తుర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ . . . తుర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్

తుర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ . . . తుర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్

జ్ఞాపకాలు -10

25 -1-2019

తుర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ . . . తుర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ మని ఎగిరిపోతున్నాననుకుంటున్నారా లేదండీ బాబూ లేదు.ఇక్కడే ఉన్నాను :) మా మనవరాలిని ఫొటో తీయించేందుకు మాల్ లో ని స్టూడియో కు తీసుకెళ్ళాము.నేను "ఇంత చిన్న పాపకు ఫొటో ఏమిటి? అసలు ఎట్లా కూర్చోబెడుతారు?" అని గొణిగాను మా అమ్మాయితో."కూర్చో బెట్టటమే కాదు, నవ్విస్తారు కూడా చూద్దువుగాని రా " అంటే మూడు నెలల పాపను నవ్విస్తారా ఏమిటో చోద్యం చూద్దామని నేనూ వెంట వెళ్ళాను. చక్కగా బాక్ సీట్ వేసి కూర్చోబెట్టింది ఫొటో పిల్ల.సరిగ్గా కూర్చోబెట్టాక , మమ్మలిని పక్కకు జరగమని, ఓ వింజామర తీసుకొని ,పాప ముందు ఊపుతూ, తుర్ర్ర్ర్ర్ర్ తుర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ మంటూ పక్కకు గెంతి, క్లిక్ మనిపించింది.పాప ముద్దు ముద్దుగా నవ్వుతూ ఎంత బాగుందో! మా ఫామిలీ ఫొటో తీసేటప్పుడుకూడా, అలాగే తుర్ర్ర్ర్ తుర్ర్ర్ర్ర్ మంటూ గెంతింది.ఇక మేమైనా నవ్వక చస్తామా :) అందుకే ఇక్కడ ఎవరి ఫొటో చూసినా నవ్వుతూ ఉంటారు. ఓరినీ ఇదా రహస్యం:) ఎంతైనా ఈ అమెరికావాళ్ళ తెలివే వేరు 😊

అర్ధమైంది కదా ఈరోజు నా ఫొటోల ఎపిసోడ్ చెప్పబోతున్నానని :) నాన్నగారికి ట్రాన్స్ ఫర్ ఐయింది.వరంగల్ నుంచి వెళ్ళిపోతున్నాము. నా జిగిరీ దోస్త్ సరోజ తో ఫొటో తీయించుకుందామనుకున్నాను.అనుకున్న దానిని సరోజ కు కూడా చెప్పి ఒక రోజు ప్లాన్ వేసుకోవాలా వద్దా ? తనను సర్ప్రైజ్ చేద్దామని చివరి రోజు వరకూ చెప్పలేదు.అన్నీ పిచ్చి తెలివితేటలే, పనికొచ్చేది ఒకటి లేదు :) ఇక రేపటి నుంచి స్కూల్ ఉండదు.ఆ తరువాత రోజే వెళ్ళిపోతున్నాము.అప్పటికే టి.సి తీసేసుకున్నాను. ఆ రోజు పొద్దున్నే అమ్మను అడిగి డబ్బులు తీసుకున్నాను.నేను ఫొటో అనగానే సరోజ ఎంత ఆశ్చర్యపోతుంది,ఎంత సంతోషపడిపోతుందో ఊహించుకుంటూ ,ఉరుకులు పరుగుల మీద స్కూల్ కు వెళ్ళాను.సరోజ రాలేదు :( వాళ్ళ పక్కింటి అమ్మాయి స్వర్ణ సరోజకు బాగా జ్వరం వచ్చింది, లేవలేదు, అందుకే రాలేదు అని చెప్పింది.ఇంక ఏమి చేయను ? అమ్మ ఎప్పుడో చెప్పింది ముందుగానే ఫొటో తీయించుకోండి, చివరిదాకా ఆగకు అని.వింటేనా! ఏడుపు మొహం వేసుకొని డబ్బులు చూసుకుంటూ కూర్చున్నాను. ఏమైందే అని అడిగింది స్వర్ణ.చెప్పాను."పోనీ మనిద్దరం తీయించుకుందామా?"అంది ఆశగా.ఇక చేసేదేమీ లేక, ఫొటో కోరికను వదులుకోలేక దానితోనే ఫొటో దిగాను :(  ఆ తరువాత సరోజ నేను గుంటూర్ లో ఉన్నప్పుడు వస్తే, శంకర్ విలాస్ లో మసాలా దోశ తిని, నాజ్ లో ఓ సినిమా చూసి,ఓ ఫొటో తీయించున్నాము. అలా నా చిన్నప్పటివి, నా స్నేహితుల తో దిగినవి అన్నీ ఒక ఆల్బం లో పెట్టుకున్నాను

ఈ ఫొటోల సరదా మా బామ్మకు ఉండేదిట.మా నాన్నగారిది, అత్తయ్యది చిన్నప్పటి ఫొటోలు ఉన్నాయి.అమ్మకూ ఫొటోల సరదా ఉంది.మా ఫొటో లు దాదాపు అన్ని వయసులవీ ఉన్నాయి.చక్కగా రకరకాల జడలు వేసి, వెరైటీ డ్రెస్ లు వేసి తీయించేది.నాకు సరేసరి. నేను ఫొటో తీస్తుండగానే ఈ ఫొటో ఫేస్ బుక్ లో వచ్చేస్తుంది అని జోక్ చేస్తారు.నవ్వుతే నవ్విపోదురుగాక నాకేమిటి అనుకొని నాకు కావలసినవి నా సెల్ లోనే తీసుకుంటాను. నేను బ్లాగ్ రాసేటప్పుడు నా సరదా చూసి మా అబ్బాయి కొడక్ కెమెరా కొని ఇచ్చాడు. (మా పాత కెమెరా లో లాప్ టాప్ కు ఫోటో లు అప్ లోడ్ చేసే వీలు లేదు ).ఆ తరువాత ఈ సెల్ ఇచ్చాడు. ఈ మధ్య వాడి సెల్ లో ఫొటోలు క్లారిటీ బాగుంది అంటే తీసుకో అని ఇచ్చేసాడు.ఎంతరా ఈ సెల్ అంటే 75 వేలు అన్నాడు.బాబోయ్ నాకొద్దు అని తిరిగి ఇచ్చేసాను.ఫొటో ఆల్బం (పికాసా కాదు) లు చూసుకుంటూ, ఆ ఫొటోల వెనుక జ్ఞాపకాలను గుర్తు చేసుకుంటూ ఉంటే ఎంత సమయమూ తెలీకుండానే ఇట్టే గడిచిపోతుంది :)

 అబ్బ ఉండండహే , నేను మాట్లాడుతున్నాను కదా, పెద్దవాళ్ళు మాట్లాడుకునేటప్పుడు పిల్లలు రాకుడదని అమ్మ చెప్పింది అప్పుడే మర్చిపోయారా ? వస్తున్నా  ఇట్లా పిల్ల పిశాచాల్లా మీద పడిపోకండి. మా పిల్లకాయలు ( మా నాన్నగారు మమ్మలిని ముద్దుగా పిల్లకాయలు అని పిలిచేవారు ) గ్రూప్ ఫొటో దిగుదాము ఇంకెంత సేపు అని గొడవ చేస్తున్నారు.