మా వారూ - ఆవాకాయ * * * అను మాలా విలాపం . . .

ఎందుకోగాని ఈ సారి ఆవకాయ పెట్టే ఓపిక గాని , మూడ్ గాని అస్సలు లేదు . కొత్త ఇంట్లో పనిమనిషి సరిగ్గా లేదు , సావిత్రి డుమ్మా లో వుంది , ఖమ్మం నుండి ఆవాలు తెప్పించలేదు ఇలా , ఆవకాయ పెట్టకుండా తప్పించుకునే కారణాలు వెతుక్కుంటూ వున్నాను . ఐనా తప్పదుకదా ! అందరూ బాగుంటున్నాయి అంటున్నారని బాంబే స్టోర్ నుండి నూనే వగైరా సామానులు తెచ్చాను . కాని , ఉప్పును ఎండబెట్టకుండా , ఖారం జల్లెడ పట్టకుండా కాలం వెళ్ళదీస్తున్నా . నాలుగైదు సంవత్సరాల నుండి మావారి కజిన్ , వాళ్ళ ఇంటికి దగ్గర లో మామిడి తోట వుందనీ , అక్కడ మనము ఎంచుకున్న చెట్టునుండి కాయలు తెంపిస్తున్నారని , చాలా బాగుంటున్నాయని చెపుతూ వచ్చారు . కాని నేనెప్పుడూ వెళ్ళి తెచ్చుకోలేదు . సరే ఈసారి ఆవాలు సరైనవి లేవుకదా , కనీసం మామిడి కాయలైనా మంచివి తెద్దాం అనుకొని వస్తానని చెప్పాను . నేను వెళ్ళి కాయలు తెచ్చుకుందామనుకున్న శుభముహూర్తాన , గాలి వచ్చి కాయలన్ని రాలిపోయాయని , కావాలంటే ఓ పాతిక కాయలు మాత్రం దొరుకుతాయని , పాపం మా బావగారు ఎంతో ఫీలైపోతూ ఫోన్ చేసి చెప్పారు . పోనీలెండి అని ఆయనను ఓదార్చి , అమ్మయ్య ఈ వారం ఆవకాయ పెట్టే పని తప్పింది అనుకున్నా ! ఇంతలో మాఅడపడుచు విజయ ఫోన్ చేసి , నేను పనమ్మాయిని మాట్లాడాను , ఈ సారి మా ఇంటికొచ్చేయ్ వదినా అంది . ఇహ తప్పదుకదా . ముక్కుతూ మూలుగుతూ విజయా వాళ్ళ ఇంటికెళ్ళి ఎలాగో ఐందనిపించుకొని , అమ్మయ్య అని నిట్టూర్చాను . ఆడపడుచుల సాయం తో ఆవకాయ పెట్టేసావు కదా , ఈ మాలా విలాపం ఎందుకంటారా ? అసలు కథ ఇప్పుడే మొదలైంది మరి . నన్ను తీసుకెళ్ళటానికి మావారు వచ్చి ఐందా అమ్మాయ్ ఆవకాయ పని అని మా అమ్మాయిని అడిగారు . మాతో ముక్కలు తుడిపించి మమ్మీ , విజ్జత్తనే కలిపారు డాడీ అని మా మీదో కంప్లైంట్ చేసి , ఈ సారి అస్సలు ఆవఘాటు లేదు అన్నది మా అమ్మాయి . అంతే పితృహృదయం ద్రవించి పోయింది !!!

