పాపాయి స్వగతం

సువ్వీసువ్వీ పాడాలమ్మా!!!

 

' పొన్నాడ ' వారి ' పున్నాగ వనం . ' గ్రూప్ లో ఇచ్చిన  #సాంప్రదాయం-సైన్స్#  టాపిక్ కు నేను రాసిన కథ.

సువ్వీసువ్వీ  పాడాలమ్మా!!!

రియా వెళ్ళి చాలా సేపైంది ఇంకా రాలేదేమిటీ అని వాష్ రూంస్ వైపు వెళ్ళింది శ్రావణి.అక్కడ ఓ కుర్చీలో ,  మోకాళ్ళు పైకి ముడిచి పెట్టుకొని కూర్చొని,  మోకాళ్ళ మీద తలానించి ఏడుస్తున్న రియాను ఆశ్చర్యంగా చూసి "ఏమైంది రియా ? ఎందుకేడుస్తున్నావు ?" అని కంగారుగా అడిగింది.జవాబివ్వకుండా ఇంకా వెక్కిళ్ళు పెడుతున్న రియాను దగ్గరకు తీసుకొని ఓదారుస్తే,  చిన్నగా తన యూనీఫాం కు అంటిన రక్తం మరకలను చూపించి "ఇవి ఎట్లా వచ్చాయో తెలీటం లేదు.ఇప్పుడు ఏమి చేయను ? భయంవేస్తోంది అమ్మ ఏమంటుందో!" పెద్దగా ఏడ్చింది. ఒక్క క్షణం శ్రావణి కంగారు పడింది. వెంటనే ఈ సంవత్సరము స్కూల్ మొదలయినప్పుడు అమ్మ జాగ్రత్తలు చెప్పి,  తన స్కూల్ బాగ్ లో ఎప్పుడూ ఉంచుకోమని ఇచ్చిన చిన్న కవర్ గుర్తొచ్చింది. వెంటనే క్లాస్ రూం కు వెళ్ళి తన బాగ్ లోని కవర్ తీసుకొచ్చి,  అందులోని పాడ్ తీసి ,రియాకు ఇచ్చి , అది ఎలా వాడాలో చెప్పింది.

"నీకు తెలుసా ఇట్లా  అవుతుందని ? నీకు కూడా అవుతుందా ?" ఆశ్చర్యంగా అడిగింది రియా.

"నాకు ఇంకా కావటము లేదు కాని మా అమ్మ చెపింది ఎప్పుడైనా కావచ్చు,   కంగారుపడకు అని ఇది ఇచ్చి ఎలా వాడాలో చూపించింది. పద మేడం ను అడిగి పర్మిషన్ తీసుకొని వస్తాను.ఇద్దరమూ ఇంటికి వెళుదాము" అంది శ్రావణి.

తొందరగా ఇంటికి వచ్చిన శ్రావణిని చూసి "ఏమైంది?" కంగారుగా అడిగింది స్వాతి.

"నాకేమీ కాలేదమ్మా. రియాకు పిరియడ్ వచ్చింది.రియా ను ఇంట్లో డ్రాప్ చేసి వచ్చాను అంది.

మరునాడు నువ్వులు,  ఎండుకొబ్బరి,  బెల్లం కలిపి రోట్లో దంచి,  చిన్న చిన్న ఉండలుగా చేసి తీసుకొని,  రియాను చూసొద్దామని వెళ్ళింది స్వాతి."రారా స్వాతీ.చూసావా మా రియా మాకు పనిపెట్టింది." సంబరంగా ఆహ్వానిచ్చింది రియా అమ్మమ్మ. అక్కడంతా సందడిగా ఉంది. రియా తాతగారు,  డాడీ,  ఇంకా ఎవరెవరో ఉన్నారు. రియా తల్లి దీప పేపర్ లో ఏదో రాస్తున్నదల్లా,  ఆ పేపర్ పెన్ భర్తకిచ్చి,  రా స్వాతీ అని లోపలికి తీసుకెళ్ళింది. బెడ్ రూంలో మంచం మీద నీరసంగా ముడుచుకొని పడుకొని ఉంది రియా.

