5. ధీర
నమస్తే నా ప్రభాతకమలం కు స్వాగతం.
ఈ రోజు నేను చెప్పబోయే కథ పేరు "ధీర". ఇదొక ఆర్మీప్రేమ కథ అనుకోండి. దీని మీద నాకూ మా ఏమండీకీ చిన్నపాటి డిస్కషన్ అయ్యింది. ఏమండీ అంటారు "ఇలా ఓ ఆర్మీ ఆఫీసర్ యుద్దం లో చనిపోయాడు, అని వ్రాస్తే ఎవరైనా డిఫెన్స్ లో చేరుతారా? అలా వ్రాయ కూడదు. అసలుకే మనవాళ్ళు చాలామంది మిలిట్రీ లో చేరాలంటేనే భయపడతారు. నీ కథ చదివిన వాళ్ళు ఇన్స్పైర్ అయ్యి డిఫెన్స్ లో చేరేట్టుగా ఉండాలి." అని.
"నిజమే కానీ, ఎంతసేపు ఎవరు మాట్లాడినా సిపాయిల త్యాగం గురించే మాట్లాడుతారు. వారి భార్యల గురించి ఎవరూ మాట్లాడరు. భర్త యుద్దం లోకి వెళితే ఆ ఆఫీసర్ భార్య కాంప్ లో ఉన్న సిపాయిల కుటుంబాలను చూసుకోవటమూ, కుచ్ ఖబర్ ఆయా క్యా దీదీ అంటూ వచ్చే వారిని సముదాయించి పంపటమూ, యుద్దం లో చనిపోయిన సిపాయి భార్యను జాగ్రత్తగా వాళ్ళవాళ్ళకు అప్పగించటము ఎంత జాగ్రత్తగా చూసుకుంటారు. అంతేనా భర్త ఫీల్డ్ పోస్టింగ్ కు వెళితే వంటరిగా పిల్లలతో ఎక్కడో సెపరేటెడ్ ఫామిలీ క్వాటర్ లోనో, లేదా అత్తమామల దగ్గరో ఉండి కుటుంబాన్ని చూసుకోవాలి. మనకు తెలిసిన ఎంత మంది ఆఫీసర్స్ వైవ్స్ భర్త యుద్దం లో చనిపోయినా తమ పిల్లలను మిలిట్రీ లో చేర్పించినవారు లేరు చెప్పండి. మరి ఒక మిలిట్రీ ఆఫీసర్ భార్య ఎదుర్కునే పరిస్తితులు కూడా తెలియాలి కదా" అని ఏమండీనీ ఒప్పించాను. కథకు ఏ పేరు పెట్టాలా అని ఇద్దరమూ తెగ ఆలోచించి, స్వతహాగా పిరికిదే అయినా రాధ పరిస్తితులను ఎదుర్కొని కొడుకును కూడా మిలిట్రీ లో చేర్పించింది కాబట్టి " ధీర" అని పెట్టాము. అదండీ కథ వెనుక కథ.
అన్నట్లు ఈ కథ 60ల దశకం లో మొదలవుతుందండి. ఇక ఇది ఫిబ్రవరీ 2014 – స్వప్న సకుటుంబ సపరివార పత్రిక లో పబ్లిష్ అయ్యింది.
ఇక కథ చెపుతాను ఊ కొట్టటం మర్చిపోకండీ.
No comments:
Post a Comment