మావారు పని మీద కొత్తగూడెం వెళ్ళాల్సి వచ్చింది . అక్కడనుండి కాల్ చేసి , వస్తూ ఖమ్మం నుండి ఆవాలు తేనా అని అడిగారు . ప్రస్తుతం పితృహృదయం పొంగి పొరలి పోతోందనే మాట మరచి ఎందుకు ఆవకాయ పెట్టేసాను కదండీ అన్నాను . కాదులే ఇక్కడనుండి ఆవాలు తెస్తాను కొద్దిగా పిల్లలమటుకు పెట్టేయకూడదూ అన్నారు . ఇహ తప్పదుకదా , ఒక్క కిలో మటుకు తెండి ఎక్కువ తెస్తే చేసే ఓపిక లేదు అని గొణుకున్నాను . ' ఖారం తేనా ? '
' వద్దండి . మొన్నటి ఖారం వుంది . "
" అదా ? ఎర్రగా , గొడ్డు ఖారం లా వుంది వద్దు . ఇక్కడి నుండి మంచిది తెస్తాను "
మంచి వరంగల్ ఖారమని , చక్కగా ఎర్రగా పండులా మెరిసి పోతోందని తెచ్చాను . అది గొడ్డుఖారం లా వుంది హుం . ఇంకా నా నిట్టూర్పు పూర్తికానేలేదు ," మెంతులున్నాయా ? "
" వున్నాయండి ."
" శెనగలు ? ఈ మధ్య నువ్వు శెనగలేయడం లేదు . మా అమ్మ వేసేది ."
" మహా ప్రభూ నేను ఆవకాయ పెట్టటము అత్తయ్యగారి దగ్గరే నేర్చుకున్నాను . శెనగలేస్తే నూనె ఎక్కువ పీలుస్తున్నాయని శెనగలు వేయటము మానేసాము . అదీ అత్తయ్యగారు చెపితేనే . అన్ని వున్నాయి మీరేమీ తేనక్కరలేదు , ఒక్క కిలో అవాలు మాత్రం తెండి బాబూ చాలు "
" ఇక్కడ మామిడికాయలు బాగుంటాయి తెచ్చేదా "
" వద్దండి బాబూ వద్దు . ఇప్పుడే మామిడికాయలు తెస్తే ఎట్లా ? ఆవాలు కడగాలి , ఎండబోయాలి , పొడి కొట్టలి అప్పుడు కదా మామిడి కాయల అవసరం "

ఇంత చెప్పినా ఆవాలు రెండు కిలోలు , ఖారం రెండు కిలోలూ తెచ్చారు . మా ఆపత్భాంధవి సావిత్రి కూడా వచ్చింది . అమ్మయ్య ఆవాల పని ఆమె చేసింది . మామిడికాయలకు ఒక్కదానిని వెళ్ళే ఓపిక లేక, కారు లో తీసుకెళుతారు కదా అని , మావారిని వెంట బెట్టుకుని వెళ్ళాను చూసారూ అదే నేను చేసిన పెద్ద పొరపాటు . కాయల వాళ్ళు పిలిచి పిలిచి మరీ రుచి చూపిస్తుంటే ఈయన గారు మహదానందం గా పెద్ద ముక్కలు రుచి చూసేస్తున్నారు . నేను వూరుకోలేక అంత పెద్ద ముక్కలు అన్ని తినకండి అని చిలక్కు చెప్పినట్లు చెప్పాను . వింటేనా ? పైగా నావైపొక సీరియస్ లుక్ ! కాయలు బేరమాడబోతే ఇవి బాగున్నాయి ఇచ్చేయ్ అన్నారు . మేము ప్రతిసారి వాళ్ళ తో గీసి గీసి బేరమాడతాము . అదేం లేదు .ఇవి బాగున్నాయా , బాగున్నాయి , ఎన్ని కావాలి ముప్పై నా ఇచ్చేయ్ అంతే ! ముక్కలు కొట్టే అతని దగ్గరా అంతే ఎంతకు బాబూ రెండు రుపాయలకొకటి కొడతావా సరే కానీయ్ . అదికాదండి పోయిన సారి రూపాయకే కొట్టాడు అంటే కాదమ్మగారు ఇప్పుడు రేట్ పెరిగింది అని అతను. మా వారేమో ఒక్కో కాయా కడిగి తుడిచి మహా శ్రద్దగా ఇస్త్తుంటే ఎలా కొడుతున్నాడా అని నేను చూస్తుండగానే ఈయన గారు , చిన్న ముక్కలు కొట్టు బాబు అన్నారు . చిన్నవా , టెంక సరిగ్గా రాదు అని చెప్ప బోయాను . నీకు తెలీదు వూరుకో , ఎపుడూ నువ్వూ , విజయ పెద్ద ముక్కలు కొట్టించి వేస్ట్ చేస్తారు . చిన్న ముక్కలైతే , ఎక్కువ వస్తాయి , పిల్లలు పారేయకుండా తింటారు అనేసారు . ఐనా వూరుకోలేక ఈ కాయల మీద కొంచం నల్లగా రసి వుందండి వాసన వస్తాయేమో అన్నాను . హుం నా గోలే కాని వినే నాధుడేడి ? కాదట బ్రహ్మాండం గా వున్నాయని కొట్టే అతను , మా వారు కితాబులిచ్చేసారు . ఇహ చేసేదేమీ లేక దిక్కులు చూస్తూ నిలబడ్డాను . కాయలు కొనడానికి వచ్చేవాళ్ళు , నన్ను ఏకాయ బాగుంటుంది అని సలహాలడగుతుంటే , అహా నన్నే కదా అడుగుతున్నారు అని చెప్పేస్తున్నాను . అది చుసి మావారికి కుళ్ళుపుట్టి ఆమె నడుగుతున్నారా ఆమె కేమి తెలీదండీ అనేసారు వాళ్ళతో . ఇన్ని సంవత్సరాల నుండి ఆవకాయ పెడుతున్నాను నాకు తెలీదా ????