"నిన్న స్కూల్ నుంచి వచ్చినప్పటి నుంచి , నాకెందుకిట్లా అవుతోంది ఏడుస్తూ ఇట్లాగే పడుకుంది.ఏమీ తినటము లేదు. మమ్మీ ,డాడీ వచ్చారు. ఈ రోజు ఆంటీ అంకుల్ వస్తారు.పెద్ద ఫంక్షన్ చేయాలని ఏర్పాట్లు చేస్తున్నము. బయట చూసావుగా కాటరింగ్ వాళ్ళూ,  పూల డెకరేషన్ అందరూ వచ్చారు. షాప్ కెళ్ళి పట్టుచీరా,  నగా తేవాలి. ఇంకా బోలెడు పనులున్నాయి. ఇదేమో ఇట్లా ఉంది చూడు." అంది దీప కాస్త చిరాకుగా.

రియా పక్కన కూర్చొని మృదువుగా రియాను తట్టింది స్వాతి. స్వాతిని చూసి లేచి కూర్చుంది రియా. "రియా నిన్నటి నుంచి ఏమీ తిలేదటకదా! ఇదో నీ కోసం నేను స్పెషల్ స్వీట్ తెచ్చాను తిని చూడు." అని ఒక చిమ్మిలి ఉండ రియాకిచ్చింది స్వాతి. ముందు కొద్దిగా కొరికి,  పూర్తిగా తినేసింది రియా. అది చూసి కాస్త మొహం చిట్లించి "ఏమిటిది నువ్వుండనా? ఇలా నువ్వుండలు,  పసుపు రాయటమూ దూరంగా కూర్చోపెట్టి ఒక బొమ్మ చేతికివ్వటమూ లాంటి చాదస్తాలన్నీ మేము మానేసాము. పిరియడ్ వస్తే దూరంగా కూడా కుర్చోము. సెక్స్ ఎడ్యుకేషన్ అని అన్ని చెప్పటము నాకు ఇష్టం లేదు." అంది కాస్త విసురుగా దీప.

దీపవైపు సాలోచనగా చూసి,"సెక్స్ ఎడ్యుకేషన్ అంటే నీ దృష్ఠిలో పత్రికలల్లో వచ్చే శృంగారకథలూ,  సలహాలూ సంప్రదింపులా దీపా? వాటి గురించి మనకెందుకు కానీ,  నేను మా శ్రావణికి ముందుగా చెప్పటము గురించి నువ్వు అంటుంటే మాత్రం నేను ఒప్పుకోను. వయసు వస్తున్న అమ్మాయికి తన శరీరంలో జరిగే మార్పుల గురించి ముందుగా తెలియచెప్పటము,  తగిన జాగ్రత్త తీసుకోవటము,  మన బాధ్యత. తెలుసుకోవటము వాళ్ళ హక్కు. ఈ మధ్య కొంతమంది స్కూళ్ళకు వెళ్ళి ఆడపిల్లలకు Menstruation గురించి వివరిస్తున్నారు. అమెరికా లో మాల్స్ లల్లో,  స్కూల్స్ లల్లో,  అన్ని పబ్లిక్ ప్లేస్ లల్లోనూ  లేడీస్ వాష్ రూం లో సానిటరీ నాప్కిన్స్ ఉంచుతారని విన్నాను. మరి మనదగ్గర ఆ ఏర్పాటు ఉందోలేదో నాకు తెలీదు.

