ ఉండగా ఒకానోన రోజు సడన్ గా బోలెడు భయాలు వచేసాయి.సినిమా మొదలుకాగానే , వాళ్ళు తలుపులు వేసేయగానే భయం మొదలు.దానితో పదేళ్ళుగా సినిమాలు బంధ్.ఈ పదేళ్ళల్లో పట్టుమని పది సినిమాలు కూడా చూసి ఉండము.అవి కూడా శాంతి థియేటర్ లో. ఎందుకంటే వాళ్ళు తలుపులు తీసి ఉంచేవారు.

ఈ మధ్య చేతికి దెబ్బ తగిలినప్పుడు చాలా మతిమరుపు వచ్చేసింది.ఆ మతిమరుపులో ఈ భయాలు కూడా చాలా వరకు మర్చిపోయినట్లున్నాను.ఆ మధ్య అలమారా లిఫ్ట్ ఎక్కుతే భయం వేసింది కాని కాళ్ళూ చేతులూ వణకటం వగైరా లేవు.అందుకని ఓ సారి సినిమాకు కూడా పోదామ నుకొని ,నిన్న లాప్ టాప్ లో ధీక్ష గా బ్రిడ్జ్ ఆడుకుంటున్న ఏమండీ తో ఏమండీ సినిమాకు పోదాం అన్నాను.,ఏమిటీ అన్నారు షాక్ గా. గ్లాసెడు మంచినెళ్ళిచ్చి అవునండి.పోస్టర్స్ చూస్తుంటే శతమానంభవతి బాగున్నట్లుంది పోదామా అని అడిగాను.పాపం షాక్ నుంచి తేరుకోవటానికి కాస్త సమయం పట్టింది.

పేపర్ లో 1.10 కే అని ఇచ్చాడు.అప్పటికే 12.15 అయ్యింది. ఆదరాబాదరా అన్నం తినేసి రెడీ అయ్యి వెళ్ళాము.తీరా వెళితే 4 కు మేడం అన్నాడు.విక్రమార్కిణి లా ఆ షోకే టికెట్స్ అవీ రెక్లేన్ చేర్ వి కొన్నాను.ఇంకా టైం ఉందని ఎప్పటి నుంచో వెళుదామని వాయిదా వేసుకుంటున్న ఓ ఫ్రెండ్ ఇంటి కి వెళ్ళి  తీరికగా కబుర్లు చెప్పుకొని టీ తాగి పళ్ళ ముక్కలు ( అదేమిటో ఈ మధ్య అందరూ పళ్ళే పెడుతున్నారు ) తిని సినిమాకు వెళ్ళాము.తలుపులేసి , లైట్లు ఆఫ్ చేయగానే చుట్టూ కొద్దిగా గాభరాగా చూసాను ఇంకా తలుపులెక్కడైనా ఉన్నాయా ని , కనిపించలేదు.ఐనా ఆ గుంటలు పడ్డ చేర్ లోనే సద్దుకొని కూర్చున్నాను.ఇంటర్వెల్ లో ఏమండీ పాప్కార్న్ కూడా తెచ్చారు.ఆ చేర్స్ దగ్గరకు వేయిటర్ కూడా వచ్చి ఏమైనా కావాలా అని మధ్యమధ్య అడుగుతునే ఉన్నా మన సొంతగా తెచ్చుకోవటం లో మన తుప్తి మంది కదా!

ఆ విధంబుగా భయమూ గట్రా లేకుండా శతమానంభవతి చూసాము.మళ్ళీ చేతికి దెబ్బతగిలి పోయిన మతి తిరిగి వచ్చి, మతిమరుపు పోయి, అన్నీ గుర్తొస్తే చెప్పలేను  :)