పాపం మధ్యాహ్నం అన్నం తినలేక ఎమైందా అనుకున్నారు . నాకు చాన్స్ దొరికింది కదా , అని చెప్పానా ,అంత ముక్కలు తినొద్దు నోరు పొక్కి పోతుంది అని విన్నారా ? సార్ సార్ అని పిలిచి పిలిచి మరీ ఇచ్చారని తినేసారు బాగయిందిలే లల్ల లా అని పాడేసుకున్నా కాని పాపం మూడు రోజులు ఏమి తినలేక ఇబ్బంది పడుతుంటే చెప్పొద్దూ మహా జాలేసింది . సరే మొత్తానికి కొత్త ఆవాకాయ తిరగ కలిపి వేసే సమయానికి తినగలిగే స్టేజ్ కొచ్చారు . కంచం లో వేసిన ఆవకాయ చూసి , ఇందులో ముక్కలేవి మాలా ? అంతా పేస్ట్ లా వుందే అని తెగ హాచర్య పోయారు ! మరి చిన్నారి పిల్లల కోసం బుజ్జి బుజ్జి ముక్కలు కొట్టిచ్చారుగా , టెంక వూడి పోయి , ముక్క ఖారం లో కలిసి పోయి , నమిలే పనిలేకుండా హాయిగా మింగేసేలా తయారయ్యిందన్న మాట . ఊం కానీయండి , మింగేయండి అనగానే , కంచం లోకి , నా మొహం లోకి , శూన్యం లోకి , నిశ్సబ్దం గా , దీర్ఘం గా చూసి , పోనీ మళ్ళీ ఆవకాయ పెట్టరాదూ , పాపం పిల్లలు ఇదెలా తింటారు అని స్టేట్మెంట్ ఇచ్చారు . మళ్ళీనా అదెలా కుదురుతుంది ? అవాలు లేవుకదా కాస్త నసిగాను . ఎందుకు లేవూ ఒక కిలో దాచమని సావిత్రి కి చెప్పావుగా ! అన్నారు . ఏమిటీ నేను రహస్యం గా చెప్పాననుకున్నానే నేను చెప్పే రహస్యం ఇలా వుందా ? లేక ఈయనవి పాము చెవులా అని నేను సంధిగ్దావస్త లో కాసేపు వుండి , కుదరదు గాక కుదరదు .నాకు ఇంకా ఆవకాయ పెట్టే ఓపిక లేదు గాక లేదు . ఐనా ఈ ఆవకాయంతా ఏం చేయను ? బోయినపల్లి మార్కెట్ దగ్గర , ఈ జాడీ లన్నీ పెట్టుకొని అమ్ముకోనా అని ఏడుపు గొంతు తో అరిచాననుకున్నాను ! మాలా , నీకంత కష్టం కలిగిస్తానా ? ఇవన్ని మా సైట్ కు తీసుకెళ్ళి గాంగ్ వాళ్ళ కిచ్చేస్తాలే అని నన్ను ఓదార్చారు .

శ్రీరామచంద్రా నారాయణా ఎన్ని కష్టాలు తెచ్చావురా నాయనా ( మా అబ్బాయో , మా మనవడో పక్కన వుంటే నేను శ్రీరామచంద్రా , అనగానే మిగితాది వాళ్ళు అనే వాళ్ళు . పక్కన వాళ్ళు లేక పోబట్టి అది కూడా నేనే అనుకోవాల్సి వచ్చింది ) . ఇప్పుడు నేనెవరిని చూసి జాలి పడను ?

ముచ్చటగా మూడోసారి ఆవకాయ పెట్టక తప్పదా ?????

హారి భగవంతుడా ఏదీ దారి * * * * *