ఇక దూరంగా కూర్చోబెట్టటమంటే వారి చిన్ని శరీరానికి విశ్రాంతి ఇవ్వటము. పసుపు ,వేపాకులు మరిగించిన నీటితో స్నానం చేయించటము,  ఈ నాలుగురోజులూ నూనేలో పసుపు కలిపి వంటికి రాయటమూ ,  ఈ మార్పులో సున్నితమైన వారి లేత శరీరానికి ఏ బాక్టీరియా అంటకుండా రక్షణ కవచము ఏర్పరచటము. ఇక నువ్వులూ,బెల్లము,  ఎండుకొబ్బరి,  పులగము లాంటి వాటితో భోజనము పెడితే సులువుగా జీర్ణము అవుతాయి. అంతే కాదు విటమిన్ సి,  విటమిన్ డి ,  అంటూ నానా రకాల టాబ్లెట్స్ మింగించకుండా ప్రకృతిసిద్దమైన విటమిన్లను అందిస్తున్నాము. బొమ్మ ఇవ్వటము అంటే ఇప్పుడంటే సెల్ ఫోన్ లల్లో రకరకాల ఆటలు ఆడుకుంటూ పిల్లలు బిజీగా ఉంటున్నారు కాని ఆ రోజులల్లో తాటాకుబొమ్మలే కదా ఆడపిల్లలకు ఆటబొమ్మలు. వారికి ఆ సమయములో కలుగుతున్న శారిరీక చికాకు , బాధ  మీద నుంచి ధ్యాస మళ్ళించి ,  బిజీగా ఉంచేందుకు ఇచ్చేవారేమో. ముత్తదువులు "సువ్వీ సువ్వీ " అంటూ రోలురోకలి తో దంచుతే మిక్సీలో కన్నా చక్కగా మెదుగుతాయి అని రొటితో దంచుతూ ,  పాటలు పాడుతూనే బోలెడన్ని విషయాలు చెప్పేవారు. ఈ ఫంక్షన్ అనే కాదు,  గొబ్బెమ్మైనా,  బతకమ్మైనా, పెద్దమనిషి పేరంటమైనా,  సీమంతమైనా ఏదైనా ఆపాటలల్లో జీవిత సత్యాలు ,  మనము ఎలా మెలగాలో భోదించేవారు.

ప్రతి నెలా స్త్రీలు మూడు నుంచి ఐదురోజుల వరకు రుతుస్రావం అప్పుడు  బాధ అనుభవిస్తారు . కొంత మందికి విపరీతమైన బాధ ఉంటుంది. పూర్వకాలము లో ఉమ్మడికుటుంబాలు,  అందరూ పని చేయక తప్పదు. అందుకని మొదటి మూడు రోజులు పూర్తిగా ,  ఆ తరువాత పైపై పనులు చేసుకోవచ్చని ,  మామూలుగా చెపితే వినరని ఇలా దూరంగా ఉంచే ఏర్పాటు చేసారు. కాకపోతే ,  మన పెద్దవాళ్ళు మంచికి ఏర్పాటుచేసిన అన్ని సాంప్రదాయాలలాగే ఇదీ మూర్ఖమైపోయుంది . సువ్వీసువ్వీ అని పాడాలి. మన పిల్లలకు మంచీ చెడూ నేర్పాలి." అని చెప్పి ఒక్క నిమిషం ఆగింది స్వాతి. ఏమి మాట్లాడలేక ఆలోచనలో పడింది దీప. కొద్ది సేపు కూర్చొని తను తెచ్చిన బాక్స్ రియా చేతిలో పెట్టి లేచింది స్వాతి.

"ఇంతసేపు వెళ్ళావు?" అని అడిగాడు కిరణ్.

"ఏముంది చాలామందికి ప్రతిదీ చాదస్తం అంటూ ఓ పాట అలవాటైపోయింది. ఆడంబరాల మీద ఉన్న ఇంట్రెస్ట్ అవసరాల మీద ఉండటం లేదు. ఐనా నాకు తెలీక అడుగుతాను ఏది చాదస్తం ? మా తాతగారింటి ముందు గాబు నిండా నీళ్ళు,  పక్కన ఒక చెంబు ఉంచేవారు. ఇంటికెవరొచ్చినా ఆ నీళ్ళతో కాళ్ళు కడుక్కొని లోపలికి వచ్చేవారు. మడి తో వంట చేసేది అమ్మమ్మ. మా అమ్మ మేము స్కూల్ నుంచి రాగానే స్నానం చేసి,  బట్టలు మార్చుకుంటే నే కానీ హార్లిక్స్ ఇచ్చేది కాదు. సారీ కిరణ్ ఇన్ని చెపుతున్న నేను ,  నువ్వు మార్కెట్ నుంచి తెచ్చిన కూరలూ,  పండ్లూ అన్నీ విడివిడిగా గిన్నెలల్లో చాలా నీళ్ళు పోసి,  అందులో వేసి కడగ మంటే విసుక్కునేదానిని. సామాన్లు కూడా కాసేపు బయట ఉంచి లోపల పెట్టమంటే అబ్బా అనేదానిని. ఇప్పుడు కరోనా దయవల్ల నాకే కాదు అందరికీ అర్ధం అవుతోంది అవన్నీ ఎంత మంచి అలవాట్లో." అంది స్వాతి.

"కూల్ బేబీ కూల్" అని చిన్నగా స్వాతి చేతి మీద తట్టాడు కిరణ్.

 

 

కమలీ (నీ)యం| A Telugu Podcast by Mala Kumar | E01 - చింతావారమ్మాయి - వేప...

వాలుచూపుల వయ్యారి!

 

 

 

#చిట్టి కథ#

 

వాలుచూపుల వయ్యారి!

"ఆపండి . . . ఆపండీ " పరిగెత్తుకొస్తున్న అమ్మాయిని చూసి , బస్ ఆపాడు కండెక్టర్.తలుపు దగ్గర నిలబడి ఉన్న హరి, ఆ అమ్మాయి కి చేయి అందించాడు.ఓసారి అతని వైపు వాలుగా చూసి, హరి చేతిని సుతారంగా అందుకొని ,కాలువ దాటి వచ్చి , బస్ ఎక్కింది.

"ఏం రాధమ్మా తోట నుంచి వస్తున్నావా ?" అడిగాడు బస్ లోని ఓ పెద్దాయన.

"అవును తాతా."జవాబిచ్చింది రాధ.

పల్లెటూరి అమ్మాయిలంటే లంగావోణీలతో ముద్దబంతిపూవులా ఉంటారు అనుకునేవాడు.కానీ ఈ అమ్మాయి పంజాబీ డ్రెస్ లో నాజుకుగా సన్నజాజిమొగ్గలా ఉంది. మాట్లాడుతుంటే కోయిల పాటలా ఉంది  అనుకుంటూ రాధ వైపు క్రీకంట చూసాడు. తననే వాలుచూపులు చూస్తున్న ఆ వయ్యారి  రాధమ్మకు ఫిదా ఐపోయాడు హరి.

 కళ్యాణ్ పెళ్ళిలో, కళ్యాణ్ వెనకెనుకే తిరుగుతూ చాలా ఆక్టివ్ గా ఉన్న రాధ కళ్యాణ్ బాబాయి కూతురని తెలియటం తో చాలా సంబరపడిపోయాడు.

"మా బాబాయి రాధకు ఆరు సంవత్సరాల వయసులోనే పోయాడు. అప్పటి నుంచి పిన్ని రాధను కంటికి రెప్పలా పెంచుకుంది.దాన్ని వదిలి ఉండలేక ఊళ్ళోనే హైస్కూల్ లో, పక్క ఊళ్ళో ఉన్న కాలేజీ లో చదివించింది.ఇద్దరికీ అటాచ్మెంట్ ఎక్కువ.వదిలి ఉండలేరు."అన్నాడు కళ్యాణ్.

"పరవాలేదు అత్తయ్యగారు మాతోపాటే ఉంటారు. నో ప్రాబ్లం."అని అప్పటికప్పుడే వరుస కలిపేసి మాటిచ్చేసాడు. మాట, మనసు ఇచ్చేసాక ఇక ఆలశ్యం ఎందుకు పెళ్ళున పెళ్ళైపోయింది.ఆ వెంటనే ఊటీకి హనీమూన్ వెళ్ళేందుకు టికెట్స్ కూడా కొనేసాడు.

"హరిగారూ, హరిగారూ మా అమ్మను కూడా తీసుకెళుదామండీ."గోముగా అడిగింది.

"ఓసి తింగరిబుచ్చీ హనీమూన్ కు అమ్మను తీసుకెళ్ళరే."అని మనసులోనే తల కొట్టుకొని,  మాట మరిపించి రాధతోనే ఊటీలో వాలాడు.

ఆడుతూపాడుతూ ఓ రోజు గడిచిపోయింది.మరునాడు పొద్దున లేవగానే జుట్టు విరబోసుకొని, నైటీ తో విచారం గా కూర్చున్న రాధను చూసి గాభరాపడి "ఏమైంది బంగారూ?"అడిగాడు.

"అమ్మ గుర్తొస్తోంది. ఊరికి వెళ్ళిపోదామండీ "కళ్ళ నిండా నీళ్ళతో అంది రాధ.

"నా రాణీవి కదూ! నిన్ననేగా వచ్చాము.వారం రోజులకు అన్నీ అరేంజ్ చేసుకున్నాము కదా.సరదాగా ఎంజాయ్ చేసి వెళుదాము."బుజ్జగించాడు.

బుజ్జి,కన్న,తల్లీ అని ముద్దుముద్దుగా బతిమిలాడగా బతిమిలాడగా లేచి తయారయ్యింది.బ్రేక్ ఫాస్ట్ తినిపించటం ఒక ప్రహసనం ఐపోయింది.కోరి చేసుకున్న గారాల భార్య ను ఏమీ అనలేడు.భోజనము కూడా సరిగ్గా చేయలేదు.వెళ్ళిపోదామూ వెళ్ళిపోదామూ ఒకటే పాట! అమ్మో రెండోరోజుకే కళ్ళల్లో ప్రాణాలొచ్చేసాయి.ఇలాగే ఉంటే ఇంకేమైనా ఉందా అసలుకే అత్తయ్యగారు మేము వస్తుంటే దేవకన్య ను ఎత్తుకుపోతున్న రాక్షసుడిలా నన్ను చూసారు.అప్పుడు అమ్మా, కూతురు కళ్ళు తుడుచుకుంటుంటే ఎప్పుడూ వదిలి ఉండక బెంగేమో అనుకున్నాడు కాని ఇంత ఘాడమైన సీనుందని తెలీలేదు.బాబోయ్ అని హడలిపోయి, ఓ ట్రావెలర్ చేతులూ గడ్డం పట్టుకొని టికెట్ సంపాదించాడు.

ఇంటికి చేరగానే అమ్మ ను వాటేసుకొని ఓసారి భోరుమని, ఆ తరువాత కిలకిలా నవ్వేసింది రాధమ్మ.ప్రేమయాత్రలో ప్రేమ ఏమోకాని ఏడ్చేపెళ్ళాన్ని, పుట్టబోయే పిల్లలను బతిమిలాడే అనుభవం సంపాదించేసాడు.అమ్మయ్య!

అత్తయ్యగారు ప్రేమారగా రకరకాల వంటలు చేసి కొసరికొసరి వడ్డిస్తే కడుపారా తిని భుక్తాయసం తో కూర్చున్న హరి తో " సన్నజాజి పందిరి కింద పక్క వేయించాను.రండి హరిగారూ."అని చేయి పెట్టుకొని, వాలుగాచూస్తూ  వయ్యారంగా తీసుకెళ్ళింది రాధ. పుచ్చపువ్వులా ఉన్న వెన్నెలలో, పందిరి నిండా విచ్చుకొని సువాసనలు వెదజల్లుతున్న సన్నజాజుల పరిమళం, తెల్లని పక్క మనోహరంగా ఉంది.

"కాశ్మీరు లోయలో కన్యాకుమారి తో" అని హనీమూన్ చేసుకుందామనుకున్నాను. వెధవ టెరరిస్ట్ ల గోల తో ఆ చాన్స్ పోయింది.పోనీలే ఊటీలో ఝామంటూ తిరుగుదామనుకుంటే చివరకు "సన్నజాజి పందిరి  కిందా  " అని పాడుకోవలసి వచ్చింది విరక్తి గా అనుకున్నాడు  పాపం హరి!

E25 - అందమైన అధ్బుతమైన గతమ...

E24 - డిప్ప కట్టింగ్